چشمهایم برای تو
گاهی وقت ها برای دیدن از چشمان همدیگر کمک بگیریم.
چشمان بی شماری در دنیای اطراف ما می بینند، از ناپیداترین تا غول آساترین موجودات هستی لایتناهی، همه و همه می بینند ولی نکته این جاست که همه از دریچه چشمان خود می بینند یا به عبارت ساده تر، برای خود می بینند.
نزدیک ترین عضو فعال به مرکز فرماندهی بدن (مغز)، بدون شک «چشم» است. هر چند گوش، چسبیده به مرکز فرماندهی است ولی بین چشم ، گوش، فاصله و تفاوتی بین نور و صداست یعنی تفاوتی بین سرعت نور و سرعت صوت، ما قبل از این که بشنویم، می بینیم. پس باید توجه داشت اولین و مهم ترین ابزار شناخت و قضاوت کردن، دیدن است. همان حس بینایی یا قوه ی ادراک عینی.
ضرب المثل معروف و پر کاربرد «شنیدن، کی بود مانند دیدن» مصداق بارز آن است.
شنیده اید شاید هم بر این باور، کم و بیش پای بند باشید که می گویند: «باید به هم اعتماد کنیم» یا «بیایید به هم اعتماد کنیم» یا «در نهایت، یک طرف باید به طرف دیگر اعتماد کند» و همه ی این عبارت ها یعنی باید مانند طرف مقابل فکر کرد، مانند او دید یا دست کم برای فکر و بینش او احترام و حریم قابل درک و پذیرش قائل بود. این دیدن ها، تفاوت بسیاری با هم دارند اثبات آن کاری ست سهل و شدنی.
بیایید از امروز برای بهتر دیدن و یا دست کم دیدن، از چشمان همدیگر استفاده کنیم و جهان را از دریچه ی نگاه طرف مقابل بنگریم. مطمئن باشید افق های تازه تری پیش روی همه ی ما گشوده می شود.
دو نفر را برای وصف یک منظره، یک حادثه و یا یک فیلم به مکانی مشخص بفرستید، با رعایت تشابه (حتی از وسائل نوشتاری فوق العاده مشابه استفاده نمایید.) نتیجه، قابل پیش بینی و بسیار شگفت انگیز خواهد بود و در عین حال، قابل تأمل چرا که وقتی این دو گزارش را کنار هم قرار دهید، شاید به سختی بتوانید چند جمله و یا ایده ی مشترک در آن ها بیایید.
شنیده، دیده و یا مستقیم با این مصداق برخورد کرده اید برای تان آشناست که دو دوست، زوج، شریک، همسایه، خواهر، برادر، پدر و مادر و... از سر اعتراض و گلایه، گاه پرخاش جویانه و طلب کارانه بیان می دارند که: «من را نمی بینی.» منظور، این است که همدیگر را نمی فهمیم، درک نمی کنیم و این اعتراض، متأسفانه به طور کامل، به جا و منطقی است.
بیایید از امروز برای بهتر دیدن و یا دست کم دیدن، از چشمان همدیگر استفاده کنیم و جهان را از دریچه ی نگاه طرف مقابل بنگریم. مطمئن باشید افق های تازه تری پیش روی همه ی ما گشوده می شود. مطمئن باشید برای فهم دقیق نابینا هم باید با چشم نابینای او به پیرامون خود بنگریم.
برای بهتر دیدن، شاید گاهی وقت ها لازم است که:
«با چشمان همدیگر به آسمان پر ستاره نگاه کنیم.»
پس آرام و آهسته در کمال خونسردی کنار هم بنشینیم. علاقه های مشترک همدیگر را بشناسیم و زوایای تاریک ذهن همدیگر را با نور شناخت، روشن و قابل فهم سازیم. با یک طرز فکر یا دست کم با آگاهی از عقیده و حس درونی طرف مقابل، به رویدادها و حادثه های پیرامون خود نگاه کنیم. امتحان کنید، ریشه ی خیلی از اختلاف ها و انحراف ها، خوب نگاه نکردن و بیگانه بودن با زاویه ی نگاه یکدیگر است. برای بهتر دیدن، شاید گاهی وقت ها لازم است که:
«با چشمان همدیگر به آسمان پر ستاره نگاه کنیم.»
مجله شادکامی
تنظیم :داوودی
مقالات مرتبط :
