چشماتو از من بر ندار

اضطراب جدایی در كودكان پیش دبستانی نشانه دلبستگی سالم به مادر است.  برای كودكانی كه تجربه جدایی های بسیار مكرر و یا بسیار اندك از مادر داشته اند، جدایی ممكن است اضطراب بیشتری را ایجاد كند. یك متخصص كودكان گفت: اكثر كودكان هنگام جدایی از والدین، درجاتی از اضطراب و ناراحتی را نشان می دهند اضطراب  جدایی به طور طبیعی بین سن 18 ماهگی و سه سالگی رخ می دهد كه و پس از 24 ماهگی به تدریج كاهش می یابد. اضطراب كودك هنگام جدا شدن از والدین معمولااز یك روز به روز دیگر متفاوت است. وی افزود: یك روز كودك هنگام جدا شدن از مادر مضطرب می شود، روز دیگر به مادر می چسبد و غمگین است و یك روز دیگر، سر و صدا راه انداخته و در مقابل جدایی، مقاومت می كند و واكنش شدید از خود بروز می دهد. این متخصص ادامه داد: هر چه كودك، بزرگتر می شود و مفهوم زمان را درك می كند و مدارای موفقیتآمیز هنگام جدایی را بیشتر تجربه می كند، از اضطراب او كاسته می شود.

اگر شما از مادرانی هستید که برای رفتن به سر کار کودکتان را به کودکستان می سپارید. اگر هنگام رفتن فرزندتان به مدرسه یا کودکستان با بی قراری او مواجه هستید، می توانید با کنترل احساساتتان چنان با ظرافت با قضایا برخورد کنید که جدایی برای فرزندتان آسانتر شود. برای آنکه فرزندتان به هنگام جدایی از شما احساس امنیت نماید بهتر است:

• اعتماد و مهارت مناسب در برخوردهای اجتماعی را به او آموزش دهید.

دوست یابی و بازی با دوستان در خردسالی ضمن اینکه روابط اجتماعی کودک را گسترش می دهد زمینه های مناسب برای کاهش وابستگی او به والدین را فراهم می کند.پس بجاست در مواقع مقتضی والدین در فراهم آوردن زمینه های لازم برای ایجاد و تقویت این روابط توسط فرزندان خردسال خود اقدام نمایند.

• زمانی را به او اختصاص دهید.

برای پرورش احساس استقلال و اعتماد به نفس در فرزندتان با ابزار دوستی و توجه از او بخواهید اتفاقات روزمره را برایتان بازگو کند و در این حین توجه شما فقط مختص به او باشد.

• در مورد جدایی با او صحبت کنید:

اگر بنا به ضرورتی موقتا مدتی قصد جدایی از فرزندتان را دارید با او صحبت کنید و به او در مورد جدایی توضیح دهید گفتگو در این زمینه باعث توجیه و قبول منطقی مسائل از جانب وی می گردد و مسئله جدایی را راحت تر می پذیرد. شما با این کاربه فرزندتان فرصت خواهید داد تا خودش را با شرایط منطبق کرده و همچنین زمینه ای برای شما فراهم می شود تا در کنار آمدن کودک با احساساتش و سازگاری با موقعیت پیش آمده یاور او باشید.

• هرگز فرزندتان را بدون اطلاع ترک نکنید.

زیرا به اعتماد او نسبت به خودتان صدمه می زنید او بتدریج از غیبتهای مکرر شما متعجب خواهد شد و برای آن بدنبال دلائلی غیرواقعی در ذهن خود خواهد گشت.

• جدائی را یک امر عادی تلقی کنید:

این امر موجب می شود که فرزندتان احساساتش را کنترل کند. اضطراب شما در هنگام جدائی به او نیز منتقل خواهد شد.امکان دارد که بسیاری از ترسهای کودکان با گذشت زمان از بین برود ولی قدرت آنها برای از کار انداختن فعالیتهای عادی کودک به حدی است که عملکرد کنونی وی را تحت تاثیر قرار می دهد.

• به ترسهای کودکان بیش از حد واکنش نشان ندهید:

همانطور که نادیده گرفتن ترسها منطقی نیست واکنش بیش از حد نیز عوارض نامطلوبی بدنبال خواهد داشت.

• اتفاقات روزمره را برای او پیشگویی کنید:

توصیف آنچه که در غیاب شما برایش اتفاق خواهد افتاد احساس امنیت بیشتری به او خواهد بخشید. از فعالیت های لذت بخشی با او صحبت کنید تا انگیزه بدون شما بودن در او قوی شود. زمان برگشت خود را با هر روشی که او می تواند درک کند به او بگویید. و در ابتدا این زمان را طولانی نکنید .

• او را هم در جریان وقایع روزمره خود قرار دهید:

توصیف فعالیتهای شخصی شما کمکی برای او در داشتن تصویری از شما خواهد بود.برای او بگویید که در مدت دوری از او چه کارهایی انجام دادید و کدامشان با او در ارتباط بوده است.

• جدایی را برای او به نمایش درآورید:

تعدادی از کودکان اگر با استفاده از اسباب بازی هایشان و از طریق انواع بازیها جدایی برایشان به تصویر کشیده شود بتدریج در مواجه به انواع جداییها احساس آرامش بیشتری می کنند. و در این نمایش از کلیه فعالیت هایی که می تواند تنهایی کودک را پر کند استفاده کنید تا یاد بگیرد که در این مواقع چگونه اوقات خود را بگذراند.

فراموش نکنید که قبل از ترک فرزندتان با او خداحافظی کنید.

****************

تجربه ثابت کرده است که معمولا کودکانی با وابستگی مفرط دارای مادرانی به شدت وابسته هستند که این وابستگی را انتقال می دهند . یک را ه انتقال می تواند پی گیری مداوم وضعیت کودک در هنگام رفتار مستقلانه او باشد. این نوع مادران مدام دلشوره دارند که کودکشان کجاست ، چه می کند، گرسنه نشود، خسته نشود، خطر تهدیدش نکند و ...

مرکز مشاوره مهر- آفتاب یزد- با اضافات

تنظیم : کهتری

مقالات مرتبط

ترس از مدرسه

مادران شاغل، وسوسه ها مادرانه

جدایی مصلحت آمیز

می خوام اما نمی تونم

چرا برخی از كودكان نمی خواهند به مدرسه بروند؟

به چه زبونی بگم دوست دارم

سال های طلایی کودکی

تمرکز نداشته ی این کودکان