مخالفانی که از عدالت کینه داشتن

مخالفانی که از عدالت علی علیه‏السلام کینه سختی به دل گرفته بودند، اطراف معاویه را فرا گرفته و سپاهی بزرگ برای مبارزه با آن حضرت تشکیل دادند. امام که از قصد معاویه آگاه شده بود، خود را آماده جنگ کرد. از سوی دیگر، طلحه و زیبر که از مخالفان سرسخت علی علیه‏السلام بودند، عایشه همسر پیامبر خدا صلی‏الله علیه واله وسلم را نیز همراه خود برده و به طرف بصره حرکت کردند. امام تصمیم گرفت که ابتدا به طرف بصره حرکت و دشمنان خود را در این نبرد سرکوب کند. عایشه در این نبرد بر شتری سوار بود و در کنار مخالفان علی علیه‏السلام حرکت می‏کرد. پس از پایان نبرد و شکست دشمنان علی علیه‏السلام عایشه از علی علیه‏السلام طلب بخشش نمود و این نبرد به جنگ جمل شهرت یافت.

پس از پایان جنگ، علی علیه‏السلام پایتخت حکومت خود را به کوفه انتقال داد و تصمیم گرفت که سپاه معاویه را سرکوب کند. جنگ بین سپاه امام و لشگر معاویه آغاز شد. در این جنگ سخت مالک اشتر یکی از بهترین یاران امام علیه‏السلام شجاعت و دلاوری بی‏نظیری از خود نشان داد. چیزی نمانده بود که جنگ به نفع سپاه امام پایان بگیرد که معاویه با حیله عمرو عاص، قرآن‏ها را بر سر نیزه کرد. تعدادی از افراد جاهل و فرمان‏ناپذیر سپاه امام از ادامه جنگ خودداری کردند و در این زمان بود که ماجرای حکمیت پیش آمد.

گروهی از سپاه امام که فریب حیله معاویه و عمرو عاص را خورده بودند، از امام علیه‏السلام خواستند تا از جنگ با معاویه پرهیز کند. سرانجام علی علیه‏السلام بر اثر ضربه و پافشاری این گروه که بعدها خوارج نامیده شدند، به مالک اشتر فرمان عقب‏نشینی و بازگشت داد و مالک اشتر که از این دستور امام تعجّب کرده بود، فرمان او را پذیرفت و دست از جنگ کشید.

یاران ساده دل

سرانجام به منظور پایان دادن به جنگ قرار شد که از هر سپاه دو نفر انتخاب و نظر آنان اعمال شود. معاویه، عمروعاص را معرّفی کرد و از سپاه علی علیه‏السلام نیز ابوموسی اشعری به اصرار خوارج برگزیده شد. ابوموسی و عمرو عاص با هم قرار گذاشتند که حضرت علی علیه‏السلام و معاویه را از خلافت بر کنار کنند، پس به مسجد رفتند و ابتدا ابوموسی بر بالای منبر رفت و علی علیه‏السلام را از خلافت بر کنار کرد. پس از آن عمرو عاص مانند همیشه حیله‏ای به کار برد و گفت: «ابوموسی، علی را از خلافت معزول کرد و من معاویه را به خلافت بر می‏گزینم».

توطئه

با این حکم همان گروهی که روزی از امام خود سرپیچی کرده و فرمان او را برای جنگ با معاویه نپذیرفته بودند، بار دیگر از امام خواستند که از این کار (پذیرفتن حکمیت) توبه کند و به جنگ با معاویه برود، امام علیه‏السلام در ابتدا با این گروه مدارا نمود اما با شروع جنگ از ناحیه‏ی آنها، حضرت علی علیه‏السلام با آنها نبرد سختی کرد و فتنه این گروه آشوب طلب را نیز از بین برد و جنگ خوارج پایان یافت.

در سال چهلم هجرت امام علی علیه‏السلام خود را برای نبرد با معاویه و فتنه عمرو عاص آماده می‏کرد. گروهی از خوارج در مکّه جمع شده و تصمیم گرفتند که برای پایان دادن به اختلافات، علی علیه‏السلام، عمروعاص و معاویه را از میان بردارند. آنها برای این کار با یکدیگر پیمان بستند و یک نفر را برای کشتن معاویه، فرد دیگر را برای نابود کردن عمرو عاص و ابن‏ملجم را برای به شهادت رساندن امام، مامور کردند.

در این هنگام، علی علیه‏السلام در کوفه حکومت می‏کرد و توانسته بود عدل و عدالت را در همه جا گسترش دهد. ابن‏ملجم که از خوارج بود، وارد کوفه شد و در خانه یکی از خوارج اقامت کرد. در همان گفتگو بود که فریفته زنی به نام قطامه شد. قطامه که پدر و برادرش در جنگ نهروان به دست علی علیه‏السلام کشته شده بودند، ابن‏ملجم را برای کشتن علی علیه‏السلام تشویق کرد و به او قول ازدواج داد. قطامه با حلیه‏گری مهریه خود را سه هزار درهم، یک بنده و کشتن علی علیه‏السلام قرار داد و ابن‏ملجم که سخت عاشق قطامه شده بود، هر سه شرط را پذیرفت.

مهدی مرادحاصل

تنظیم:کودک و نوجوان