وقتی بسکتبال جور فوتبال را کشید
تیم ملی بسکتبال کشورمان چندی پیش توانست بار دیگر بر فراز قاره آسیا بایستد و تیم ملی بسکتبال چین را آن هم در کشورش با اختلافی باور نکردنی مغلوب کند تا به قول معروف پرچم کشور چین را در رشته بسکتبال در سطح قاره پایین بکشد و پرچم کشورمان بار دیگر به اهتزاز دربیاید.
پس از قهرمانی بسکتبال، مسئولان فدراسیون فوتبال با ارسال پیامی این قهرمانی را به مسئولان فدراسیون کشورمان تبریک گفتند.
با این همه به نظرمان می‌آید بهتر می‌شد اگر نامه مورد نظر به چنین شكلی مرقوم می‌شد:
فدراسیون محترم بسكتبال؛ دست‌تان درد نكند كه با كسب مقام ارزنده قهرمانی در آسیا تا حدودی خرابكاری‌های گسترده یك رشته ورزشی دیگر كه تیم ملی‌اش در جدول مسابقات مقدماتی جام‌جهانی از آخر دوم شد را تا حدودی ماستمالی كردید.خدا عمرتان بدهد كه با درخشش خیره كننده‌تان در رقابت‌های قاره‌ای، جور نتایج گل و بلبل یكی از همسایه‌هایتان را كه نمایندگانش را از جام باشگاه‌های آسیا با […] بیرون كردند كشیدید. عمرتان دراز باد كه بعد از مدت‌ها به مردم ایران یادآور كردید در ورزش هم گاهی می‌توان «برنده» بود و نباید لزوما مثل اهالی آن یكی رشته، برای آبرومندانه‌تر باختن و افتضاح به بار آوردن تلاش كرد.
فدراسیون محترم بسكتبال؛ راستی حال و هوای فینال جام ملت‌های آسیا چطور است؟ حتما باید حضور در چنین مرحله‌ای خیلی كیف داشته باشد، نه؟ از المپیك چه خبر؟ تجربیات‌تان كه به دردمان نمی‌خورد، اما ای كاش فرصتی فراهم شود از خاطرات‌تان برایمان بگویید. می‌دانید كه؛ فینال جام ملت‌ها و المپیك، دو تا 33 سال است كه از فیض حضور ما محروم مانده‌اند. امیدواریم در تعاملات آتی دو فدراسیون، برایمان تعریف كنیدن روی سكو رفتن در بازی‌های بین‌المللی چه طعمی دارد یا مدال طلای این مسابقات را بیرون چند می‌خرند؟
فدراسیون محترم بسكتبال؛ بالاتر از عناوینی كه شما كسب كرده‌اید كه جزو مال و منال دنیا هستند و نباید دل به آنها بست، این ثبات مدیریتی‌تان است كه ما را به وجد می‌آورد. واقعا برایمان جالب است كه برای هفت سال آزگار، فقط یك نفر روی صندلی ریاست مجموعه شما جلوس كرده است. خوش به احوالات‌تان كه رییس‌تان، هم لیوان دارد و هم لیوان را خودش دستش گرفته است، خوش به سعادت‌تان كه در آستانه یك تورنمنت مهم بین‌المللی، بلدید چطور یك مربی خوب خارجی را استخدام كنید و البته از بالای پله برقی روی ملاجش شیرجه نزنید، خوش به روزگارتان كه وقتی با همین امكانات محدود، عازم یك اردوی خارجی هستید، نه چشم امید به پول توجیبی شبانه سازمان تربیت‌بدنی می‌بندید و نه چمدان‌هایتان را این ور و آن ور جا می‌گذارید. الحق و الانصاف كه مرحبا!
فدراسیون محترم بسكتبال؛ راستی سخت‌تان نیست بدون «منشور اخلاقی» زندگی می‌كنید؟ بدون منشور، بسكتبالیست‌ها همدیگر را گاز نمی‌گیرند؟ آب دهان به هم نمی‌پاشند؟ موی هم را نمی‌كشند؟ اعضای كادرفنی یك تیم، مدیران یك تیم دیگر را به پرداخت رشوه متهم نمی‌كنند؟ مربی یك تیم، سرمربی آن یكی تیم را ترسو صدا نمی‌زند؟ اینها را می‌پرسیم، چون ما یك فدراسیونی را می‌شناسیم كه حجم منشور اخلاقی‌اش دوبل مرامنامه سازمان ملل‌متحد است، اما همه این اتفاقات طی 15 روز برایش رخ داده است. راستی بدون «منشور اخلاقی» چطوری قهرمان شدید؟
فدراسیون محترم بسكتبال؛ گفتنی زیاد است، اما نمی‌خواهیم بحث را بیشتر از این بشكافیم. فقط امیدواریم تمام دارودسته ما را برای مراسم تودیع آقایان مشحون و ماتیچ دعوت كنید. نیست كه ما یك فدراسیون با حال را می‌شناسیم كه عادت دارد هر مربی و مدیر موفقی را سه سوت بعد از كامیابی به سمت در خروجی بدرقه كند، همین است كه منتظریم به همین زودی‌ها شما هم با مدیر و مربی قهرمان خود خداحافظی كنید. البته بهتر می‌شود اگر مراسم مزبور را خارج از كشور برگزار كنید تا مدیران ما هم به همین بهانه گشت‌وگذار مختصری بكنند و خستگی‌شان را از تن به در ببرند!
تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری منبع : گل
