در وضو شریک نگیرید!

حسن بن وشّاء مى گوید: "روزى محضر حضرت رضا علیه السّلام مشرف شدم ، دیدم در مقابل آنجناب، آفتابه اى هست و مى خواهد، براى نماز آماده شود. جلو رفته و خواستم، آب بر روى دستان مبارک آن حضرت بریزم.

فرمود: "صبر كن حسن! "

عرض كردم: "چرا اجازه نمى دهید آب بر دست شما بریزم، آیا مایل نیستید، من به ثوابى برسم ؟"

فرمود: "تو ثواب مى برى ولى من گناه!

پرسیدم: "چرا؟"

فرمود: مگر این آیه قرآن را نشنیده اى ؟ كه مى فرماید: (فَمَنْ كانَ یَرْجُو لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لایُشْركْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ اَحَداً.)(1) "هر كس ، امید به دیدار پروردگارش دارد؛ باید عمل صالح انجام دهد و در عبادت خدا كسى را شریك قرار ندهد.)

من اكنون می خواهم، وضو براى نمازم بگیرم، این خود عبادتى است، مایل نیستم، كسى در عبادتم شریك شود." (2)

____________

1- كهف / 110

2- كافى ، ج 3، ص 69

منبع: جلوه هائى از نور قرآن در قصه ها و مناظره ها و نكته ها، عبدالكریم پاك نیا