فرشته که راپورتچی نمی شود!

امروز به نتیجه ی جدیدی رسیدم.نتیجه ی جدیدی در مورد خودم، "رقیبِ" شانه ی چپم، و زندگی ام...

فرشته هی مینویسد و هی می نویسد.نامه ی اعمال من سیاه می شود و او هی با بغض و گریه ،باز هم موظف به انجام تکلیف است.اومثل من نیست که تکالیفم را فراموش می کنم.در هر شرایطی که باشد، می نویسد.خون دل می خورد و می نویسد.هی به عتید نگاه می کند و دلش ترک برمیدارد و می نویسد.اما به خودش قول داده که به نفع من کار کند.یعنی خدا از او این قول را گرفته...مثال بزنم؟

فکر کن به تو گفته باشند آش بپزی.اما تو هی ریگ بیاندازی توی دیگ و به خیالت باشد که کسی ندیده.حالا که آش آماده شده، به تو میگویند :خودت بخور!انگار از اول هم قرارشان همین بوده و تو فراموش کرده بودی...خب نگران میشوی دیگر!می ترسی ریگها زیر دندانت بیایند و تو را لو دهند.حالا اگر کسی بوده باشد که یواشکی ، همانوقتی که تو ریگ می انداختی و خوش بودی، ریگ ها را شمرده باشد و وقت خوردن آش که می رسد ، بیاید و به تو بگوید مثلا بیست تا ریگ انداخته ای ها!حواست باشد....خب یک همچین کسی، به تو خدمت کرده.ناراحت نمی شوی که یواشکی ریگهایت را شمرده.اصلا سفت بغلش می کنی و تشکر بارانش می کنی.

فرشته ی شانه ی چپ ما هم مثل همین کسی است که ریگ ها را می شمرده.او دارد با نارحتی ،ریگ های سیاه گناه مان را می شمارد اما...طبق قولی که به خودش داده، یک روز می آید کنارمان و می گوید: فلانی!حواست باشد!توی جواب دادن به سوالهای خدا ، تو را یاد گناه هایت می اندازد.می گوید :یالا! این بیست تا تیری که توی قلب و روح و چشم و گوش و... رد کرده ای دربیاور.

سختی برزخِ تو همینجاست که باید خودت را عمل کنی.تیرها را با هزار درد و ناراحتی دربیاوری...خودت دکترخودت می شوی ؛ اما این خدمتی است که فرشته ی شانه ی چپ به تو کرده است.خدمتی که از دست فرشته ی شانه ی راست بر نمیاید.