اى صاحب ولایت

اى صاحب ولایت و والاتر از همه                                    اى چشمه حیات و افاضات دائمه

اى ابتداى خلقت و سر حلقه وجود                                اى انتهاى سلسله اولیاء همه

از جلوه تو، خلقت عالم شروع شد                                از عمر تو، به دور زمان، حُسن خاتمه

شاها به افتخار قدوم شریف تو                                     شد سامرا به عالم ایجاد عاصمه

یابن الحسن بیا، كه شد از روز غیبتت                            دنیا پر اضطراب و بشر در مخاصمه

از سینه¬هاست، نعره صلح و صفا بلند                            وز كینه¬هاست، فكر همه در مهاجمه

مشكل بود، كه جمله حقّ بشنود كسى                        كز باطل است، گوش بشر پر ز همهمه

قرآن، كه «لا یَمسُّه اِلاّ المُطهَّرُون»                                با رأى هر كسى، شده تفسیر و ترجمه

تا دولتِ جهانىِ خود را به پا كنى                                  دادت خدا شجاعت و نیروى لازمه

حكم تو عدل مطلق و فرمان داور است                          حاجت نباشدت به شهود و محاكمه

ز آن سركشان ، كه مردم دنیا به وحشتند                      قلب سلیم و پاك تو را نیست واهمه

با این قواى جهان¬گیر ظالمان                                       تنها تویى امید بشر، یابن فاطمه(س)

اى پرچم شكوه تو بر آسمان بلند                                 یك ره، نظر فكن به علمدار علقمه

بنگر به خاك و خون، عَلَم سرنگون او                             گویى كه با درفش تو دارد مكالمه

امشب "حسان" به یاد تو از غصّه فارغ است                  هر دم كند دعاى ظهور تو، زمزمه