راز و نیاز

پروردگارا، کسی که بستن راه فقرش را از درگاه تو خواست و برگرداندن نیازمندی را از خویش به یاری تو جست، حاجتش را از محل پذیرش خواسته و مطلوب خود را از راهی که باید، جسته است.

کسی که برای انجام کارش به یکی از آفریده های تو رو آورده است یا او را به جای تو سبب رستگاری خویش قرار دهد، خود را در معرض ناامیدی درآورده و سزاوار از بین رفتن احسان از جانب تو شده است.

الهی، مرا به سوی تو حاجتی است که تلاشم برای رسیدن به آن کوتاه و چاره جویی من در برابر آن بریده شده است و نفسم بُردنِ آن حاجت را پیش کس دیگر که خود حوایجش را به سوی تو می آورد و در مورد خواسته هایش از تو بی نیاز نیست، جلوه می دهد و آنچه نفس، مرا بدان واداشته، لغزشی از لغزش های خطاکاران و فرو افتادنی از فرود افتادن گناه کاران است.

به یاد آوری تو از خواب غلفت بیدار شدم و به توفیق تو از لغزشی که نموده بودم، برخاستم و به رهنمایی تو از فرو افتادنم به حال اول برگشتم.

ای خدای من، مشتاقانه رو به سوی تو کردم و با اعتماد به [لطف و کرم] تو، امیدم را به سویت آوردم.

و دانستم که هر چه درخواست من زیاد باشد، در برابر غنای تو اندک است و آنچه از بخشندگی تو می خواهم هرقدر هم بزرگ باشد، در برابر وسعت [بخشش] تو کوچک و ناچیز است و دایره کرَم تو، از درخواست کسی تنگ نمی گردد و دست تو در بخشش ها، از هر دستی بالاتر است.

پروردگارا، بر محمد(ص) و آل محمد(علیهم السلام) درود فرست و با کرَم خود از باب تفضل رفتار نما و به آنچه به عدلت شایسته آنم، با من رفتار مکن، زیرا من نخستین کسی نیستم که سزاوار منع بوده و اکنون همراه شوق به سویت رو کرده ام و تو از فضلت به او عنایت فرموده ای و نیز اول گدایی نیستم که از تو تقاضا نموده و با وجود این که شایسته ناامیدی است، به او احسان کرده ای.

خدایا، ... به دعایم پاسخ گو، به ندایم نزدیک، به زاری ام مهربان و به صدایم شنوا باش.

خداوندا، فضل و کرمت مرا آرام و احسانت مرا [به سوی تو] راهنمایی کرده است؛ پس از تو می خواهم به حق خودت و به حق محمد(ص) و آل محمد (علیهم السلام) که درودهای تو بر آنها باد – مرا ناامید نگردانی.

ای خدایی که خبرهای شِکوه آمیز ستمدیدگان بر او پنهان نیست و ای کسی که در سرگذشت های ایشان از گواهی دادن گواهان بی نیاز نیست وای کسی که یاری اش به ستمدیگان نزدیک و ای کسی که مددش از ستمکاران بسیار دور است.      آمین