برداشتن عذاب پدرى به خاطر پسرش
در روایت است كه رسول خدا «ص» روزى با اصحاب خود از قبرستان بقیع گذر مىكردند كه نزدیك قبرى رسیدند و به اصحاب خود فرمودند: با عجله از كنار این قبر بگذرید.
اصحاب به تعجیل از آنجا گذشتند. در وقت مراجعت، چون به آن مكان رسیدند، خواستند كه با عجله از آنجا بگذرند، پیامبر اكرم «ص» فرمود: تعجیل مكنید.
اصحاب گفتند: یا رسولالله! مگر نه اینكه در هنگام رفتن امر به تعجیل فرمودى!
حضرت فرمود: بلى، شخصى را عذاب مىكردند و من طاقت ناله و فریاد او را نداشتم. اكنون خداوند متعال بر او رحم كرده و عذاب را از او برداشته است.
اصحاب گفتند: یا رسولالله! سبب عقوبت و رحمت او چه بود؟
حضرت فرمود: مردى فاسق به سبب فسق، تا این ساعت اینجا معذب بود. كودكى از وى مانده بود. در این هنگام وى را به مكتب فرستادند و معلم «بسم الله الرحمن الرحیم» را به وى تعلیم نمود و كودك آن را بر زبان جارى ساخت.
خداوند متعال به فرشتگانى كه این مرد را عذاب مىكردند، خطاب كرد كه دست از عذاب این مرد بردارید و او را عذاب نكنید، چون روا نباشد كه پدر را عذاب كنیم و پسرش به یاد ما باشد.
