بنی‌اسرائیل به روایت قرآن
«... مسأله یهود در دنیای امروز، خصوصاً به شكلی كه در آمریكا و اسراییل جلوه‌گر شده،مسأله تازه‌ای نیست و سوابق دیرینه‌‌ای دارد. شكی نیست كه این مسأله در دوران ما ابعاد بسیار وسیعی یافته و به اشكال بی‌سابقه و متنوعی ظاهر شده است، اما ریشه‌ها و علل بروز آن در تصویری كه قرآن كریم از قوم یهود ارائه می‌دهد قابل جستجوست. بسیاری از خصایص و ویژگی‌هایی كه قرآن كریم به قوم یهود نسبت می‌دهد در جهان امروز به صورت مكاتب گوناگون فكری، فلسفی، سیاسی و اقتصادی درآمده و در قالب نظامهای حكومتی و نهادها و سازمانهای ملی و بین‌المللی استقرار یافته است.
شرایع الهی و تعالیم انبیاء علیهم‌السلام در دوران كنونی یا مسخ و تحریف شده و یا به كلی نفی و تكذیب گردیده است و دنیاپرستی و مادیگرایی، در اشكال مختلف سیانتیسم، كاپیتالیسم، سوسیالیسم، اومانیسم، لیبرالیسم و هزاران ایسم دیگر، جایگزین آن شده است. نظام فاسد سرمایه‌داری با استفاده از مؤسسات بانكی و تراستهای عظیم بین‌المللی، كنترل شریانهای اقتصادی و به تبع آن نظامهای سیاسی و حكومتی را در كشورهای مختلف به دست گرفته و جهان را به سوی مقاصد استكباری خود سوق می‌دهد. جنگ و صلح، شكوفایی اقتصادی و صنعتی، فقر و قحطی و عقب‌ماندگی، تحولات سیاسی و اجتماعی و جریانهای فرهنگی و هنری، رسانه‌های ارتباطی و خبری و افكار عمومی ... همه و همه به شكلی با این شبكه‌ی جهانی مرتبط بوده و از آن تأثیر می‌پذیرد.
اسلام، یگانه حقیقت زنده و پویای جهان، آماج كینه‌ها و خصومتها قرارگرفته و روزی نیسته كه خون پاك مسلمانان به تیغ دشمنان دین خدا، بر خاك جاری نشود. از پس سیمای كنونی جهان، خطوط اصلی چهره‌ی یهود را آن گونه كه قرآن كریم ترسیم نموده می‌توان دید، حتی اگر نقاب حقوق بشر و نظم نوین جهانی را بر چهره داشته باشد...» 1
شاید برای عده‌ای شگفت باشد كه در قرآن به آداب و اوصاف و اعمال و به طور خلاصه سرگذشت «یهود» یا «بنی‌اسرائیل» به نسبت بیش از دیگرا قوام و امتها اشاره شده است. 2
راستی! چرا خداوند متعال در قرآن كریم برای هدایت و عبرت خلق، بیش از همه اقوام و امتها، به اوصاف و شیوه‌های رفتاری یهود اشاره فرموده و از آنها مثال آورده است؟
اوصاف و شیوه‌های رفتاری یهود چگونه بود كه این همه درباره‌ی آن تذكر داده شده است؟ مهمتر از همه علت و منشاء اصلی و باطنی اوصاف و اعمال بنی‌اسرائیل چیست و چه بوده است؟
مرحوم علامه طباطبایی درباه‌ی علت كثرت اشاره به یهود و بنی‌اسرائیل در قرآن، نوشته است:
بنی‌اسرائیل از تمام امتها لجوج‌تر و كینه‌توزتر بودند و در برابر حق، سركشی بیشتری داشتند؛ چنانكه كفار عرب كه پیغمبر (ص) مبتلا به آنها بود، نیز چنین اوصافی را دارا بودند. 3
خصایص و ویژگی‌های قوم یهود ـ آنچنان كه در قرآن كریم اشاره شده، در ردیف بدترین و زشت‌ترین رفتار و صفاتی است كه ممكن است انسان یا قومی در زندگی دنیایی خویش داشته باشد.
ابراز علاقه و گرایش به بت‌پرستی، به عنوان ویژگی بارز یهود در قرآن بیان شده است:
به موسی گفتند ای موسی، معبودی مانند معبودهای اینان (این بت‌پرستان) برای ما درست كن.4
عصیان و سرپیچی در مقابل پیامبران و دستورات الهی، رفتار بسیار ناپسند و مذمومی است كه به اعتقاد مفسرین و دانشمندان معارف دینی مختص قوم یهود است. داستان «گاو بنی‌اسرائیل»5 در قرآن نمونه‌ی بسیار روشن و آشكاری است كه این گفته را تائید می‌كند.
نكته حائز اهمیت و بسیار حیرت‌انگیز در این آیات، نه فقط قصه گاو بنی‌اسرائیل و معجزه الهی مبنی بر زنده كردن مقتول و مشخص كردن قاتل یهودی و نیز سركشی و لجبازی و ناسازگاری بنی‌اسرائیل در مقابل اوامر الهی، بلكه بیش از همه سخت‌سری و سنگدلی و قساوت قلبی یهود است كه در قرآن با صریح‌‌ترین بیان و عبارت در آیه 74 سوره بقره آمده است:
پس [از دیدن این معجزه‌ی بزرگ نیز] سخت دل شدید كه دلهایتان چون سنگ بلكه سخت‌تر از آن شد. زیرا بسا سنگها می‌شكافد و آب از آن بیرون می‌ریزد و بعضی از آنها از ترس خدا فرو می‌ریزد و خدا از آنچه انجام می‌دهید غافل نیست.
تكذیب رسالت انبیاء و حتی كشتن پیغمبران الهی از دیگر افعال و ویژگی‌های مذموم یهود است كه در آیات متعددی به آنها اشاره شده است.
دنیاگرایی و دلبستگی مفرط و شدید به د نیا و مطامع دنیوی و عدم اعتقاد و توجه به سرای آخرت و روز قیات، دیگر ویژگیِ اختصاصی و لاینفك «یهود» شمرده شده است؛ به طوری كه در این زمینه نوشته‌اند: یهود به جهان پس از مرگ معتقد نیست و پاداش و كیفر را منحصر به زندگی دنیا می‌داند.
براساس همین عقیده، یهود ثروت و لذائذ جسمی را هدف اساسی در زندگی خود می‌داند و برای جمع‌آوری ثروت می‌كوشد. 6
البته یهودیان نه تنها موضوع دنیاپرستی و عدم توجه به آخرت را به عنوان اتهام نسبت به خویش قلمداد كرده، بلكه مدعی شده‌‌اند كه سرای آخرت مختص آنهاست. لذا خداوند متعال در پاسخ به آنها در قرآن كریم فرموده است:
بگو اگر سرای آخرت نزد خدا مخصوص شماست نه سایر مردم، اگر راستگو هستید، پس تقاضای مرگ كنید و هرگز آرزوی مرگ نخواهند كرد، زیرا به خاطر كردار بد، عذاب سختی برای خود مهیا كرده‌اند و خداوند بر همه ستمكاران آگاه است. 7
در قرآن كریم همچنین در این باره آمده است:
یهودیان را از همه مردم، حتی مشركان [كه ایمان به قیامت ندارند] حریص‌تر بر زندگی مادی می‌یابی، هر یك از آنها دوست دارند هزار سال عمر كنند، در حالی كه طول عمر نمی‌تواند آنان را از عذاب دور سازد و خدا نسبت به آنچه می‌كنند بیناست. 8
علامه طباطبایی در تفسیر این آیه نوشته است:
دلیل روشن بر این مطلب این است كه آنها [بنی‌اسرائیل] را از همه مردم حریص‌تر بر زندگی دنیا می‌بینی، با اینكه یگانه حاجب و مانع از توجه به آخرت همین حرص بر دنیا و دلبستگی آن است [...] یعنی آنها را از مشركین هم حریص‌تر به دنیا می‌یابی... آنها هرگز تمنای مرگ نخواهند كرد و سوگند یاد می‌كنم كه آنها را از تمام مردم حریص‌تر بر این زندگی پست و دور كننده از آن زندگی پاك و پاكیزه‌ی عالم آخرت می‌یابی، بلكه می‌بینی از مشركین هم كه عقیده به قیامت ندارند حریص‌ترند،به طوری كه هر كدام دوست می‌دارند طولانی‌ترین عمر را داشته باشند، با اینكه چنین عمری نمی‌تواند آنها را از عذاب دور سازد، چه اینكه عمر هر چه باشد، بالاخره محدود است و پایان خواهد پذیرفت. 9
در ارتباط با دنیاگرایی افراطی یهود، همچنین در تفسیر شریف‌المیزان در شرح آیات 211 و 212 سوره بقره آمده است:
می‌گوید: هان! این قوم بنی اسرائیل در جلو چشم شمایند؛ اینان همان مردمی هستند كه خدا به ایشان كتاب و آئین و پیامبری و سلطنت عطا فرموده و از ارزاق خوب و پاكیزه به آنها روزی داده و بر عالمیان برتری بخشید. از ایشان بپرس كه خدا چه آیات روشنی به ایشان داد؟ و در كارشان دقت كن كه آغاز از كجا بود و به كجا انجامید؟ كلمات را تحریف كردند و از جای خودش تغییر دادند و در قبال خدا و كتابش اموری را از پیش خود وضع كردند و با اینكه وظایفشان را می‌دانستند از حدود خودشان تجاوز نمودند، خدا هم به سخت‌‌ترین عقوبتها گرفتارشان كرد. جمعیتشان پراكنده شد؛ آقایی‌شان زوال پذیرفت، خوشبختی و سعادتشان به باد فنا رفت؛ در دنیا به خواری و گدایی افتادند و رسوایی و عذاب آخرتشان بسی‌بالاتر است. 10
چنانچه در داستانهایی كه از بنی‌اسرائیل در قرآن نقل شده دقت كنیم و اسرار اخلاقی آنهارا كه در آنها منعكس شده است مورد بررسی قرار دهیم، خواهیم دید كه آنها مردمی غرق در مادیات و دلباخته‌ی لذائذ حسی این زندگی صوری بوده‌اند،
امروز نیز یهودیان، دنیاگرایی و مطامع دنیوی خود را تحت پوشش به اصطلاح دین (آئین یهود) تفسیر، توجیه و تبلیغ می‌كنند، در حالی كه به اعتقاد عالمان و مفسران علوم قرآنی، یهود نه تنها به ماوراءالطبیعه و ماوراء حس و اصول وحی و معاد بی‌اعتقاد است، بلكه علت اساسی و منشاء ضلالت و انحراف «یهود»، «ماده‌پرستی» و «حس‌گرایی» بوده است.
مرحوم علامه طباطبایی در این باره نوشته است:
بنی‌اسرائیل معتقد به اصالت ماده بودند. احكام ماده را در مورد خدا نیز اجرا می‌كردند و گمان می‌كردند كه خداوند نیز یك موجود مادی است، منتها با این تفاوت كه او یك موجود قوی است كه بر ماده حكومت می‌كند، عیناً مانند علل مادی كه برمعلولات مادی حكومت دارند. 11
چنانچه در داستانهایی كه از بنی‌اسرائیل در قرآن نقل شده دقت كنیم و اسرار اخلاقی آنهارا كه در آنها منعكس شده است مورد بررسی قرار دهیم، خواهیم دید كه آنها مردمی غرق در مادیات و دلباخته‌ی لذائذ حسی این زندگی صوری بوده‌اند، لذا در مقابل حقایق ماوراء حس خضوع نمی‌كردند و جز در برابر لذات و كمالات مادی تسلیم نمی‌شدند، امروز هم عیناً همان طورند،؛ همین روحیه است كه عقل و اراده‌ی آنها را تحت انقیاد حس و ماده قرار داده، به طوری كه جز آنچه این دو اجازه می‌دهند درك نمی‌كنند و اراده نمی‌نمایند. 12
با توجه به آنچه ذكر شد، این نتیجه به دست می‌آید كه: اعتقاد به «اصالت ماده و حس» و تسلیم و انقیاد عقلی، فكری و اخلاقی در برابر این دو و بالعكس عدم اعتقاد به باور قلبی نسبت به حقایق ماوراءالطبیعه و ماوراءحس، «عصاره‌ی اصول و فروع یهود است»؛ كه برخی آن را «سیره و سنت یهودی» نامگذاری كرده‌اند.
بنابراین اگر بتوان این موارد و مجموعه را به عنوان «فرهنگ یهود» یا «فرهنگ بنی‌اسرائیلی» خلاصه و تعریف نمود؛ آنگاه ناگزیر باید نظار و شاهد تشییع تابوت فرهنگ و تمدن حاكم بر سرزمین غرب بود. زیرا آنچه امروزه به عنوان معیار، ارزش، اخلاق، فرهنگ و ... بر جوامع غربی حكمرانی می‌كند، دقیقاً منطبق با «سنت و سیره‌ی» مذكور، یعنی «فرهنگ یهودی ـ اسرائیلی» است.
امروز عواطف، احساسات و افكار عمومی در غرب تحت سیطره‌ی این فرهنگ است. تذكر این موضوع اگر چه بسیار تلخ و ناگوار می‌نماید، اما واقعیتی است كه نمود عینی پیدا كرده و بر عرصه‌ی جهانی سایه‌ی شوم خود را گسترده است و خطر آن، جغرافیای فرهنگ و اجتماع در جهان را تهدید می‌كند.
پی‌نوشت‌ها:
1. آوینی، سید‌محمد، از مقدمه ترجمه كتاب «یهود بین‌الملل».
2. به طوری كه نوشته‌اند: در قرآن كریم 420 آیه درباره‌ی حضرت موسی و 480 آیه درباره‌ی انبیاء بنی‌اسراییل و برخورد و رفتار این قوم با پیامبران خود آمده است و 157 آیه و به قولی دیگر 153 آیه اشاره مستقیم به یهود دارد. [رجوع شود به: شمس‌الدین رحمانی، جنایت جهانی، به نقل از مرآت‌الآیات یا راهنمای مطالب قرآن: سیدابوالفضل برقعی، و همچنین به: دكتر محمد‌باقر محقق؛ نمونه بینات در شأن نزول آیات، صص 1013 ـ 1011.]
همچنین «نام حضرت موسی بیش از دیگر انبیاء الهی در 166 جای قرآن ذكر شده كه در 36 سوره‌ی قرآن به گوشه‌هایی از داستانهای آن حضرت به طور اجمال یا تفصیل اشاره شده است.»
[رجوع شود به: علامه سید‌محمد‌حسین طباطبایی، المیزان، ج 16، ترجمه سید‌محمد‌باقر موسوی همدانی، ناشر، بنیاد علمی و فكری طباطبایی با همكاری مركز نشر فرهنگی رجاء، چاپ دوم، تابستان 66، ص 61.]
3. المیزان، ج 1، صص 280 ـ 279.
4. قرآن كریم، سوره اعراف، آیه 138.
5. به آیات 67 تا 72 سوره بقره مراجعه شود.
6. عفیف عبدالفتاح طباره، چهره یهود در قرآن، ص 84.
7. قرآن كریم، سوره بقره،آیات 94 و 95.
8. قرآن كریم، سوره بقره،آیه 96.
9. المیزان، ج 1، صص 309 ـ 308.
10. المیزان، ج 2، صص 152 ـ 151.
11. المیزان، ج 1، ص 278.
12. همان، ص 280، مصداق بارز این روحیه و اعقتاد، تقلید و پیروی یهودیان، از سامری و پرستش گوساله‌ی طلایی در زمان حضرت موسی (ع) است.
برگرفته از : «پژوهه صهیونیت» مؤسسه فرهنگی پژوهشی ضیاءاندیشه
