«بله» هایی به زور فریب
فریب کاری در ازدواج
بهمنظور حفظ کیان خانواده و پایداری آن و نیز ترویج صداقت و درستی میان مردم جامعه یکی از ارکان ثبات و دوام این نهاد اجتماعی را پرهیز از فریب و دروغگویی دانستهاند ، بر این پایه هر گونه خدشه و مخالفت با این ارزش اسلامی توسط زوجین با برخورد قانونگذار جمهوری اسلامی ایران که بر طبق موازین شرع مقدس اسلام و معارف بنیادین آن که از اهلبیت علیهم السلام به شیعیان واصل گردیده است ، مواجه خواهد گردید و فصل نوزدهم قانون مجازات اسلامی که با عنوان جرایم ضد حقوق و تکالیف خانوادگی مقرر شده است نیز بدین موضوع اشاره دارد.
فریب در ازدواج چیست؟
یکی از جرایم مرتبط با صداقت گریزی توسط زوجین عبارت است از اینکه هر یک از زوجین (خواه زن و خواه شوهرش) طرف مقابل خود را به امور واهی و غیرواقعی فریب دهد؛ به این مبنا هر یک از مصادیق ذیل مثالهایی از این قبیل خواهند بود و البته بدیهی است که مثالها جنبه حصری ندارد و مصادیق بسیار دیگری نیز میتوان برای این عنوان یافت.
مثال : شوهری که خود را به این صورت به دختری که به خواستگاری او رفته است معرفی میکند که پزشک متخصص هستم در حالیکه هنوز دوره کارآموزی و آموزشاش همه تمام نشده است. (فریب از نوع شغل واهی)
شرطهای جرم فریب در ازدواج:
فریب در ازدواج چنانکه اشاره گردید جرم است و قانونگذار ایرانی نیز با جرم انگاری آن در سال 1375در یکی از مواد قانون مجازات اسلامی برای فریب دهنده خواه زن باشد و خواه مرد ، حبس تعزیهی مقرر داشته است [از شش ماه حبس تا دو سال حبس ویژگیهای هر مورد].
لکن شرطهای نیز برای تحقیق این جرم و محکومیت مرتکب آن مقر گردیده است که اشاره بدانها ضروری است.
اولین شرط تحقق جرم فریب در ازدواج:
فریب دادن باید با امور واهی باشد و بر این اساس چنانچه یک طرف از زوجین با خبر دادن از امری واقعی طرف مقابل را نسبت به آن مطلع سازد لکن به هر دلیل (همچون بیاطلاعی از اصطلاحات و معانی آن عبارات) طرف مقابل آن را خیلی مهمتر از آنچه که هست بپندارد، نمیتوان به آسانی جرم فریب در ازدواج را محقق دانست به عنوان مثال اگر خانمی که یک جوان به خواستگاری او آمده، خود را مدرس در دانشگاه معرفی نماید ولی جوان به بدلیل کم اطلاعی از این عبارت استاد دانشگاه بودن خانم را بفهمد آن خانم (البته در صورت صحت تدریس او در دانشگاه هر چند یک حقالتدریسی باشد) را نمیتوان به عنوان مجرم ماده 647 تلقی کرد.
دومین شرط برای تحقق جرم فریب در ازدواج:
علاوه به ضرورت واهی بودن ادعای فریب دهنده و تحقق فریب قانونگذار لازم میداند که حتما فریب صورت گرفته مبنای تحقق عقد باشد و عقد براساس آن فریب شکل گرفته باشد بر این پایه چنانچه دروغ و فریب یک خواستگار چندان مهم نباشد و طرف مقابل در تصمیم خود به ازدواج با شخص فریبدهنده به آن ادعای دروغین تکیه نکرده باشد، جرم ماده 647 محرز نخواهد بود.
بر پایه آنچه تقدیم شده میتوان دریافت که شرطهای متعدد و گونهگونی برای تحقق جرم فریب در ازدواج وجود دارد که بیانگر ضرورت اطلاع رسانی بیشتر و نیاز مبرم جامعه ما به آموزشهای حقوقی میباشد.
تبیان _ زهرائی(کارشناس ارشد حقوق)
تنظیم :داوودی
مقالات مرتبط :
