زنگ خطر برای تکواندو ایران

از دست دادن عنوان قهرمانی مسابقات جام جهانی 2009 باکو زنگ خطر را برای تکواندو ایران به صدا درآورد که اگر با همین آمادگی در رقابت‌های جهانی دانمارک شرکت کند، به نتیجه ای دست نخواهد یافت.

تیم ملی تکواندو ایران برای حضوری مقتدرانه در مسابقات جام جهانی نزدیک به چهار ماه سختی و مرارت کشید. حضور بهترین‌های تکواندو ایران در ترکیب تیم 10 نفره اعزامی به باکو نشان از انتخاب درست کادر فنی می داد اما در نهایت این تیم با بدشانسی عنوان قهرمانی این رقابت‌ها را از دست داد.

تیم ملی در حالی راه سفر به باکو را در پیش گرفت که تمامی نفراتش از آمادگی مطلوب و انگیزه مضاعف برای کسب عنوان قهرمانی سخن می گفتند و نتایج تیم هم گواه همین مدعا بود. پیروزی قاطع برابر تیم‌های مصر، آلمان و قزاقستان با نتایج مشابه 5 بر صفردر مرحله مقدماتی، ایران را به عنوان بهترین تیم مرحله مقدماتی راهی دور حذفی کرد.

تیم ملی در مرحله یک چهارم نهایی مقابل تیم پرقدرت فرانسه یک مبارزه کاملا منطقی را به نمایش گذاشت. این تیم زمانی که با نتیجه 3 بر یک پیش افتاد و صعود خود را نیمه نهایی مسجل کرد در بازی پنجم به میدان نرفت تا قوای خود را برای دیدارهای سخت بعدی حفظ کند.

روسیه که در دو بخش آقایان و بانوان با بهترین تیم تمام دوران خود راهی باکو شده بود در مرحله نیمه نهایی حریف تیم ملی کشورمان بود. تیم کشورمان در این مسابقه به زحمت از سد حریف گذشت و بازیکنان با بدنی خسته و فرسوده از مبارزه با تیم‌های فرانسه و روسیه گام به دیدار نهایی نهادند. از سوی دیگر آسیب دیدگی یوسف کرمی، محمد باقری معمتد، میثم باقری، بهزاد خداداد و هادی افشار باعث شد تا کادر فنی در انتخاب ترکیب مناسب برای دیدار نهایی مقابل ترکیه دچار مشکل شده و با همان نفرات دیدار نیمه نهایی، بازی فینال را آغاز کند.

در این مبارزه شکوری و تاجیک نشان دادند که مرد روزهای سخت نیستند و رجلی با امتیاز طلایی به "بحری" با تجربه باخت تا برتری نادریان و نصرآزادانی کمرنگ شود و ایران در روزی که فرصت مناسبی برای ایستادن بر سکوی نخست جهان داشت، یک عنوان نایب قهرمانی تلخ را تجربه کند.

بعد از شکست برابر ترکیه رضا مهماندوست که بیش از چهار ماه برای تیم ملی تکواندو زحمت کشیده با چشمانی اشک بار سالن را ترک کرد و بهت و حیرت ناشی از دست دادن فرصتی طلایی برای رسیدن به مقام قهرمانی اردوی تیم ملی را فرا گرفت.

جام جهانی چهاردهم نیز با تمام شادی‌ها و غم‌ها و اشک‌ها و لبخندها برای تیم کشورمان به پایان رسید و از حالا باید به فکر رقابت‌های جهانی دانمارک که اواخر مردادماه برگزار می شود، باشیم.

به نقل از مهر، جام جهانی باکو در مقایسه با 13 دوره گذشته از سطح کمی و کیفی بالاتری برخوردار بود و اکثر تیم‌های جهان پیشرفت قابل ملاحظه‌ای را به نمایش گذاشتند. تغییر قوانین، مبارزات تک تکنیکی گذشته را به فراموشی سپرد و پس از سال‌ها شاهد بازگشت تکنیک‌های زیبا و پرشی چون "ممدولیوچاگی"، "تیت چاگی"، "نریو چاگی"، "فیلی پینی" و ... به مبارزات تکواندو و نمایشی از زیبایی‌های این رشته المپیکی بودیم.

رقابت‌های باکو درس‌های فراوانی برای تکواندو ایران داشت که بهترین و مهمترین آن پیشرفت دیگر تکواندو جهان با سرعتی باورنکردنی بود. شکست و حذف کره جنوبی می تواند یک زنگ خطر بزرگ برای تکواندو ایران باشد که اگر با همین آمادگی به کپنهاگ بروند بازهم به مشکل برمی خورد.

رقابت‌های باکو نشان داد که میدان جهانی 2009 در کپنهاگ یک میدان سخت و دشوار است که در بالاترین سطح فنی ممکن برگزار خواهد شد و با این تدارک نمی توان به موفقیتی دست یافت.

تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری