لبخند بزن، زندگی را حس کن

می خواهم درباره‏ی بعضی از قوانینی که دانستن و مراعات درست آنها باعث بهره‏گیری بهتر و بیشتر ما از زندگی می‏شود، بنویسم. ما برای موفقیت در زمینه‏های متفاوت زندگی، به فهم این قوانین احتیاج داریم؛ قوانینی که بیشترین نقش را در فراهم کردن زمینه‏های موفقیت در زندگی ما دارند.

با اجازه‏ی شما از آخر شروع می‏کنم، چون اهمیت زیادی دارد و نقش زیادی در شادکامی یا ناخوشی ما ایفا می‏کند. درست مثل این است که برای توضیح درخت از برگ‏های آن آغاز کنیم. درخت ‏بی‏برگ را به زحمت می‏توانیم درخت بنامیم. و می‏دانیم، این برگ است که با نور خورشید تماس دارد و یکی از اصلی‏ترین مواد تغذیه‏ای درخت را تامین می‏کند؛ کاری که خود درخت نمی‏تواند. پس من از قانونی به نام «قانون احساس» شروع می‏کنم؛ آنچه که شور زندگی، شور حرکت و اشتیاق ما را برای از پا ننشستن و رفتن و رفتن و به موفقیت رسیدن صد چندان می‏کند. پس بیا وارد اصل مطلب بشویم.

قانون احساس

یکی از قوانینی که در پیرامون تو به وفور حضور دارد و به آن بی‏توجهی می‏کنی، «قانون احساس» است. شاید اولین بار است که با اصطلاحی به نام قانون احساس برخورد می‏کنی. من امروز می‏خواهم برایت از قانون احساس حرف بزنم؛ قانونی که فکر می‏کنم، یکی از قوی‏ترین قوانین حاکم بر هستی باشد. این قانون در همه جای هستی حاکم است و کاربرد آن در همه جای هستی نتیجه ی یکسان می‏دهد.

قوی‏ترین ابزاری که خداوند به همه به‏طور یکسان و به یک میزان اهدا کرده‏، احساس است. احساس یکی از طلایی‏ترین کلیدها و اسرار زندگی است؛ یکی از همان چندین راز خاموش زندگی. اگر احساس را بشناسی، قدرتش را درک کنی، و یادگیری چگونه آن را مدیریت کنی، می‏توانی با همین کلید مهم راه‏های موفقیت و رسیدن به آرزوها را برای خودت هموار کنی و یا با همین کلید، راه‏های پسرفت و به منجلاب رسیدن را پیش پای خود ببینی. کلید احساس، یک دندانه‏ی مشترک دارد: هم قفل در خانه‏ی موفقیت و شادی را باز می‏کند و هم قفل در خانه‏ی تاریکی و باتلاق را. انتخاب با توست که چه خانه‏ای را انتخاب کنی.

احساس چیست؟ و چرا این قدر اهمیت دارد؟

احساس به قدری در جریان زندگی اهمیت دارد که می‏توان آن را منشا اصلی خلقت دانست. احساس، همه زندگی تو، من، همسایه‏ات، یک آدم خارجی در آفریقا، اروپا، یا آسیا و حتی افراد قبایل بدوی را در برگرفته است. شاید برای اولین بار باشد که به موضوع احساس از این دریچه نگاه می‏کنی.

در علم روان‏شناسی، احساس یکی از موضوعات و شاخه‏هایی است که بسیار به آن پرداخته‏اند. ادبیات جهان و قالب‏های مربوط به آن، سرشار از مقوله‏ای به نام احساس است. و این احساس است که قبل از هر چیزی زندگی تو را می‏سازد. احساس از دو جنبه قابل بررسی و موشکافی است:

- جنبه‏ی فیزیکی و بدنی: شامل حواس پنج‏گانه بویایی، لامسه، چشایی، بینایی و شنوایی.

- جنبه‏ی روحی روانی: شامل احساس محبت و عشق، احساس نفرت، کینه، تحسین، غرور، شادی، خشم، ترس، غم و اندوه، اضطراب، شگفتی، ناکامی، رنج، غم، انتظار، امید و...

حواس پنج‏گانه می‏توانند به تقویت احساس‏های روحی و روانی کمک کنند. مثلا بو کردن یک گل خوش‏بو احساس آرامش، تحسین، لذت و شادمانی به تو می‏دهند. شنیدن یک موسیقی زیبا، چشیدن یک نوشیدنی یا خوردنی خوشمزه، دیدن یک صحنه‏ی زیبا، لمس کردن اشیای نرم و لطیف مثل پوست یک خرگوش و یا دست مادر هم احساس مطبوع و دلچسبی به تو می‏دهند. در نقطه‏ی مقابل، بو کردن زباله‏ی بد بو، شنیدن صداهای ناهنجار، لمس اشیای زبر و برنده، یا دیدن صحنه‏های ناگوار، احساس انزجار و نفرت برایت پدید می‏آورند.

بعضی از احساسات روحی، ناب و خالص‏اند و بعضی دیگر ترکیبی از احساس‏های ناب، احساسات روحی می‏توانند برای تو ویژگی‏های شخصیتی بسازند؛ مثل خوش‏بینی، بدبینی، مسرت و شادی، عشق و محبت، احساس غرور، کنجکاوی، کینه‏ورزی، اضطراب، حسد، جسارت، طعنه‏زنی و کنایه گویی، سرکشی، تعصب و لجاجت. می‏بینی که این همه صفت‏های مثبت و منفی در اثر احساسات تو به وجود می‏آیند.

وقتی احساس شادمانی تو با احساس انتظارت ترکیب می‏شود، حس خوش‏بینی را در تو پدید می‏آورد. عشق از ترکیب احساس شادمانی و پذیرش به دست می‏آید. حسد از ترکیب احساس خشم واندوه و کنایه زدن از ترکیب احساس خشم و نفرت و ناتوانی پدید می‏آید. اضطراب ترکیبی از احساس‏های ترس و انتظار است و شادمانی ترکیبی از شادی و شگفتی. شناخت احساس‏ها و ترکیب آنها کمک بزرگی به تحلیل شخصیت تو می‏کند. تو می‏توانی با شناخت این احساس‏ها شخصیت خود را آن‏طور که می‏خواهی بسازی.

احساس؛ کلید خوش‏بختی یا بدبختی

اما چگونه است که احساس می‏تواند کلید راه‏یابی تو به خوش‏بختی یا عدم خوش‏بختی شود؟

روان‏شناس‏ها معتقدند و تلاش می‏کنند، بشر را به «احساس خوب» برسانند؛ احساس خوب از خودش، از اطرافیانش، از محیط زندگی‏اش، از افکارش و احساس مناسب و خوب از اتفاقات خوب یا ناگواری که برای بشر رخ می‏دهند. آنها دریافته‏اند، تنها چیزی که می‏تواند ذهن و قلب انسان را سرحال و آماده برای برنامه‏ریزی درست نگه دارد، احساس خوب است.

آدم‏های ناموفق را مورد مطالعه قرار بده. می‏بینی که آنها همیشه غر می‏زنند، متوقع‏اند، حرکت جهان را رو به تباهی می‏بینند و همیشه منتظرند یکی دیگر زندگی‏ آنها را درست کند. هزار دلیل هم برای درستی افکارشان روی میز می‏ریزند! آنها به قدری در این کار تبحر دارند که می‏توانند اطرافیانشان را به زودی معتاد به داشتن افکار و احساس‏های سیاه و منفی کنند. احساس خوبی از خودشان و از اطرافیان و محیط زندگی خود ندارند.

اما حالا بگرد و چند آدم موفق را پیدا کن. اولین چیزی که در چهره‏شان می‏بینی، تبسم است. عموماً سرحال و شاد هستند. آنها بعد از موفق شدن شاد و متبسم نشده‏‏اند، بلکه موفقیت‏شان را از تبسم‏ها و شادی‏های خود در زندگی به دست آورده‏اند.

علیرضا متولی

تنظیم خرازی

مطالب مرتبط

فصل امتحانات

آداب سخن گفتن برای فضایی ها(2)