دیروز درد حقیقی، امروز درد زمینی
آن چه خواهید خواند شعری است از شاعر بسیجی ، علیرضا قزوه. از فحوای شعر چنین برمی آید كه در رثای شهید «بهروز مرادی» سروده شده است و با الهام از شعر «ممد نبودی ببینی / شهر آزاد گشته» است:
| بهروزهم رفت ممد! با آخرین لاله چینی |
| آزادی شهر ما را، ممد! نبودی ببینی |
| ممد نبودی و بودند آنان كه هرگز نبودند |
عاشق تر از تو كسی نیست، ممد! تو عاشق‌ترینی |
محو كدام آستانی، غیر هوالهو هوالهو |
مانند تو عارفی كو، با روح قرآن قرینی؟ |
آتش شدی، می‌شدی، می، خالی شدی، نی شدی، نی |
بیرون شدی – دف شدی، دف ـ بی‌پوست، بی‌پوستینی |
گفتی بمیریم در عشق، در عشق باید بمیریم |
مردید، مردید، مردید، با مرگ زیباترینی |
در من رسوب درختان، در من غروب زمستان |
ممد !كجایی كه امروز، پایان من را ببینی |
دیروز، شب‌های سنگر، امروز، شب‌های دربند |
دیروز، درد حقیقی، امروز، درد زمینی |
از قله پایین بیایید! ای عارفان دروغین |
دیدم كه صبحی ندارد، پایان این شب‌نشینی |
برخی مطالب مرتبط:
شهری که خاکش دامن گیرتان می کند
همه برگشتند،اما یک نفر ماند و شهید شد
سردار سرلشكر پاسدار شهید محمدعلی جهان‌آرا
خرمشهر،بهشت ویران من(ویژه نامه)
منبع : خبر گزاری فارس
تنظیم : بخش هنر مردان خدا - سیفی
