پیكر بیژن ترقی به سوی خانه‌ی ابدی‌اش بدرقه شد
با پیشنهاد تأسیس جایزهای به نام ترقی،
پیكر بیژن ترقی به سوی خانه‌ی ابدی‌اش بدرقه شد .
مراسم تشییع پیكر بیژن ترقی امروز (دوشنبه، هفتم اردیبهشت‌ماه) از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد.
به گزارش ایسنا، محمدحسین ایمانی خوشخو - معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی - در مراسم تشییع پیكر این ترانه‌سرا و شاعر فقید، پیشنهاد راه‌اندازی و برگزاری جایزهای را در زمینه‌ی ترانه به نام «بیژن ترقی» در جشنواره‌ی موسیقی فجر مطرح كرد و در سخنانی درباره‌ی پیشكسوت ترانه‌سرایی ایران گفت: بیژن ترقی بر گردن موسیقی و ادبیات ما حق بزرگی دارد.
او در ادامه افزود: ترقی ادبیات و هنر موسیقی را به هم پیوند داد و از این‌رو بیژن ترقی‌ها نقش مهمی در ادبیات و هنر ما دارند و اگر ترقی‌ها نبودند، ما فاصله‌ی زیادی بین هنر موسیقی و كلام می‌دیدیم.
ایمانی همچنین تأكید كرد: اگر تلاش این عزیزان نبود، یك شكاف بزرگ را در این دو مقوله شاهد بودیم و از جوانان انتظار داریم كه راه این پیشكسوتان را دنبال كنند.
او خاطرنشان كرد: ترقی با آثاری كه از خود به یادگار گذاشت، نه تنها در بین هنرمندان ماندگار است؛ بلكه مردم نیز با زمزمه‌ی ترانه‌هایش، او را به یاد می‌آورند.
در این مراسم كه اجرای آن به عهده‌ی سیدعباس سجادی بود، رحیم معینی كرمانشاهی نیز در تجلیل از دوست ترانه‌سرایش گفت: هنگامی كه بیژن ترانه‌ای را می‌ساخت و برایم می‌خواند، می‌دیدم كه چه فكر نوی دارد و نمی‌دیدم كه در آن قالب قدیم حركت كند. او فكرش خیلی باز بود و بزرگ‌ترین امتیازی كه نسبت به سایر ترانه‌سراها داشت، شناخت موسیقی بود.
این ترانه‌سرا و شاعر پیشكسوت در ادامه تصریح كرد: شرط ترانه‌سرایی این است كه ترانه‌سرا موسیقی را بشناسد و احوال جداگانه‌ی گام‌های موسیقی را تشخیص دهد.
معینی كرمانشاهی یاد‌آور شد: در آن زمان رادیویی بود، ترانه‌ای بود و شهرتی بود و مردم هم فراوان استقبال می‌كردند. بسیاری برای ترانه‌سرایی به رادیو رفتند؛ اما وقتی دریافتند كه كار آن‌ها نیست، برگشتند. در واقع، كار ترانه‌سرایی در ایران، كاری انحصاری در شاعری است و یك‌صد‌سال هم بیش‌تر عمر ندارد.
او در ادامه با استناد به تجربیات سال‌های ترانه‌سرایی‌اش، به نقد وضعیت موجود ترانه‌سرایی پرداخت و اظهار كرد: ترانه‌سرایی برخلاف حرف‌های بی‌مزه‌ای است كه این روزها می‌زنند. در واقع، ترانه اثر زیادی در جامعه می‌گذارد و هنر مؤثری است و ضرورت دارد ترانه‌سرا و آهنگ‌ساز عاشق كارشان باشند.
این ترانه‌سرا خاطرنشان كرد: هنگامی كه قرار شد دوره‌ی ترانه‌سرایی و آهنگ‌سازی ترانه‌سراها و آهنگ‌سازان عاشق به سر بیاید و رادیو و تلویزیون با هم ادغام شد، همه دست از كار كشیدند و دیگر نه آن ترانه‌سراها و نه خواننده‌ها و نه آهنگ‌سازان تراز اول كار نكردند؛ برای خاطر این‌كه آن‌ها برای تلویزیون نبودند.
معینی عنوان كرد: از خدایی كه به ما گوش داده تا از این صداها بهره ببریم و زبان داده تا از كلام استفاده كنیم، از چنین بخشنده‌ای می‌خواهم یك جای پرگل را در بهشت نصیب طبقه‌ی هنرمند بی‌نصیب ایران كند.
او همچنین از بیژن ترقی به‌عنوان فردی خوش‌اخلاق یاد كرد و افزود: هیچ‌كس چهره‌اش را بدون خنده نمی‌دید. خیلی فروتن و بی‌آزار بود و همواره كار خودش را می‌كرد و هیچ ادعایی نداشت. خدایا به حق باطن خودش، به این طبقه كه طبع هنرمندانه داده‌ای، كمك كن كه از هنرشان به بهترین وجه استفاده كنند.
به گزارش ایسنا، سپس همایون خرم در سخنانی گفت: چقدر تأثربرانگیز است كه انسان شاهد از دست دادن كسی باشد كه سال‌ها با او در موسیقی الفت داشته است. شعر و موسیقی هنرهایی توأمان‌اند و اگر شاعری موسیقی را خوب بشناسد، به توفیق می‌رسد و بیژن ترقی از این دسته شاعران بود.
این آهنگ‌ساز از ترقی به‌عنوان ترانه‌سرایی بی‌نظیر و بااحساس یاد كرد و گفت: او شوق ترانه‌سرایی داشت. اگر كسی عاشق نباشد، باید راه دیگری را انتخاب كند. عاشق جز طلب معشوق چیز دیگری نمی‌خواهد و معشوق بیژن ترقی، ترانه‌سرایی بود. می‌بینیم شاعرانی هستند كه خوب غزل و قصیده می‌گویند؛ اما ترانه‌های‌شان آن‌چنان كه ترانه‌های بیژن ترقی دلنشین است، به دل نمی‌نشیند.
خرم در ادامه از فداكاری‌های همسر بیژن ترقی یاد و تأكید كرد: چنین همسرانی می‌توانند مردان هنرمند را موفق كنند.
او همچنین اظهار كرد: هركدام از این ترانه‌ها برای آهنگ‌ساز، ترانه‌سرا و مردم خاطره‌ای است و این ترانه‌ها نسل‌ها را به‌هم پیوند می‌دهد. برخی از این آهنگ‌ها برای 50 سال پیش است؛ اما همچنان شنیده می‌شود و این‌جاست كه وقتی سخن از دل برآید، بر دل می‌نشیند.
همایون خرم در پایان عنوان كرد: فكر نمی‌كنم بیژن ترقی نام مرگ را بپذیرد و جایی گفتم اگر صبا 50 سال از مرگش می‌گذرد، هرسال كه می‌گذرد، صبا‌تر می‌شود. همه‌ی هنرمندان اصیل همین‌طورند و هر چه از زمان مرگ‌شان می‌گذرد، ظهور بیش‌تری دارند. بیژن ترقی و ترقی‌ها و یاحقی‌ها و تجویدی‌ها همواره هستند و به میزان اصالتی كه در آثارشان دارند، مرتبه می‌یابند.
در ادامه‌ی مراسم، شاهرخ نادری نیز گفت: به نام چند تن از ترانه‌سراهایی كه در این قرن اخیر در ادبیات ما بوده‌اند، اشاره می‌كنم كه برخی از آن‌ها خانواده‌شان در این جمع حضور دارند؛ ابوالقاسم حالت، هوشنگ ابتهاج، بهادر یگانه، تورج نگهبان، نوذر پرنگ، مهدی سهیلی، ایرج جنتی عطایی، اردلان سرفراز، محمدعلی بهمنی و سیمین بهبهانی.
در مراسم تشییع پیكر ترقی، قاسم رفعتی ترانه‌ی «به رهی دیدم برگ خزان» این ترانه‌سرا را خواند و همچنین عنوان شد، مراسم یاد‌بود بیژن ترقی روز چهارشنبه (نهم اردیبهشت‌ماه) از ساعت 15:45 تا 17:45 در مسجد جامع شهرك غرب برگزار می‌شود.
در مراسم تشییع پیكر بیژن ترقی، افرادی همچون: محمدعلی خبری - مدیركل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی -، بهمن فرمان‌آرا، صدیق تعریف، سالار عقیلی، سهیل محمودی، اسماعیل آذر، امین‌الله رشیدی، فریدون حافظی، داوود گنجه‌ای، میلاد كیایی، خلیل جوادی، جواد لشگری، مظفر شفیعی، عباس تهرانی و ناصح‌پور حضور داشتند.
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
