حضرت آيت الله ناصري اصفهاني دام عزه
عالم بزرگوار و مهذب حضرت آيت الله ناصري در سال 1309 ش در دولت آباد اصفهان و در خانوادهاي اهل زهد و تقوا به دنيا آمد.
تولد
عالم بزرگوار و مهذب حضرت آيت الله ناصري در سال 1309 ش در دولت آباد اصفهان و در خانوادهاي اهل زهد و تقوا به دنيا آمد. پدر وي حاج شيخ محمد باقر ناصري که از عالمان زاهد و وارسته بود، براي ادامه تحصيل به شهر مقدس نجف اشرف ميرود. آيت الله ناصري در اين زمان چهارده ساله بوده و دروس مقدمات حوزه را فرا گرفته بود، پس از دو سال اقامت، مادر وي فوت مي کند و در جوار مولايش اميرالمؤمنين دفن ميشود.
تحصیلات
يک سال پس از فوت مادر، پدر به همراه خانواده به ايران باز ميگردد و فرزند خود را براي تحصيل در نجف باقي گذاشته و وي را به امير المؤمنين ميسپارد. وي با همتي عالي در راه تهذيب نفس و نيز تحصيل علوم اهل بيت پيش ميرود. برخي از اساتيد اصول عالي حوزوي وي عبارتند از آيتالله ميرزا هاشم آملي، آيت الله سيد عبدالهادي شيرازي، امام خميني، آيت الله سيد محمود شاهرودي و آيت الله سيد ابوالقاسم خويي (رضوان الله عليهم). در اخلاق و عرفان نيز در ايام نوجواني از محضر حاج شيخ محمد کوفي و در جواني از حضرت آيت الله سيد محمد رضوي کشميري و نيز حضرت آيت الله سيد جمال الدين گلپايگاني بهرهها برد. با حضرت آيت الله حاج شيخ عباس قوچاني، وصي مرحوم علامه قاضي و نيز سيد هاشم حداد مرتبط بود؛ اما سالک دلسوختهاي که آيت الله ناصري از ايشان بهرههاي بسيار برده و خاطرات شيريني از وي دارد، حاج عبدالزهرا گرعاوي است. حضرت آيت الله ناصري، همراه دوست صميمي و يکدل خود مرحوم آيت الله حاج شيخ حسن صافي اصفهاني به محضر اين مرد وارسته و سوخته اهل بيت ميرفته و از وي استفاده ميکردند.
تدریس
حضرت آيت الله ناصري پس از سالياني که به امر استاد خود، مرحوم آيت الله کشميري به ايران بازگشت و در دولت آباد و اصفهان به تربيت نفوس مستعد، تدريس فقه و اصول و تفسير و اقامه جماعت و پاسخ گويي نيازهاي گوناگون مردم پرداخت. مجالس وعظ و سخنراني اين عالم بزرگوار روحانيت و معنويتي خاص دارد و کلام او که شيفتهي اهل بيت و دلدادهي حضرت ولي عصر امام زمان است، گواراي جانهاي تشنه است. از خصوصيات بارز اين عالم وارسته، شيفتگي و علاقه شديد نسبت به قطب عالم امکان، حضرت بقيه الله الاعظم است. در بيشتر مجالس و صحبتها، سعي ايشان سوق دادن دلها به آن حضرت است و معمولا هنگام نام بردن و ياد آن حضرت بغض و اشک همراه سخنان ايشان ميشود. از سفارشهاي مکرر ايشان، توسل به آن حضرت در هر حال و هر مشکل است و ميفرمايد:
«در هر حال "يابن الحسن" را فراموش نکنيد.»
صدقه روزانه براي سلامتي امام زمان خواندن نماز آن حضرت در هر روز و دعاي فرج، از سفارشهاي ايشان است که خود نيز به آن عمل مي کند. همچنين در هر سفر زيارتي سفارش مي کند که اولين زيارت، به نيابت آن حضرت انجام شود. هفتهاي يک شب نيز جلسهي زيارت آل ياسين و سخنراني راجع به حضرت، توسط ايشان داير ميشود.