فرصتی بی جبران
مادر در دوران بارداری دچار نوسانات روحی و خلقی می‌شود، به طوری که حساس و تحریک‌پذیر شده و دچار خلق و خوی دو گانه‌ای می‌گردد که همسرش را نیز متعجب می‌سازد.آرامش روحی و معنوی مادر در طی دوران حاملگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زیرا جنین تحت تاثیر محیط اطرافش می‌باشد و بی‌شک، نزدیک‌ترین محیط به او مادر است.
وضع روحی پدر و مادر، سلامت روانی و وضعیت زندگی در دوران حاملگی و به خصوص تغذیه روحی و چگونگی محیط در این دوران در روحیه نوزاد اثر بسزایی دارد، یعنی مادری که در این دوران گرفتار ناراحتی‌های روانی و عوارض عصبی بوده، نوزادش با مادری که حالت عادی داشته، از حیث هوش و استعداد تفاوت خواهد داشت. اگر زن بی‌نشاط شد، بچه‌ای که در دل او پرورش می‌یابد بی‌نشاط می‌شود. همیشه به یاد داشته باشید که غم و غصه نمی‌تواند گره باز کند. آنچه می‌تواند گره گشا باشد، صدقه، دعا و راز و نیاز با خداست و اینها در سرنوشت انسان اثر دارد.
از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله وسلم نیز نقل شده است که فرموده‌اند سعادت و شقاوت انسان در شکم مادر پایه‌ریزی می‌شود.
«االشقی من شقی فی بطن امه و السعید من سعد فی بطن امه»
نوزادی که ثمره یک عشق حقیقی با خاطری آسوده و رضایت کامل مرد و زن بوده باشد و بعدها نیز در محیط امن و سلامت روحی مادر پرورش یافته است، نابغه بوده و یا حداقل از ضریب هوشی خوبی برخوردار خواهد بود. برعکس نوزادانی که ثمره یک عشق دروغین و تنها با هوس و احتیاج زودگذر بوده و در دوران پرورش رحمی تحت تاثیر حالت ناامنی و شکست و تردید مادر بوده‌‌‌اند، از نظر ضریب هوشی عقب‌تر و رشد روحی آنها نیز کمتر خواهد بود. افکار و هیجان‌های روحی مادر گرچه مستقیماً به اعصاب و مغز کودک منتقل نمی‌شود، اما چون این افکار و هیجانات در بدن و دستگاه گوارش مادر تاثیر دارند و غذای جنین نیز به وسیله مادر تامین می‌شود و از طرفی تغذیه در بروز حالات روانی و شخصیت آینده کودک موثر است، بدین جهت می‌توان بطور قطع مدعی شد که عواطف و افکار و حالات روانی مادر در جان و روان کودک موثر است.
بیشتر کودکان مبتلا به امراض روحی، بیماری خود را از مادرشان کسب کرده اند. پس، از آنجا که تمام خصوصیات مادر در فرزند اثر خوب و بد خود را می‌گذارد و خوشبختی یا بدبختی کودک را در رحم پی‌ریزی می‌کند؛ لذا ضرورت دارد مادران بیشتر مراقب رفتار و کردار خود باشند تا بتوانند فرزندانی صالح و نیکو داشته باشند. در این زمینه از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله وسلم نیز نقل شده است که فرموده‌اند سعادت و شقاوت انسان در شکم مادر پایه‌ریزی می‌شود.
«االشقی من شقی فی بطن امه و السعید من سعد فی بطن امه»
هیجانات شدید، فکر و خیال بسیار، اندوه و اوقات تلخی، افکار تیره، تاسف از آبستن شدن و واکنش شوهر نسبت به حاملگی، نگرانی از اینکه ممکن است نوزاد دختر باشد یا رشد کافی نداشته باشد، ترس، غم، شادی، خشم، بدبینی، بدخواهی، جنایت‌ها، اضطراب‌ها همه در جنین موثر است. مادر باید به تماشای مناظر زیبا بپردازد. شاد باشد و به افق چشم بدوزد و نظاره گر سبزه و گل باشد، حتی اتاقی که در آن زندگی می‌کند باید فرحبخش باشد.
از برخوردهای تند و تنش‌زا باید خودداری شود. اضطراب و هیجانات، مادر را به هیجان می‌آورد و مهم‌ترین فردی که حمایت عاطفی مادر را به عهده دارد شوهر اوست. در این مدت شوهر باید با همسر خویش بیشتر ارتباط داشته باشد.
از آینده کودک و پذیرش وی و از احساس غرور بخاطر داشتن فرزند با وی سخن بگوید. باید نشان دهد که از دگرگونی جسمی زن ناراحتی ندارد و بیشتر در کنار او باشد. پناه و دلگرمی و آرامش دهنده او باشد که این آرامش و اطمینان از حمایت همسر، تحمل زن را در مقابل ناگواری‌های دوران حمل زیاد کرده و درد زایمان را برای او قابل تحمل‌تر خواهد نمود.
اگر مادر خسته است همسرش اصرار نکند که از فامیل و دوستان پذیرایی نماید، زیرا خانم باردار به آرامش و استراحت و تفریح کافی نیاز دارد.
برگرفته از کتاب ریحانه بهشتی، نوشته سیما میخبر
تنظیم برای تبیان: کهتری
مقالات مرتبط
نگاهی به افسردگی دوران بارداری و پس از زایمان
بارداری در سنین پایین بهتر است
