مرگ خوب برای آدمهای خوب!
رازهای مرگ 15
اولیاء خدا و مرگ
"إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخـافُوا وَلَا تَحْزَنُـوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ * نَحْنُ أَوْلِیَاؤُكُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَةِ وَلَكُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ"1؛
آنان كه گفتند پروردگار ما خدای یگانه است و سپس استقامت كردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند كه نترسید و غمگین نباشید. بشارت باد بر شما به همان بهشتی كه پیامبران الهی وعده دادند. ما یاران و مددكاران شما در زندگی دنیا و در آخرت هستیم و برای شما هر چه بخواهید در بهشت فراهم است و هر چه طلب كنید به شما داده می‌شود. بسیاری از مفسّران برآنند كه این امور هنگام مرگ رخ می‌دهد. به ویژه این كه فرشتگان گویند ما دوستان شما دردنیا و آخرت هستیم. این تعبیر نشانه آن است كه این گفتار هنگام احتضار خواهد بود.
" الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ"2
آنان كه چون فرشتگان، پاكیزه قبض روحشان كنند به آنان گویند: درود بر شما به سبب اعمال نیكویی كه در دنیا انجام داده اید اكنون به بهشت درآیید.
به مؤمنان، بعد از مرگ بشارت داده می‌شود.پس قبل از داخل شدن به بهشت به آنها بشارت داده می‌شود لازمه این امر آن است که بهشتی شدن آنان قطعی شده باشد و این، ممکن نیست مگر با مرگ و خروج از دنیا، زیرا تا زندگی دنیا باقی است، اختیار نیز پابرجاست و امکان تغییر مسیر و رفتن از هر یک از دو مسیر سعادت یا شقاوت به طرف مسیر دیگر باقی است.اما گروهی از مؤمنان هستند که از این قاعده مستثنی می‌باشند.
« أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَكَانُواْ یَتَّقُونَ لَهُمُ الْبُشْرَى فِی الْحَیاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ»3
این گروه عظیم الشان، از خوف و حزن ایمن می‌باشند. آنان نه غم گذشته را دارند و نه غصه و ترس آینده را، زیرا خداوند امور آنان را به عهده گرفته است. به آنان در همین دنیا و قبل از حلول مرگ بشارت داده می‌شود.خداوند امورآنان را به عهده گرفته وآنان با اختیار خود از اختیار دست کشیده اند. «أغنِنی بِتَدبیرکَ لی أن تَدبیری و بِاختیارک أنِ اختیاری»4 آنان تدبیر امور خود را به ولی خود یعنی حق، جلّ وعلا، سپرده‌اند و به همین دلیل از سقوط در مسیر شقاوت نجات یافته‌اند و این امر در مورد آنان ممکن نیست .به همین دلیل خداوند متعال از تقوای آنها این گونه سخن می‌گوید: «کانوا یتّقون» یعنی تقوا، کار مداوم و استمراری آنان است و در نتیجه‌ی این تقوای دائمی ایمان سابق آنها که همچون نهال بود به ثمر می‌رسد و تمامی خصوصیات بالقوه‌ی ایمان فعلیت می‌یابد. این، صفای ایمان و ایمان خالی از هرگونه شرک معنوی یعنی اعتماد به غیرخدا است.5
تالیف: استاد محمد حسین رحیمی - گروه دین و اندیشه سایت تبیان
1 - سوره‌ی فصلت: آیات 30 ـ 31.
2 - سوره‌ی نحل: آیه‌ی 32.
3 - یونس: آیات 62 -63-64
4 - دعای عرفه امام حسین علیه السلام
5 - الانسان: ص 67 و 68
