تبیان، دستیار زندگی
من خسته شده ام، دیگر به این جواب ها گوش نمی دهم و با این جواب ها قانع نمی شوم. من یک جواب از خود خدا می خواهم. اگر راست می گید از زبان پاک و راستگوی خدای بزرگ جواب من را بدهید. اصلاً در قرآن برای سوال من پاسخی هست؟!
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

معیار اخلاص چیست؟

"اگر می خواهی دعایت برآورده شود باید خدا را با اخلاص بخوانی. هر کسی این دعا را از سر اخلاص بخواند بدون شک دعایش مستجاب می شود."

اما سوالم من درست همین جاست! اصلاً یک نفر نیست به من توضیح بده که «اخلاص» یعنی چه؟ هر کسی چیزی می گه. یکی می گه «اخلاص» یعنی اینکه دلت پاک باشه. خوب دلت پاک باشه یعنی چه؟! دیگری می گه اخلاص یعنی «با خلوص نیت خدا را خواندن». یکی دیگه می گه اخلاص یعنی «چیزی را با خدا شریک نکنی فقط از خود خدا بخواهی».

اصلاً می دانید، من خسته شده ام، دیگر به این جواب ها گوش نمی دهم و با این جواب ها قانع نمی شوم. من یک جواب از خود خدا می خواهم. اگر راست می گید از زبان پاک و راستگوی خدای بزرگ جواب من را بدهید. اصلاً در قرآن برای سوال من پاسخی هست؟!

اخلاص در قرآن:

خداوند مهربان در قرآن کریم 31 بار در باره اخلاص و خلوص برای ما سخنان دل ربا و جانفزا بیان کرده است.

در تعدادی از آیات خداوند متعال به معرفی مخلصین می پردازد به طور مثال در آیه 51، سوره مریم حضرت موسی (علیه السلام) و در آیه 24، سوره یوسف، حضرت یوسف (علیه السلام) به عنوان دو پیامبر مخلص معرفی می شوند.(1)

معنای اخلاص

در بخشی دیگر از آیات، معنی اخلاص به معنای دل کندن و یقین به اینکه هیچ قدرت و یاریگری جز خدا نیست، به زیبایی ترسیم می شود. به عنوان مثال دعای و استغاثه کشتی نشستگان به هنگام طوفان که در تاریکی طوفان و دوری از ساحل و تلاطم کشتی و بدون لنگرگاه، دل از هرچه و هر کس بریده می شود؛ در آیات 65، سوره عنکبوت و 32، سوره لقمان نشانی از خواست و دعای مخلصانه ذکر می شود.

یادکرد سرای آخرت خالص کننده و پالایشگاه دل است و رهاورد آن، اخلاص و رهاورد اخلاص نیز، رضایت و قرب حق واجابت دعاست

البته دعایی اینگونه مطلوب خداوند متعال است. حتی در آیه 65 و 64 سوره غافر به معرفی تنها و یگانه خدای آرام بخش زمین و بنیان کننده آسمان و تنها صورتگر و بخشنده روزی پاک به تمامی موجودات می پردازد و امر به خواندن چنین خدای زنده ی جاوید یگانه می نماید.

هُوَ الْحَی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ(غافر/65)

زنده (واقعی) اوست؛ معبودی جز او نیست؛ پس او را بخوانید در حالی که دین خود را برای او خالص کرده‌اید! ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است!

قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءَنِی الْبَینَاتُ مِنْ رَبِّی وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ(غافر/66)

بگو: «من نهی شده‌ام از اینکه معبودهایی را که شما غیر از خدا می‌خوانید بپرستم، چون دلایل روشن از جانب پروردگارم برای من آمده است؛ و مأمورم که تنها در برابر پروردگار عالمیان تسلیم باشم!»

نکته ناب (معیار اخلاص)

اما، شاید هنوز جان تشنه ات سیراب نشده باشد و کام خرد و اندیشه ات واله جرعه ای گوارا و ناب باشد که آری، به درستی معنای اخلاص را دریافتم  فهمیدم لکن نیازمند یک راه کار عملی، سریع و سهل هستم تا با کمک آن بدانم آیا من هم در تبار مخلصان هستم؟ معیار و عیار اخلاص چیست؟ من سنگ محک می خواهم!

این معیار تابان در دو آیه 25 و 46 سوره ص و تنها در 5 کلمه به من و تو ارزانی شده است:

وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِیمَ وَإِسْحَاقَ وَیعْقُوبَ أُولِی الْأَیدِی وَالْأَبْصَارِ(صاد/45)

و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها(ی نیرومند) و چشمها(ی بینا)!

إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ(صاد/46)

ما آنها را با خلوص ویژه‌ای خالص کردیم، و آن یادآوری سرای آخرت بود!

آری! یادکرد سرای آخرت خالص کننده و پالایشگاه دل است و رهاورد آن، اخلاص و رهاورد اخلاص، رضایت و قرب حق واجابت دعا؛ پس اگر روز حساب را باور کردید شراب طهور اخلاص گواریتان.

یا علی

دین و اندیشه – ابوذر رضا سلطانی