سالروز شهادت حسن مثنی فرزند امام مجتبی(ع)

راوی تصویر

وجود خانواده و بستگان امام حسین علیه‏السلام در كربلا، عامل عمده‏اى در انتقال اخبار آن به شمار مى‏آید؛ همچنین انتقال گزارشهایى توسط سربازان دشمن، جاى انكار نیست. اما علاوه بر این عوامل، ایثارگران فداكارى نیز در گسترش اخبار عاشورا دخیل بوده‏اند و به نقش حسن مُثَنّى در رساندن اخبار و گزارشهاى حماسه عاشورا به نسل‏هاى بعد پى مى‏بریم. او كسى است كه در مبارزه، همانند سایر یاران امام حسین علیه‏السلام حماسه‏ها آفریده و از حضرت اباعبداللّه علیه‏السلام با تمام وجود دفاع كرده است اما دست تقدیر و شدت جراحات وارده موجب شده است كه از آن پیكار سهمناك جان سالم به در برده و بعد از بازیابى سلامت خویش، به عنوان شاهد صادقى، دیده‏های خود را به دیگران بازگو كند.

برخى از ویژگى‏ها و امتیازات او عبارت است از:

# داشتن پدرى شایسته

حسن مثنّى به داشتن پدرى نمونه مفتخر بود. حضرت مجتبى علیه‏السلام از شدت علاقه‏اى كه به این فرزند داشت، نام او را همنام خودش قرار داد.

# در عرصه دانش حدیث

حسن مثنّى به عنوان یك محدّث در سلسله اسناد برخى روایات قرار دارد. احادیث وى در موضوعات اجتماعى، اخلاقى و آداب معاشرت مى‏باشد. در اینجا چند مورد از روایات وى را مى‏خوانیم:

1. حسن مثنّى از جدّش رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله نقل مى‏كند كه:

«هركس یك شبانه روز یك خانواده مسلمان (نیازمند) را سرپرستى كند، خداوند گناهان او را مى‏آمرزد»

2. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏ فرمود:

«خداوند به دست هركسى گشایشى را در گرفتارى یك مسلمانى جارى سازد، غصه‏هاى دنیا و آخرت آن فرد خدمتگزار را بر طرف خواهد نمود»

# پیوند مبارك

حسن مثنّى هنگامى كه به سنّ ازدواج رسید، براى خواستگارى به نزد عمویش امام حسین علیه‏السلام آمد و خواسته‏اش را به حضرت اظهار داشت. امام حسین علیه‏السلام به او فرمود: پسرم! من از تو چنین انتظارى را داشتم، سپس دخترشان فاطمه را به همسرى حسن بن حسن درآورد. ثمره این ازدواج پنج فرزند بود:

1. عبداللّه محض؛

2. ابراهیم غمر؛

3. حسن مثلّث؛

4. زینب؛

5. امّ‏كلثوم.

# پایان راه

او بعد از مبارزات سختى كه با تمام وجود در مقابل لشكر یزید انجام داد، به شدّت زخمى شده و به اسارت دشمن در آمد. یكى از سربازان عمر بن سعد به نام ابى‏حسان، كه از بستگان مادرش بود، او را از اسارت دشمن نجات داده و در منزل خویش در كوفه به مداواى وى همت گماشت و پس از بهبودى، او را به مدینه روانه كرد. بعد از بازگشت اسراى كربلا به مدینه، حسن مثنّى همچنان با همسر فداكارش فاطمه بنت الحسین زندگى مى‏كرد تا اینكه به دستور عبدالملك بن مروان (از خلفاى اموى) مسموم گردیده و در 35 سالگى به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدفون شد.