زمان کوتاه = اثر بلند مدت

راز جاودانگی عاشورا

عامل دیگر براى ارزشیابى واقعه عاشورا؛ آثارى است كه بر آن مترتب مى‏شود. ممكن است کاری كوچك، طی زمانی كوتاه توسط افرادی اندک انجام شود، اما اثرى در تاریخ بگذارد كه با گذشت هر روز از آن، شكوفاتر و تازه‏تر ‏شود و بر هر انسانى اثر مثبت بگذارد. چه پدیده‌ای را مى‏توانید با این جران مقایسه كنید؟

امام حسین(ع) هر چه داشت براى خدا داد و در مقابل، خدا هم هر چه خواست به او داد. از عاشورا باید درسی براى زندگى فردى و درس دیگری براى زندگى اجتماعی‌مان بگیریم. اگر دوست داریم زندگی‌مان ارزشمند باشد، كارى كنیم كه ارتباطى با نام و یاد امام حسین(ع) پیدا كنیم و قدمی در راه او برداریم. اولیای خدا به اندازه‌ای پیش خدا عزیزند كه اگر كسى شباهتى هم به آنها پیدا كند، خداوند به خاطر این شباهت او را دوست خواهد داشت. سعى كنیم حسینى بشویم و شباهتى با امام حسین(ع) پیدا كنیم.

همین مقدار که در عزای آن حضرت لباس سیاهى بپوشیم، اشكى بریزیم و بر سر و سینه بزنیم، به‌واسطه عظمت سیدالشهداء(ع) كارساز است. چرا؟

چون تا در دل محبت حسین(ع) نباشد، اشك جاری نمى‌شود. این محبت است که دل را با سیدالشهداء(ع) ارتباط مى‏دهد؛ ولى نباید به این اندازه اكتفا كنیم. حسین(ع) به شهادت نرسید كه فقط ما اشكى بریزیم و از عذاب نجات پیدا كنیم. آن حضرت به شهادت رسید تا الگویى باشد براى سایر بندگان خدا كه مى‏خواهند راه خدا را بپیمایند و رضاى او را جلب كنند.

امام حسین(ع) براى احقاق حق ضعیفان به شهادت رسید، حال ما چگونه بگوییم شیعه حسین(ع) هستیم، در حالی که حقوق دیگران را تضییع می‌كنیم؟ هر چه معرفت، محبت و عشق به ابى‏عبدالله(ع) بیشتر باشد، بیشتر مى‏توان زندگی‌ را به زندگى او نزدیك كنیم. همه اینها در گرو آن است كه ریشه اعتقادات را در درون‌مان محكم كنیم. چون همه رفتارهاى اختیارى انسان، خواه‌ناخواه از اعتقادات او نشأت مى‏گیرد. اعتقادى كه حسین و حسینیان را واداشت در روز عاشورا آن حماسه را بیافرینند و هر چه مصیبت بر آن‏ها وارد مى‏شد برافروخته‏تر شوند، این باور بود كه بعد از این عالم، عالم دیگرى است که در آن پیغمبر اكرم(ص) انبیاء و اولیاء حضور دارند و الى‌الابد در جوار رحمت الهى خواهند بود؛ اعتقاد به معاد و حیات ابدى و عشق به شهادت در راه خدا و مى‏دانستند بعد از این، سعادت ابدى است.

باید در تقویت اعتقاد به معاد و عالم ابدى، كه منشأ عشق به شهادت مى‏شود، جدى باشیم تا براساس این اعتقاد شهادت یک ارزش بشود. یکی از معیارهای ارزش‌مندی هر کار، معرفت شخص به كار و هدفش است. محب واقعی سعی می کند بفهمد چه کارهایی مورد رضایت امام حسین(ع) است تا آنها را انجام دهد و آیا انسان كارى را انجام مى‏دهد كه محبوبش غمگین شود؟!