وزن هدیه
راز جاودانگی عاشورا
در نهضت عاشورا چه رازی است كه مىگوییم این جریان در تاریخ بىنظیر است؟ این ماجرا چقدر اهمیت دارد كه چهارده قرن است مردم، جان و مال خود را برای برگزاری مراسم محرم صرف می‌کنند؟
برای بررسی میزان ارزش و تاثیرگذاری یك حركت اجتماعى بعضی ها به حجم یا شكل كار نگاه می كنند مثلاً اگر كسى هدیهاى براى ما بیاورد آیا فقط به اندازه، شکل یا قیمت آن توجه می‌کنیم؟ این نوع ارزشیابى ابتدایی و كودكانه است. كسانى كه معرفت بیشتری دارند، براى ارزشیابى پدیدهها به این معیارها اكتفا نمىكنند.
اولین معیار در ارزش‌گذارى پدیدههاى انسانى انگیزه کسی است که آن کار را انجام مىدهد. یك حركت ممكن است با یک نیت، ارزشی منفى داشته باشد اما اگر همان کار با نیت دیگری انجام شود ارزش بسیار بالایى داشته باشد. اگر بخواهیم پدیده عاشورا را با موارد مشابه آن مقایسه كنیم باید ببینیم انگیزه امام حسین علیه السلام چه بوده است.
زیاد شنیده‌ایم که سیدالشهدا(ع) برای مبارزه با ظلم و دفاع از اهداف و ایمانش بپا خواست. ارزش كار ایشان با هیچ كار دیگرى در عالم قابل مقایسه نیست. اگرچه دفاع از وطن و شرف و ناموس بسیار مقدس است و كسى كه در راه دفاع از آنها كشته شود ثواب شهید را دارد اما این انگیزه‌ها كجا و انگیزه سیدالشهدا(ع) در كربلا كجا؟
ایشان آن چنان ارزشى براى دین قایل بود كه کسی مثل فرزند برومندش، على اكبر و برادر بزرگوارش اباالفضل العباس(ع) را در راه آن فدا کرد؛ شخصیت‌هایی بىنظیری که بعد از معصومین همتایى برایشان نمی‌توان یافت. كسى حاضر باشد چنین کسانی را پیش چشمش به شهادت برسند! این فداکاری براى است که سیدالشهداء(ع) ارزش واقعی دین را مىداند. او حاضر شد خود و عزیزانش را كه در عالم بىنظیر بودند، فدا کند تا دین بماند.
امام حسین(ع) در آخرین لحظات زندگی مناجاتى عاشقانه با خدا دارد که انگیزه خود را از این فداکاری می‌فرماید؛ آن حضرت که ارزش معرفت خدا و عشق‌بازى، فداكارى و جانبازى در راهش را درك مىكند، هر چه مصیبت‌ها بیشتر بر او وارد مىشود، رنگ و رویش برافروختهتر و نشاطش بیشتر مىشود. راوى می گوید: من كسى را در عالم ندیدم كه هنگام مصیبت به جاى اینكه بدنش رنگش بپرد و دست و پایش سست شود، رنگ و رویش برافروختهتر، بانشاط‌تر و مصممتر شود. محبت اقتضا مىكند كه انسان هر چه در اختیار دارد تقدیم محبوب كند.
ادامه دارد ...
آیت الله مصباح یزدی؛ بااندکی تصرف
