اشتباه رضاشاه

رضاخان می‌كوشید تا ایران را كشوری مدرن سازد. ولی نوسازی مستلزم تحول در عرصه فرهنگ جامعه است. نوسازی تا زمانی كه زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی آن فراهم نشود، موفق نخواهد بود. رضاشاه می‌خواست از طریق دستور و فرمان و بدون فراهم آوردن این زمینه‌ها، كشور را به نوسازی برساند و در این راه توفیقی نیافت. تا زمانی كه مردم خود به دنبال استفاده و بكارگیری عناصر نوسازی نباشند، این امر مستلزم تحمیل است و تحمیل مستلزم بكارگیری زور و قدرت است كه در نتیجه دیكتاتوری به بار می‌آورد.

کشف حجاب نیز اگر چه به ظاهر به نام پیشرفت و ترقی ملت ایران انجام شد، اما از آنجا که با بنیان های اعتقادی جامعه آن روز ایران در تضاد بود، با مقاومت مردمی مواجه ومنجر به فاجعه گوهر شاد شد. در این میان با سرکوب وحشیانه این حرکت مردمی به دستور رضاخان سیر استبداد حکومت در ایران، و نادیده گرفتن خواست های قیام  کنندگان، که خواست اکثریت مردم بود، همچنان استمرار یافت.

مضافا بر اینکه اساسا توسعه و نوسازی مستلزم کشف حجاب نیست. این اندیشه بسیار ساده لوحانه است که تصور کنیم با تغییر لباس می توان به توسعه رسید. اما متاسفانه رضاشاه این راه را دنبال کرد.

جامعه وسیاست