دست بیعت به علی(علیه السلام) باز دهیم
«السلام علیك یا امیرالمومنین، السلام علیك یا حبیب الله، السلام علیك یا صفوة الله، السلام علیك یا ولی الله، السلام علیك یا اباالحسن و الحسین، السلام علیك یا عمود الدین، السلام علیك یا سید الوصین .
سلام و درود بر امیر و مولای مومنین، درود بر دوست خدا، سلام بر انتخاب شده‌ی خدا، سلام و درود بر ولی خدا، درود بر پدر بزرگان جوانان اهل بهشت (امام حسن و امام حسین علیهماالسلام)، سلام بر پایه و ستون دین، درود بر آقا و بزرگ جانشینان پیامبران الهی .
از ولای مرتضی دل را چراغان می‌كنیم با علی بار دگر تجدید پیمان می‌كنیم
آرزوى هر شیعه‌ای است كه اى كاش زمان، به عقب برگردد و در حجة الوداع در كنار پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) حاضر شود و در روز غدیر، با مولایش امیرالمومنین علی(علیه السلام) دست بیعت دهد و به حضرت، عید ولایتش را تبریك بگوید.اى كاش امیرالمؤمنین(علیه السلام) اكنون زنده بود، و هر ساله در روز غدیر به حضورش شرفیاب مىشدیم و با او تجدید بیعت مىكردیم و بار دیگر به او تهنیت مىگفتیم.
آخر شیعه دلش برای امیرالمومنین می‌تپد. نام علی(علیه السلام) به روح شیعه طراوت می‌بخشد و به جانش نشاط . شیعه افتخارش بر این اینست كه امام و مقتدایش علیست .
شیعه به نام و یاد علی پَر پرواز می‌گیرد و پا به پای ملائك، ملكوت را در می‌نوردد.
بیاییم و به حق شیعه باشیم و دست بیعت بسوی مولا و سرورمان امیرالمومنین دراز كنیم. چرا كه بیعتی همانند بیعت سلمان، ابوذر، مقداد و مالك نیاز است كه تا پای جان در كنار مولایمان بمانیم.
نكند بیعت با علی را فراموش كنیم و به اصحاب سقیفه بپیوندیم!!!
نكند بیعتمان همانند طلحه و زبیر به طمع حكمرانی بر جایی باشد!!!
بیاییم خالصانه و تنها به خاطر وظیفه و عشق نسبت به مولا، دست بیعت دهیم و تا پای جان در ركابش تلاش كنیم و نفس را به پایش ذبح نماییم و به علوی بودنمان افتخار نماییم و باعث افتخار مولا و اماممان باشیم .
تحقق این آرزو اصلا مشكل نیست. زیارت امیرالمؤمنین حضرت علی(علیه السلام) از نزدیك در نجف اشرف و حضور در حرم مطهر آن حضرت و یا زیارت ایشان از راه دور و عرض ادب به ساحت مقدس و سخن گفتن با ایشان از صمیم جان و بازگفتن این آرزوى قلبى در پیشگاهش از نظر شیعه، تجدید بیعت حقیقى و تبریك و تهنیت واقعى است.سلام غدیر به آن دوم شخصیت عالم وجود كه صداى ما را مىشنود و پاسخ ما را مىدهد در حكم حضور در بیابان غدیر و بیعت با دست مبارك اوست.
هر كس به امیرمومنان به گونه‌ای خاص نظر دارد. یكی از سر درد با مولا سخن می‌گوید و دیگری همچون نیازمندی به بارگاه كریمانه‌اش دست نیاز بلند می‌كند. آن یكی از سر سوز و گداز عشقش نسبت به مولا خواهان توجه‌اش است و این یكی با نگاه عارفانه‌اش از او مدد می‌خواهد. و اهل علم، شیفته علم و دانایی‌اش می‌شود و همچون جرق جرداق مسیحی را واله و شیدای خود می‌كند. خلاصه این كه هر كس به میزان معرفتی كه نسبت به حضرت دارد با ایشان ارتباط برقرار می‌كند.
حضرت علی (علیه السلام) ولیّ و امام زمان و مكان خاصی نبوده است. او همیشه و در همه مكان‌ها امام است و شاهد و ناظر اعمال ما. پس با هر زبانی كه می‌خواهی با امیرمومنان علی (علیه السلام) بیعت كن و آن را به نگارش درآور تا گواه تو در روز قیامت باشد.
به ده نفر كه بهترین بیعت‌ها را ثبت نمایند جوایزی تعلق می‌گیرد.
تبیان
مهری هدهدی
