مداح خورشید
شناخت مختصرى از زندگانى امام صادق (ع)
جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب علیهم السلام، ششمین امام شیعیان، و پنجمین امام از نسل امیرالمؤمنین(ع) كنیه او ابو عبدالله و لقب مشهورش «صادق» است. لقبهاى دیگرى نیز دارد از آن جمله صابر، طاهر، فاضل. اما چون فقیهان و محدثان معاصر او كه شیعه وى هم نبودهاند، حضرتش را به درستى حدیث و راستگویى در نقل روایت بدین لقب ستودهاند لقب صادق شهرت یافته است و گرنه امامى را كه منصوب از طرف خدا و منصوص از جانب امامان پیش از اوست، راستگو گفتن آفتاب را به روشن وصف كردن است. كه:
ولادت او ماه ربیع الاول سال هشتاد و سوم از هجرت رسول خدا (ص) و در هفدهم آن ماه بوده است و در ماه شوال سال صد و چهل و هشت هجرى به دیدار پروردگار شتافت. مدت زندگانى او شصت و پنجسال بوده است.
از آغاز ولادت تا هنگام رحلت این امام بزرگوار، ده تن از امویان به نامهاى: عبدالملك پسر مروان، ولید پسر عبدالملك (ولید اول)، سلیمان پسر عبدالملك، عمر پسر عبدالعزیز، یزید پسر عبدالملك (یزید دوم)، هشام پسر عبدالملك، ولید پسر یزید(ولید دوم)، یزید پسر ولید (یزید سوم)، ابراهیم پسر ولید و مروان پسر محمد و دو تن از عباسیان ابو العباس، عبدالله پسر محمد معروف به سفاح و ابوجعفر پسر محمد معروف به منصور بر حوزه اسلامى حكومت داشتهاند. آغاز امامت امام با حكومت هشام پسر عبد الملك و پایان آن، با دوازدهمین سال از حكومت ابو جعفر منصور (المنصور بالله) مشهور به دوانیقى مصادف بوده است. مدفن آن امام بزرگوار قبرستان بقیع است، آنجا كه پدر و جد او به خاك سپرده شدهاند. نام مادر او فاطمه یا قریبه دختر قاسم بن محمد بن ابى بكر است و ام فروه كنیت داشته است. مادر ام فروه اسماء دختر عبد الرحمان بن ابى بكر است. امام صادق در باره مادرش فرموده است: مادرم مؤمن، متقى و نیكوكار بود و خدا نیكوكاران را دوست مىدارد.
چنان كه مشهور است فرزندان آن حضرت ده تن بودهاند، هفت پسر به نامهاى اسماعیل، عبد الله، موسى، اسحاق، محمد، عباس و على و سه دختر به نامهاى ام فروه، اسماء و فاطمه.
منبع: كتاب زندگانى امام صادق (ع)، نویسنده: سید جعفر شهیدى.
گردآوری شده توسط: رحمان نجفی
