تبیان، دستیار زندگی
کندن اجباری و بی ‌اختیار موها، به طوری که از نظر دیگران کاملا مشهود و محسوس باشد، بیماری تریکوتیلومانیا نام دارد. این بیماری همیشه با یک احساس تنش و فشار درونی...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کندن بی ‌اختیار موها

بیماری تریکوتیلومانیا ( Tricho-tillomania )

کندن موی سر

کندن اجباری و بی ‌اختیار موها، به طوری که از نظر دیگران کاملا مشهود و محسوس باشد، بیماری "تریکوتیلومانیا" نام دارد. این بیماری همیشه با یک احساس تنش و فشار درونی همراه است و پس از اقدام به این عمل، شخص احساس راحتی یا آرامش پیدا می ‌کند.

اگر مایل هستید درباره این بیماری اطلاعات بیشتری کسب کنید، گفتگوی ما را با دکتر پرویز مظاهری، دبیر علمی انجمن روانپزشکان ایران، در همین رابطه بخوانید.

آیا هر نوع کاهش وسیع موها را می ‌توان به حساب این بیماری گذاشت؟

خیر، زمانی می توان گفت تریکوتیلومانیا است که زمینه سایر بیماری‌ های روانی‌ مانند روان‌ پریشی توام با هذیان، یا توهم، و یا بیماری ‌های جسمی مانند ضایعات و عفونت‌های پوستی وجود نداشته باشد.

میزان شیوع این اختلال چگونه است؟

این بیماری در زنان بیشتر از مردان دیده می ‌شود. زمینه‌های خانوادگی به وضوح وجود ندارد، هر چند موارد کمی گزارش شده است.

شیوع این بیماری حدود یک درصد جامعه است.

با توجه به این که گاهی اختلالات روان‌ پزشکی توامان وجود دارند، به نظر شما چه بیماری ‌های دیگری می‌ توانند هم‌ زمان با این بیماری وجود داشته باشند؟

اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب منتشر، اختلال وسواسی جبری ، ترس‌ مرضی ، اختلال سوء مصرف مواد، عقب ‌ماندگی ذهنی و گاهی اختلالات شخصیت همراه با این اختلال به چشم می ‌خورد.

این بیماران گاهی دچار اختلال تیک و عصبانیت ‌های غیرقابل کنترل می ‌شوند.

چه عواملی موجب پیدایش این اختلال می‌ شود؟

در 25 درصد موارد موقعیت‌ های پراسترس زندگی، زمینه ‌ساز شروع این بیماری است.

ترس از تنها ماندن در دوران کودکی، اختلال در روابط عاطفی مادر و فرزند و مورد سرزنش قرار گرفتن کودک نیز از عوامل پیدایش آن است.

اختلال در میزان سروتونین و آندورفین از عوامل بیولوژیک آن هستند.

کندن ابرو

بیمار بیشتر مبادرت به کندن موی کدام نواحی بدن می ‌کند؟

تمام قسمت‌های حاوی مو در بدن ممکن است دچار مشکل شوند، ولی در اغلب موارد بیمار موی سر خود را می‌ کند. در درجه بعد موی ابرو، مژه، ریش، سبیل به وسیله بیمار کنده می ‌شود. کندن موی ساعد و ... خیلی کم گزارش شده است.

این اختلال چه عوارضی را به دنبال دارد؟

در درجه اول به دلیل ایجاد ظاهر زشت، شخص از حضور در جمع امتناع می ‌کند و مجبور به استفاده از کلاه(در آقایان) و روسری دائمی(در خانم‌ها) می ‌شود.

در درجه دوم، بیمار خود را سرزنش می‌ کند که با احساس گناه همراه است و موجب افسردگی وی می ‌شود.

گاهی بیمار هم ‌زمان با کندن مو، عادت به خوردن آن پیدا می ‌کند که موجب بروز عوارض گوارشی و حتی سوء تغذیه می ‌شود.

آیا این بیماری با بیماری وسواس همراه است، و یا نوعی از بیماری وسواس است؟

خیر، علیرغم وجود اجبار ناخودآگاه در کندن مو و زمینه اضطراب در تریکوتیلومانیا ، این بیماری با وسواس تفاوت دارد.

در تریکوتیلومانیا، رفتار اجباری، فقط یک عمل و آ‌ن هم کندن مو را در بر می گیرد. مهم ‌تر این که افکار وسواسی و مزاحم در این مبتلایان وجود ندارد.

این اختلال در چه سنی شایع‌ تر است؟

سن متوسط شروع این بیماری پیش از 17 سالگی است، هر چند در بعضی موارد، در سنین بالاتر هم مشاهده شده است.

در صورتی که پیش از 6 سالگی و در دوران کودکی شروع شود، احتمال بهبود بیشتر است، ولی اگر پس از 13 سالگی شروع شود، احتمال مزمن شدن آن بیشتر خواهد بود.

آیا این اختلال درمان ‌پذیر است؟

بله، در صورتی که فرد زود اقدام به درمان کند، در کمتر از یک سال بهبود می ‌یابد، ولی اگر دنبال درمان نرود ممکن است تا 20 سال هم طول بکشد.

توصیه می ‌شود درمان به طور مشترک به وسیله روان ‌پزشک و متخصص پوست انجام شود.

مصرف داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب و استفاده از استروئیدهای موضعی، نقش موثری در بهبود این بیماری دارند و در کنار آن، رفتاردرمانی و روان ‌درمانی نیز حتما سیر بهبودی را تسریع می ‌‌کند.

مصاحبه : دکتر حمید حسینی

*مطالب مرتبط:

بیماری روانی چیست؟

اختلالات مهم در روانپزشکی

آسیب هاى روانى زنان

علائم بیماری های روانی و روش های درمان

شناخت بیماری های روانی

درباره ی بیماری های شدید روانی چه می دانید؟

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.