مدرکش را تهیه کنید
در تاریخ 21 مهر ماه سال 1342 ه .ش، دولت حسنعلی منصور لایحه مصونیت مستشاران آمریكایی را به مجلس فرستاد و مجلس آن را تصویب كرد.
شهید مهدی عراقی در این‌باره می‌گوید:
«در اواخر شهریور بود كه یكی از رفقایی كه ما در مجلس داشتیم به ما اطلاع داد كه یك لایحه را دولت می‌خواهد بیاورد در مجلس و مصونیت بدهد به 1700 مستشار امریكایی كه بعداً به لایحه‌ی كاپیتولاسیون مشهور شد. این‌مسئله با آقا (امام خمینی) مطرح شد. آقا این جوری قبول نكردند، گفتند تا مدرك نباشد ما نمی‌توانیم روی آن حرفی بزنیم. شما اگر بتوانید مدركش را تهیه بكنید. تا این شد كه لایحه آمد در مجلس و عده‌ای مخالفت كردند با لایحه؛ مافرستادیم صورت جلسه‌ای كه در مجلس بود از روی آن صورت جلسه فتوكپی‌كردند. متن صورت جلسه را خارج كردیم و هم از مجلس شورا و هم از مجلس‌سنا، جفت این صورت جلسه‌ها را در اختیار آقا گذاشتیم».
به دلیل ماهیت استعماری و ضدملی این لایحه، رژیم سعی كرد از انتشار خبرتصویب لایحه و بازتاب آن جلوگیری كند و سانسور شدیدی بر رسانه‌ها حاكم شد
امام خمینی بعد از آگاهی از ماهیت لایحه و عواقب ننگین و اسارت‌بار آن، تصمیم‌گرفتند در یك سخنرانی در روز 4 آبان ماه در روز تولد حضرت فاطمه (س) در منزل خویش علیه این اقدام اسارت بار سخنرانی كنند. همزمان نیز پیك‌هایی به شهرستان‌ها اعزام كردند و تصمیم خود را مبنی بر سخنرانی به اطلاع علما و مردم رساندند و این‌اقدام امام واكنش رژیم را برانگیخت. حجة‌الاسلام سیداحمد خمینی درباره‌ی واكنش‌رژیم نسبت به این تصمیم این چنین می‌گویند:
«قرار شد این خبر برای مردم قم و دیگر شهرها اعلام شود. رژیم سراسیمه فردی را به قم می‌فرستد تا امام را با تهدید از این اقدام بازدارد؛ اما امام او را نمی‌پذیرد، وی در دیدار با برادر شهیدم، حاج آقا مصطفی صریحاً به عواقب وخیم هرگونه مواضع ضد امریكایی هشدار می‌دهد. این تهدیدها هیچ گونه تأثیری در عزم امام‌خمینی نداشت».
تصمیم امام خمینی مبنی بر ایراد سخنرانی در منزل، بیانگر هوشیاری امام خمینی در آن مقطع است.
آیت‌الله طاهری خرم آبادی درباره‌ی این تصمیم هوشیارانه‌ی امام‌می‌گویند:
«امام تصمیم گرفتند كه روز میلاد حضرت زهرا (علیه‌السلام) صحبت كنند؛ و این‌صحبت هم قرار بود كه در منزل‌شان انجام گیرد. دلیلش را من الان نمی‌دانم شایداز نظر جنبه‌ی امنیتی بوده است. معمولاً صحبت امام در مسجد اعظم ایراد می شد... این بار هم اگر امام می‌خواست در سر درس صحبت بكنند، جمعیت‌زیادی جمع نمی‌شدند و جمعیت منحصر می‌شد به طلبه‌هایی كه در درس امام‌شركت می‌كردند؛ در حالی كه امام می‌خواستند مردم در این سخنرانی‌حضور داشته باشند و قشرها مختلف مردم نیز صحبت‌های ایشان را بشنوند. اگر امام می‌خواستند این سخنرانی عمومی را در مسجد اعظم ایراد كنند شاید دولت ممانعت می‌كرد و مأمور می‌گذاشت و در مسجد را می‌بست و این خیلی خوب نبود. به نظر می‌رسید كه امام در مورد محل و زمان سخنرانی بهترین انتخاب را كرده‌اند. چون سخنرانی در روز عید انجام می‌گرفت و این یك چیز طبیعی بود، مردم در روزهای عید به دیدن امام می‌آمدند؛ به مردم هم اطلاع دادند، البته نه به‌صورت اطلاعیه و یا مثلاً درج در جراید و روزنامه‌ها».
امام‌خمینی سخنان خویش را با آیه‌ی استرجاع آغاز كردند و هدف‌شان این بود كه به‌مردم این پیام را بدهند كه مصیبتی بزرگ بر كشور ایران وارد شده است و تأثر قلبی خویش را از این قانون اعلام و حضار تحت‌تأثیر سخنان ایشان شروع به گریه كردند
بنابراین امام خمینی در انبوه جمعیتی كه از قم و سایر شهرستان‌ها به منزل ایشان آمده بودند سخنرانی خویش را بر علیه اقدامات رژیم و اوضاع نابسامان مملكت ایراد فرمودند.
امام‌خمینی سخنان خویش را با آیه‌ی استرجاع آغاز كردند و هدف‌شان این بود كه به مردم این پیام را بدهند كه مصیبتی بزرگ بر كشور ایران وارد شده است و تأثر قلبی‌خویش را از این قانون اعلام و حضار تحت‌تأثیر سخنان ایشان شروع به گریه كردند.سپس امام به تشریح قانون «كاپیتولاسیون» پرداختند و درباره‌ی پیامدهای ننگین و حقارت‌آمیز این قانون هشدار دادند.
منبع: خبرگزاری فارس
