تبیان، دستیار زندگی
بدرود بر تو ای همدمی كه وقتی آمدی، آرامش برای دل ‏ها آوردی و شادمانمان كردی وچون سپری شدی ما را در وحشت تنهایی گذاشتی و درد فراق افزودی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

صد شكر بر این، صد حیف از آن

فطر

عید فطر با همه‏ی شیرینی و فرخندگی، آدمی را بر سر دو راهی شوق و تاسف می‏گذارد. از یك سو شادمانیم كه در دوره امتحان از عهده به درآمدیم و دستورات الهی را اطاعت كردیم و از سویی اندوهگین هستیم كه چرا چنین دوره‏ا‏ی كه با رحمت و مدد الهی همراه بود، سپری شد. با رسیدن عید فطر، ماه رمضان رخت برمی‏بندد و چشمان ما تا سال بعد به انتظار آمدنش به راه خواهد بود. رفتن این ماه گران ‏قدر برای همه ‏ی كسانی كه طعم روزه ‏داری را چشیده‏اند، بر سفره ‏های سحر و افطار این ماه نشسته‏اند، در هوای آمرزش‏آمیز و مغفرت‏آور این ماه تنفس كرده‏اند و در سایه‏ آن از شر شیطان در امان بوده ‏اند، قابل درك است و همه كم و بیش حسرت رفتن این اوقات را درك می‏كنند اما هیچكس به اندازه ‏اهل‏البیت علیهم ‏‏السلام كه در مسیر اطاعت و بندگی خداوند از همه پیشی گرفته و پشوایان اهل تقوی شده‏ اند، آثار فقدان این ماه را درك نمی‏كند. امام سجاد علیه ‏السلام، بزرگ آموزگار نیایش و مناجات‏ عارفانه، در دعای چهل و پنجم صحیفه‏ سجادیه در قالب یك نیایش و مناجات، شیوه ‏ی وداع با این ماه مبارك را به ما آموزش می‏دهد. امام در این مناجات پس از حمد و ثناء الهی، از خدا بخاطر آنكه با قرار دادن تكالیفی خاص در این مقطع شریف از زمان، موجبات تقرب مسلمانان به خود را ایجاد كرده است، شكرگزاری می‏كند و در ادامه می‏ فرماید:

«این ماه مبارك، در میان ما به شایستگی زیست و به نیكی همنشین ما گردید و گران‏ مایه‏ ترین سودهای جهان را به ما بخشید و چون مدتش به سر آمده و شمار روزهایش پایان گرفت، از ما جدا شد.

اینك او را بدرود می‏گوییم؛ همچون كسی كه رفتنش برای ما دشوار است و ما را دچار اندوده می‏كند ...

بدرود بر تویی كه از گرامی ‏ترین اوقاتی بودی كه با ما همنشین شد ...

بدرود بر تو ای همنشینی كه تا هستی پر قدر منزلتی و چون جدا شوی، فراق تو دردناك است...

بدرود بر تو ای همدمی كه وقتی آمدی، آرامش برای دل ‏ها آوردی و شادمانمان كردی وچون سپری شدی ما را در وحشت تنهایی گذاشتی و درد فراق افزودی.

سلام بر تو ای مددكاری كه ما را در مقابله با شیطان یار بودی و ای رفیقی كه راه ‏های نیكی كردن را پیش پای ما هموار نمودی.

بدرود بر تو كه چه بسیار گناهان ما را نابود كردی و چه بسا عیب‏ها ی گوناگون ما را پوشاندی!

بدرود بر تو كه كه برای گناهان ‏كاران چه طولانی بودی و در دل‏ها ی مومنان چه پرشكوه بودی!

بدرود بر تو كه با بركت بسیار به ما روی آوردی و ما را از چرك‏های گناهان شستشو دادی!

بدرود بر تو كه دیروز چون با ما بودی، به سختی دلبسته‏ات بودیم و فردا كه از میان ما خواهی رفت، از جان و دل آرزومندت هستیم.

‌‌[خدایا] پوزش ما را بپذیر كه در این ماه در در ادای حق تو كوتاهی كردیم و عمر ما را به ماه رمضان آینده برسان ...

خدایا، اكنون كه این ماه به پایان رسید و جامه‏ ی زمان را به دور افكند، تو نیز جامه ‏ی گناهان ما را درآور و به دو بیفكن و با رفتن این ماه، بدی‏های ما رانیز ببر و ما را به سبب آن از نیك‏بخت‏ترین روزه‏ داران و پرنصیب‏ترین و بهرمندترین‏ آنان قرار ده.

خدایا اگر كسی از روزه ‏داران، چنان كه باید، حق این ماه و حرمتش را پاس داشته و به احكام آن عمل كرده و از گناهان دوری ورزیده است یا به وسیله‏ای به تو تقرب جسته كه خشنودی و رحمتت را برای او در پی داشته است، همانند آنچه به او می‏بخشی از خوان بی‏نیازی ‏ات به ما نیز ببخش و چندین برابر آن را از فضل خود به ما ارزانی كن كه فضل تو كاستی نمی‏گیرد و گنجینه‏ های تو نقصان نمی‏پذیرد ...

خدایا، ما در این روز فطر كه آن را برای مومنان روز عید و شادی و برای دینداران هنگامه ‏ی اجتماع و همكاری قرار دادی، از هر گناهی كه مرتكب شده‏ایم، از هر زشتی كه پیش از این كرده‏ایم و از هر اندیشه‏ ی بد كه در دل خود نهان داشتیم، دست برمی‏داریم و به سوی تو می‏آییم؛ همچون كسی كه دیگر خیال بازگشت به گناه را ندارد و دیگر مرتكب هیچ گناهی نخواهد شد؛ خالصانه و بدون ذره‏ ای شك و تردید. پس بر بازگشت ما آغوش گوشای و از ما خشنود باش و ما را بر ترك گناه استوار بدار! »  (1)


1. صحیفه‏ی سجادیه، نیایش چهل و پنجم، نیایش در بدرود ماه مبارك رمضان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.