غربت و مظلومیت بانوی دو سرا
با كمى مطالعه و بررسى متون تاریخى و روایى شیعه و اهل سنت مىتوان به جایگاه رفیع و والاى زهراى اطهر علیهاالسلام به عنوان برترین بانوى جهانیان پى برد، چنان كه دانشمندان بزرگ فریقین در مقابل این عظمت سر تعظیم فرود آوردهاند و زبان به تحسین گشودهاند، براى نمونه ابن حجر عسقلانى از دانشمندان بزرگ اهل سنّت مىگوید: «و مَناقِبُها كَثیرَةٌ جِدّا؛ فضائل فاطمه علیهاالسلام بسیار زیاد است.(1)» همچنین ذهبى از مورخین بزرگ اهل سنت مىنویسد: «وَ مَناقِبُها غَزِیرَةٌ و كانَتْ صابِرةً دَیّنةً خَیّرةً صیِّنةً قانِعةً شاكِرةً للهِ؛(2) فضیلتهاى فاطمه علیهاالسلام بسیار است و همانا [ایشان بانویى] صابر، متدیّن، نیكوكار، عفیف، قانع و شكرگزار خداوند بود.»
پیامبر گرامى اسلام صلىاللهعلیهوآله احترام ویژهاى براى آن بانوى شریف قائل بودند و پیوسته در مورد ایشان به اصحاب خویش سفارش مىكردند. ذهبى نقل مىكند: «وَ قَدْ كانَ النَّبىُّ یُحِبُّها وَ یُكْرِمُها وَ یُسِرُّ الَیها؛(3) پیامبر صلىاللهعلیهوآله او را دوست مىداشت و ایشان را اكرام و احترام مىنمود و اسرارش را با وى در میان مىگذاشت.»
همچنین بخارى از علماى بنام اهل سنّت نقل مىكند كه رسول خدا صلىاللهعلیهوآله فرمودند: «فاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّی فَمَنْ أَغْضَبَها أَغْضَبَنی؛(4) فاطمه پاره تن من است، پس هر كس او را غضبناك كند، همانا مرا غضبناك كرده است.»
اما بر خلاف تصوّر، زندگى آن حضرت علیهاالسلام از دوران كودكى تا لحظه شهادت، سراسر درد و رنج و مصیبت و مظلومیت بود و به همین دلیل براى ایشان القابى همچون: مظلومة، مغصوبة (حقش غصب شده)، حاملةُ البلوى (حمل كننده سختى و بلا)، محزونة، مكروبة (دل شكسته) و باكیة (گریه كننده) ذكر شده است.(5)
حضرت زهرا علیهاالسلام علاوه بر مصائب و رنجهایى كه از دوران طفولیت تا وفات رسول گرامى اسلام صلىاللهعلیهوآله تحمّل كردند و از آزمایش الهى سربلند بیرون آمدند، در دوران كوتاه ولى پر درد و رنج بعد از وفات پدر مهربانشان، سختیها و محنتهاى بسیارى را متحمل شدند. در این زمان كسانى كه خود را از صحابه و نزدیكان رسول الله صلىاللهعلیهوآله معرفى مىكردند و توصیهها و سفارشات آن حضرت صلىاللهعلیهوآله را درباره فاطمه علیهاالسلام شنیده بودند، به عللى چون حسادت، حب مال و مقام، دیدگان خود را بر تمام حقایق بستند و چنان ظلم و ستمى در حق آن بانوى مظلوم روا داشتند كه اگر بر كوههاى بزرگ وارد مىشد متلاشى مىگردیدند، ولى حضرت فاطمه علیهاالسلام كه از پدر بزرگوار خویش درس صبر و استقامت را به خوبى آموخته بود، در مقابل تمام ظلمها و سختیها صبرى جمیل پیشه كرد و هر از گاهى در خطبهها و سخنان پر از غم و اندوه خویش دشمنان را از سرانجام شومشان آگاه ساخت. باید ابعاد غربت و مظلومیت آن بانوى دل شكسته را از تولد تا شهادت بازگو كنیم و براى تسكین دلِ پر از اندوه خویش اشك غم جارى سازیم.
پینوشتها:
1. تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانى، دارالكتب العلمیّة، ج12، ص391.
2. سیر أعلام النبلاء، ذهبى، مؤسسة الرسالة، ج2، ص119.
3. همان.
4. صحیح بخارى، دارالجیل، ج5، ص26.
5. ر.ك: مناقب آل ابى طالب، همان، ج3، ص133.
منبع:
مجله مبلغان، شماره 56، علی تقوی .
