موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

حامد 5سالشه. اون همیشه دوست داره که مثل پدر و مادر و خواهر بزرگ ترش کارهایی رو انجام بده که بزرگ ترها انجام میدن.

یک روز فرشته کوچولو و داداشش دعواشون شد، داداش فرشته دو سال از خودش بزرگتربود.

بادبادک عاشق گشت و گذار توی آسمان بود. دوست داشت همیشه توی هوا از این طرف به اون طرف برود.

سر ظهر بود و توی باغ وحش، حیوانات در حال استراحت بودند و آروم با هم حرف می زدند. فیل گفت این قفس خالی برای کیه؟

توی یک مزرعه تعداد زیادی شترمرغ زندگی می کردند.صاحب مزرعه از شترمرغ ها نگهداری می کرد تا بزرگ شوند و تخم بگذارند.

مریم کوچولو یک اتاق پر از اسباب بازی داشت. اما چه اسباب بازی هایی.

دوستان کوچولوی من، شما می دانید بچه های خوب چه کارهایی می کنند و چه کارهایی را انجام نمی دهند؟

جینو اسم یک خرگوش کوچک و خجالتی بود. او خجالتی بود چون چشمهایش خوب نمی دید و مجبور بود همیشه عینک بزند. فکر می کرد با عینک ، زشت می شود.

بابا و مامان نازی كوچولو كارمند بودند.آنهاهر روز نازی را به مهد كودك می بردند و خودشان سر كار می رفتند. مامان نازی همیشه خوراكی های خوشمزه توی كیفش می گذاشت تا توی مهد بخورد و با دوستانش بازی كند

هدی کوچولو مدتی بود که رفته بود مهد کودک، اما هنوز نتونسته بود برای خودش دوستی پیدا کنه وهمیشه تنها با اسباب بازی هایش بازی می کرد.

احسان کوچولو بعضی روزها با مامانش می رفت پارک اما وقتی می رسیدن اونجا از کنار مامانش تکون نمی خورد و نمی رفت با بچه ها بازی کنه.

من امیر مهدی هستم. هر سال ماه محرم پدر بزرگ من تو خونشون هیأت می گیره. برادر بزرگترم امیر علی با کمک بقیه بچه های هم سن خودش برای انجام کارهای هیأت کمک می کنند اما هیچ وقت اجازه نمی دهند که من هم بهشون کمک کنم

علی کوچولو امسال تازه رفته بود کلاس اول. اون خیلی مدرسه رو دوست داشت. آخه می تونست با دوستای هم سن و سالش بازی کنه، باهاشون حرف بزنه، تازه می تونست خوندن و نوشتن هم یاد بگیره.

من می تونم جورابو پام بکنم در بیارم مثل شما نمی گم حوصله شو ندارم

اسم من محمد. 5 سالمه. من همیشه از تاریکی می ترسیدم به خاطر همین هیچ وقت دوست نداشتم تنها تو اتاقم بخوابم، چون وقتی چراغ ها خاموش میشد فکر می کردم کسی میاد من رو اذیت می کنه.

اسم من امیرحسین. من یه خواهر بزرگ تر دارم که اسمش عاطفه است. عاطفه کلاس پنجم.

حامد کوچولو امسال رفته کلاس اول. اون خیلی منتظر بود تا مدرسه ها زودتر باز بشه و بتونه بره مدرسه.

خانم هزار پا تخم گذاشته بود. اما از توی تخمش یه بچه بیرون اومد که هزار پا نبود. هزار دست بود. اصلا هیچی پا نداشت ولی به جای پاهاش یه عالمه دست داشت.

یک روز موشی دُم مامانش را گرفته بود و دنبالش می دوید. رسیدند به تپه ی خاکی. باد خاک ها را از نوک تپه، سر می داد پائین. خاک ها سُر بازی می کردند.

رامین خیلی كوچولو بود. تازه می توانست دستش را به دیوار بگیرد و چند قدم بردارد. كمی كه می ایستاد، تعادلش را از دست می داد و به زمین می خورد.