چابهار، هم آواز با اقیانوس(1)
شهرستان چابهار با مساحتى حدود 17 هزار و 155 كیلومتر مربع در جنوب شرقى ایران در كنار آب هاى گرم دریاى عمان و اقیانوس هند قرار گرفته است.
این شهرستان از جانب شمال به شهرستان هاى ایرانشهر و نیكشهر و از جنوب به دریاى عمان و از شرق به پاكستان و از غرب به استان هاى كرمان و هرمزگان محدود است. بندر چابهار، مركز شهرستان با وسعتى بالغ بر 11 كیلومترمربع در ارتفاع 7 متر از سطح دریا قرار گرفته است. فاصله هوایى شهرستان چابهار تا تهران یكهزار و 453 كیلومتر و فاصله زمینى از طریق جاده ایرانشهر به كرمان یكهزار و 961 كیلومتر است. این شهرستان داراى حدود 300 كیلومتر مرز آبى در دریاى عمان است. شرایط آب و هوایى و همجوارى منطقه آزاد چابهار با دریا، نزدیكى به مدار رأس السرطان و قرار گرفتن در مسیر بادهاى موسمى شبه قاره هند و جبهه هاى استوایى موجب شده كه داراى آب و هوایى گرمسیرى و معتدل با رطوبت نسبى باشد. این منطقه گرمترین نقطه كشور در زمستان و خنك ترین بندر جنوبى ایران در تابستان است. جاذبه هاى گردشگرى شهرستان چابهار هر ساله گردشگران بسیارى را از داخل و خارج كشور به این منطقه جذب مى كند.
خلیج چابهار با جلوه هاى بى نظیر طلوع و غروب خورشید در دریا كه بدون شك زیباترین منظره طلوع و غروب كشور است یكى از این جاذبه هاى طبیعى است.
در كناره هاى دریاى عمان و قسمت جنوبى شهرستان چابهار صخره هاى بزرگى در اثر پیشروى آب دریا و فرسایش سنگ هاى رسوبى به وجود آمده كه چشم اندازى زیبا را تشكیل داده است. این بخش از سواحل را به خصوص در هنگام غروب مى توان به عنوان یكى از دیدنى ترین سواحل جنوبى ایران نام برد زیرا دیواره هاى صخره اى و مناظر دلنشین مانند آكواریومى طبیعى با انواع ماهى همواره بینندگان را به شگفتى وا مى دارد.
بندر چابهار داراى 2 اسكله بزرگ شهید كلانترى و شهید بهشتى ظرفیت تخلیه و بارگیرى 15 تا 20 هزار تن كالا را دارد.
در چابهار چند اسكله صیادى وجود دارد كه 3 اسكله صیادى تیس، رمین و بریس از بقیه دیدنى تر هستند. اسكله تیس در داخل محوطه منطقه آزاد و رمین در 10 كیلومترى و بریس در 60 كیلومترى چابهار قرار دارد تماشاى لنج ها و قایق هاى ماهیگیرى و صیادان دریا دل كه در حال صید ماهى هاى گوناگون و شاه میگوها، محصولات دریایى منحصر به فرد منطقه هستند دیدنى و خاطره انگیزاست.
گل فشان ها
در میان دشت كهیر و تنگ و در 20 كیلو مترى روستاى كهیر در مسیر جاده تنگ گالك به فاصله چند كیلومترى 3 تپه كوچك گل فشان به ارتفاع 10 تا 20 متر وجود دارد كه 2 تاى آنها همانند تپه بوده و از چند سال پیش غیرفعال شده است و سومى شكل یك آتشفشان بوده و در حال حاضر فعال است كه یك پدیده منحصر به فرد طبیعى است و نظیر آن فقط در 3 نقطه دیگر جهان گزارش شده و همواره از دهانه آن گل سرد طوسى رنگى تراوش مى كند.
تالاب لیپار
در15 كیلومترى شهر چابهار بعد از روستاى رمین در مسیر جاده ساحلى گواتر و در تنگه صخره هاى مشرف به دره اى سبز و زیبا قرار دارد كه از بالاى آن روستاى لیپار در میان سبزه زارها پیداست. در میان 2 كوه كه فاصله چندانى با هم ندارند آب بندى ایجاد شده كه آب هاى سرگردان اطراف را در خود جمع كرده است و به آبگیرى به طول 14 كیلومتر تبدیل شده است. در این آبگیر چشم نواز انواع بوته ها و درختچه ها از نوع گز و كلیر و چش با چشم اندازى زیبا، منطقه اى بكر با اكو سیستم خاصى را به وجود آورده است. پرندگانى چون چنگر، فلامینگو، كشیم، انواع حواصیل، طاووس كن، باقرقره، تیهو، عقاب دشتى و خوتكا در این اكوسیستم زندگى مى كنند.
یكى از درختان بزرگى كه در نوار ساحلى چابهار مى روید انجیر معابد(لورلول) و به زبان محلى ها كرگ است كه در تمام اعضاى آن شیره سفید رنگى جریان دارد و از درختان تیره كائوچویى به شمار مى آید. تاج این درخت بزرگ و پهن و از انشعاب هاى آن ریشه هاى نا بجا مى روید. پوست درخت صاف و خاكسترى، برگ هایش بیضى شكل، ساده و درشت است. میوه هایش نارنجى رنگ و به درشتى فندق و قابل خوردن است. این درختان داراى قدمتى بالاى صد سال هستند و اكثراً در نزدیكى زیارتگاه ها قرار دارند. در حال حاضر در روستاهاى رمین، تیس كوپان، ماشى، لیپار، كوپان سر و. .. از این درخت ها وجود دارد.
در ناحیه ساحلى خلیج گواتر بویژه در خور باهو و در نزدیكى محلى كه رودخانه باهو كلات به دریاى عمان مى ریزد، جنگلى بسیار زیبا و قابل توجه از گونه حرا پدیدار مى شود. حرا درختچه اى است كه در مرداب هاى نواحى گرم كرانه هاى عربستان، مصر و جنوب ایران از جمله شهرستان چابهار مى روید. از مشخصات حرا این است كه دانه اش روى درخت مادر رشد اولیه را طى كرده و سپس نهال جوان حاصل از درخت جدا شده و به مرداب مى افتد. برگ هاى حرا بادوام است و ظاهر بیضى شكل و منتهى به یك خامه باریك است. قسمت مورد استفاده پوسته شاخه آن است و در حال حاضر این جنگل یكى از زیباترین منظره هاى موجود در چابهار و منطقه گواتر است.
رودخانه باهو كلات
باهوكلات یكى از پر آب ترین رودخانه هاى استان و عامل اصلى حیات و زندگى در جنوب بلوچستان به حساب مى آید. این رودخانه آب هاى مناطق وسیعى از مناطق جنوبى شهرستان ایرانشهر و شهرستان چابهار را جمع آورى و به دریاى عمان سرازیر مى كند رودخانه باهوكلات در 90 كیلومترى شرق چابهار به خلیج گواتر دریاى عمان سرازیر مى شود. این رودخانه بویژه به دلیل زیستگاه تمساح ایرانى از نظرگردشگرى اهمیت فراوانى دارد شرایط و عوامل زیست محیطى در این رودخانه در مقایسه با سایر اكو سیستم هاى آبى از ثبات و پایدارى كمترى برخوردار است به طورى كه مى توان گفت در اینجا زیستگاه آبى به نوعى با زیستگاه خاكى در هم آمیخته است. درباره آبگیر هاى كم عمق و موقت در امتداد سرتاسر رودخانه هاى این منطقه نیز همین مطالب صادق است. در این زیستگاه ها كه گاه تا چند ماه بدون آب باقى مى ماند جانورانى كه حیات آنها به آب وابسته است نیز بهگونه اى حیرت انگیز خود را با شرایط محیطى وقف داده اند.
منبع:
ایران
