تبیان، دستیار زندگی
بدن انسان حدود 100 تریلیون سلول دارد و در حالات طبیعی این سلولها بطور منظم خود را بازسازی می نمایند. سلولها طوری رشد می نمایند كه بافتهای پیر و فرتوت قادر به جایگزین شدن و جراحات قابل ترمیمند. لیكن، در بعضی موارد عده ای از س...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ورزش و سرطان

بدن انسان حدود 100 تریلیون سلول دارد و در حالات طبیعی این سلولها بطور منظم خود را بازسازی می نمایند. سلولها طوری رشد می نمایند كه بافتهای پیر و فرتوت قادر به جایگزین شدن و جراحات قابل ترمیمند. لیكن، در بعضی موارد عده ای از سلولها بطور غیر طبیعی و غیر قابل كنترل رشد می نمایند. بعضی از سلولها رشد كرده و توده ای از بافت بنام تومور را بوجود می آورند. كه می تواند بدخیم باشد یك تومور بدخیم، سرطان در نظر گرفته می شود. سلولهای سرطانی از نوعی به نوع دیگر فرق می كند. بعضی از انواع سریع رشد می نمایند در حالی كه در انواع دیگر ممكن است سالها طول بكشد تا چنین رشدی ایجاد شود. در هر بافت یا اندام بدن، بیش از صد نوع سرطان ممكن است بوجود آید. احتمالاً سرطانی با رشد غیر طبیعی یك سلول كه بعدها به میلیونها سلول سرطانی تقسیم می شود آغاز می گردد.

قبل از آنكه سرطانی قابل تشخیص گردد نزدیك به یك میلیون سلول كه معادل توموری یك سانتیمتری است ایجاد گردیده. سلولها از راه متاستاز (حركت باكتری یا سلولهای بدن از یك قسمت بدن به بخش دیگر) از تومور بدخیم جدا گشته، به سایر مناطق بدن مهاجرت می نمایند و قادر به ایجاد یك سرطان جدید در آنجا می باشند. گرچه اكثر سلولهای سرطانی توسط سیستم ایمنی از بین می روند تنها یك سلول سرطانی برای جایگزینی در محلی دیگر و پیدایش یك سرطان جدید كافی است. در مقابل، تومورهای خوش خیم به سایر بافتهای هجوم نمی آورند، آنها می توانند با فعالیتهای طبیعی بدن تداخل نمایند اما بندرت سبب مرگ می شوند.

میزان وقوع سرطان

گزارش سال 1984 مركز ملی آمار سلامتیNational Center Health Statistics نشان داد كه 2/22 درصد كل مرگ و میر در ایالات متحده ناشی از سرطان بود. سرطان دومین علت مرگ در كشور و عامل ایجاد كننده مرگ در سنین بین سی و چهل ساگی می باشد. در سال 1984 حدود 483000 نفر در اثر این بیماری فوت كردند و در همان سال نزدیك به 965000 مورد جدید مورد درمان بودند. برآوردهای آماری سال 1987 در مورد استیدانس و مرگ و میر در جنسیتها و مناطق ابتلاء در شكل 2/13 نشان داده شده اند (سرطانهای غیر ملانومی پوست و كارمینوم موضعیCarcinoma in situ در این برآوردها محسوب نشده اند. این برآوردهاهمچنین نشان داده اند كه بر اساس جمعیت كل سال 1987، 74 میلیون امریكایی در طول دوره زندگیشان از سرطان رنج می برند. (حدود سه نفر در هر چهار خانواده).

سرطان نیز مانند بیماری عروق كرونر قلب یك بیماری قابل پیشگیری است.

80 درصد كل سرطانهای انسان با شیوه زندگی یا عوامل محیطی ارتباط دارند (شامل غذا، مصرف تنباكو، مصرف بیش از حد الكل، زیاد در معرض آفتاب قرار گرفتن، قرار گرفتن در معرض خطرات شغلی)اكثر این سرطانها در صورت عادتهای مثبت در شیوه زندگی قابل پیشگیری می بودند. در نواحی بیرمنگام و میدلند غربی انگلستان نسبت به سرطانهای وابسته به عوامل محیطی بدقت مورد مطالعه قرار گرفت. گزارش نشان داد كه فقط 6 درصد سرطانها در مردان و 2 درصد در زنان از محل كار منشاء گرفته بودند. این حقیقت كه در حال حاضر سرطان بعنوان قابل درمانترین بیماری در میان كل بیماریهای مزمن در نظر گرفته می شود از اهمیت زیادی برخوردار است. بیش از نیمی از كلیه سرطانها قابل درمانند. در سال 1987 بیش از پنج میلیون امریكایی كه سابقه ای از سرطان داشتند زنده بودند. تقریباً سه میلیون نفر آنها درمان شده تلقی می شدند. امروزه بزرگترین عامل مبارزه با سرطان آموزش بهداشت (مسایل بهداشتی) و سلامتی است. باید اطلاعات مربوط به عوالم خطرزا در ایجاد سرطان و راهنمایی های لازم جهت تشخیص سریع آن به مردم ارائه گردد.

ورزش و سرطان

یكی از مهمترین نقشهای سیستم دفاعی بدن انسان تعیین عوامل مهاجم و جلوگیری از آن است. از دیگر نقشهای مهم آن كشف و از بین بردن سلولهای سرطانی (تومورها) است و اخیراً محققین به این نتیجه رسیده اند كه اثرات ایمونولوژی (دفاعی) ورزش در بیماریهای سرطانی تأثیر می گذارد. با مطالعات اخیر ثابت شده كه تعداد افرادی كه ورزش می كنند بویژه بانوان كمتر به سرطان مبتلا می گردند. زنانی كه از دوران جوانی به ورزش پرداخته اند در مقایسه با زنانی كه هیچ تحركی ندارند در برابر پیشرفت انواع سرطان غیر جلدی با خطر كمتری مواجه هستند در مطالعات انجام شده فعالیت جسمانی هر فرد با شغل وی ارزیابی گردید و چنین تشخیص داده شد: مردانی كه دارای مشاغل بدون تحرك می باشند، نسبت به مردانی كه دارای مشاغلی با فعالیت بدنی هستند به میزان 6/1 برابر بیشتر در برابر خطر سرطان روده بزرگ قرار دارند.

بعلاوه خطر ابتلا به سرطان با كاهش میزان فعالیت، به صورت تدریجی افزایش می یابد. دومین مورد مطالعه و تحقیق در این باب، خطر سرطان روده را بین 1/1 میلیون نفر از مردان سوئدی، در طی 19 سال مطالعه و پیگیری چنین برآورد كرده است:

عدم فعالیت و كم تحركی خطر سرطان روده را 3/1 برابر افزایش می دهد. و مكانیسم آن را كاهش مدت زمان انتقال روده ای در جلوگیری از سرطان روده در هنگام ورزش گزارش كرده اند.

در تحقیق دیگری در مورد نقش ورزش در دوران دانشگاه چنین ارزیابی كرده اند: زنانی كه در طول سالیان تحصیل در دانشكده بی تحرك بوده اند در مقایسه با دانشجویان ورزشكار، 5/2 برابر بیشتر با خطر سرطان دستگاه تولید مثل و 8/1 برابر بیشتر با خطر سرطان سینه مواجه هستند. و مكانیسم دفاعی آن احتمالاً هورمونی می باشد كه به كاهش تحریكات استروژنی ناشی از ورزش بستگی دارد.

و بالاخره محققین آمادگی جسمانی و شنا را به دلیل كشش و تقویت عضلات كمربند شانه ای به منظور جلوگیری از سرطان سینه توصیه می نمایند.

منبع: برگزیده مقالات علمی ورزش بانوان