زندگی نامه ژان باتیست کامیل کورو
« ژان باتیست کامیل کورو»JEAN BAPTISTE CAMILLE COROT نقاش فرانسوی در16 جولای سال 1796 در پاریس متولد شد و در22 فوریه 1875 درهمانجا درگذشت.
وی دریک خانواده نسبتاً اشرافی به دنیا آمد و از آغاز حیات آسوده و مرفه می زیست و با هیچ یک ازمحرومیت ها و رنجهای روحی هنرمندان دیگر چون «میله» (1) و «روسو» (2) و «روستی» (3) دست به گریبان نبود.
پدرش پارچه فروش و مادرش مُدیست دربار «ناپلئون بناپارت» بود، لذا کورو از هیچگونه مضیقه مالی رنج نمی برد. تنها اشکالی که موقتاً در کارش پیدا شده بود، راضی نبودن پدرومادرش با پیشه ی نقاشی بود. ولی پس ازآنکه ایشان با او بر سر مهر آمدند و ماهانه ای برای او مقرر داشتند وی توانست زیر نظر هنرمندان عصر هنر خود، رشته ی مورد علاقه اش را به سوی کمال برد.
در سال 1822 نخستین تابلوی خود را به معرض نمایش گذاشت و سپس به کشورهای خارج از جمله ایتالیا مسافرت کرد و از این مسافرت ها توشه های معنوی و هنری بسیاری برگرفت و به تکامل کار خود افزود.
از نیمه قرن نوزدهم، رئالیست ها که به زندگی طبیعی و عادی مردم و دهقانان علاقه وافری داشتند از کارگاه ها بیرون آمدند و در فضای باز شروع به نقاشی کردند، و چون در دهکده «بار بیزون» (4) گردهم می آمدند آن گروه را «بار بیزون» نامیدند. در کارهای بار بیزون ها که یکی از پیروان آن کورو بود، انواع رنگهای زنده به خصوص سبز به چشم می خورد؛ همینطور پارک سن کلو و جنگل « فونتن بلو » جایی که خانه ای در « ویل آوری» خریدند نیز .
تا سال 1843 از اسلوب کلاسیک استادانش پیروی می کرد و در طرح و اشکال از چهارچوب قواعد آن خارج نمی شد. اما از آن پس به شیوه شاعرانه مکتب باربیزون گرایید و جلوه های خیره کننده طبیعت سرسبز چمنزارهای فرانسه را منعکس کرد. از آن پس کورو در اوج قله های بلند افتخار جا گرفت و از برجسته ترین نقاشان مکتب باربیزون شناخته شد.
کورو اغلب مناظر طبیعی را از خاطر خود بیرون می کشید و بر روی تابلو منتقل می کرد و کاری به خود طبیعت نداشت. رنگهایی که در نقشهای خود به کار می بُرد بیشتر سبز، خاکستری و قهوه ای بود.
کورو، چندی به کشیدن تابلوهای مذهبی و پرده های عرفانی وسوژه های کاملاً کلاسیک پرداخت و چندین بار جایزه افتخار به تابلوهای او تعلق گرفت ولی هر بار اعطای جایزه به عللی به تعویق افتاد.
کورو چند پرتره هم کشیده که امروز برای بعضی از آنها از لحاظ سادگی طرح و قدرت رنگ آمیزی ارزش فراوان قائلند. وی از راه نقاشی ثروت هنگفتی به دست آورد ولی تمام اندوخته ی خود را در راه دستگیری از بینوایان و مستمندان خرج کرد.
در روز دوم اکتبر سال 1874 خواهر «کورو» در اثر سرطان معده در گذشت و این ضربه چنان در روح او تأثیر گذاشت که نقاش دست از هنر شست و یک سال بعد، در اوج شهرت و افتخار درگذشت.
1) Millet
2) Rousseau
3) Rossetti
4) Barbizon
