موسیقی تیتراژهای سریال‌ها نقد شد
در نهمین نشست نقد نغمه
موسیقی تیتراژهای سریال‌ها نقد شد
در نهمین نشست نقد نغمه موسیقی تیتراژهای سریال‌های ماه رمضان نقد شد.
در نهمین نشست نقد نغمه از مجموعه برنامه‌های موسسه نغمه شهر كه شب گذشته در فرهنگسرای شفق با حضور ساعد باقری شاعر و ترانه سرا، سید جمال الدین منبری خواننده و آهنگساز و فاضل جمشیدی مجری برنامه ،مصطفی كمال پورتراب، مهرداد پازوكی آهنگساز، سید محمد میرزمانی آهنگساز، محمد منتشری خواننده، حسین پرنیا آهنگساز ، امیر بكان آهنگساز، افشین یدالهی ترانه سرا برگزار شد،در ابتدای نشست فاضل جمشیدی مروری كوتاه بر هشت نشست قبلی داشت و پس از موسیقی مربوط به مجموعه شكرانه با صدای دولتمندخال اف و آهنگی از علیرضا كهن دیری پخش گردید.
ساعد باقری در نخسین واكنش به این موسیقی با كلام گفت: با توجه به نوع موسیقی تاجیكستان و اجراهای دولتمند خال اف، به نظرم موسیقی خوبی بود. منتهی برخورد نامناسبی با اشعار مولانا شده بود. به ویژه اینكه پخش آن همزمان با سفر زائران كعبه داشت. اما تغییرات كلامی و تكرارها خوب بود. آنجا كه می‌گوید ای قوم به حج رفته كجایید و سپس واژه كجایید را دوبار تكرار می‌كند، مفهوم را بهتر القاء می كند و اثر قوی‌تری بر جا می‌گذارد. در مجموع تغییرات بیانی خواننده با تاكید گذاری‌های زبان خودمان یكسان است.
باقری در ادامه صحبت‌هایش افزود: داستان این مجموعه نمی‌تواند با موسقی آن بی‌ارتباط باشد. ضمن اینكه قرار نیست در چنین برنامه‌هایی لزوما موسیقی تاجیكی استفاده شود.
جمال‌الدین منبری نیز در خصوص تقطیع شعر گفت: آهنگساز با الهام از موسیقی تاجیكستان كار كرده است و روند حركت شعر و موسیقی به گونه‌ای است كه گویا در دو مسیر جداگانه رفته‌اند. بافت موسقی به خواننده كمك رسانده تا بیان قوی‌تری داشته باشد. با وجود برخی معایب،از آنجا كه مصالح خوبی در این اثر به كار رفته است، كار خوبی ارزیابی می‌شود.
ساعد باقری ادامه داد:آهنگساز با شناور گذاشتن كار، به خواننده این اجازه را داده است تا راحت بخواند یعنی سعی نكرده همانند آثار ایرانی، هجه به هجه برای خواننده آهنگساز بسازد و او را ملزم به اجرا كند.
انتقاد حسین پرنیا به اینكه اینجا معرفی آثار است یا نقد آنها، برای من مشخص نیست كه چه چیزی را از چه كسی بپرسم. آیا موسیقی بدون شعر كمبودی دارد؟ یعنی بدون شعر آن موسیقی چه می‌شود؟
باقری گفت: شعر برای خودش یك بحث دارد، موسیقی هم برای خود، وقتی این دو با هم تلفیق شوند یك بحث دیگری پیش می‌آید و زمانی كه این كار روی تصویر بیاید باز صورت دیگری به خود می‌گیرد.
علی بكان نیز در این جلسه به عدم حضور آهنگسازان اثر انتقاد كرد.
در ادامه نشست موسیقی آغازین مجموعه تلویزیونی میوه ممنوعه پخش شد و پیرو آن جمال‌الدین منبری در خصوص تلفیق شعر و موسیقی انتقادهایی را وارد دانست و در خصوص محتوای این اثر توضیح داد:آهنگساز با استفاده از ساز سه تار در یك اثر پاپ خواسته است تا پیوندی بین سنت و مدرن برقرار كند.
باقری نیز در خصوص ترانه این اثر گفت: نقطه قوت كار در این است كه كلام ضمن خط سیر كلی داستان جزئیات آن را لو نمی‌دهد و شنونده با شنیدن آن نمی‌تواند بخش پایانی داستان را حدس بزند. در حالی كه برخی از موسیقی‌های آغازین مجموعه‌های تلویزیونی در همان قسمت اول داستان لو می‌رود. زیرا ترانه سرا به صورت عریان مضمون را بیان كرده است. تصور می‌كنم ترانه سرا در جریان كامل داستان قرار گرفته باشد اما این كار دارای اشكالاتی تلفیقی هم بود كه به نظر من آهنگساز بدون هماهنگی ترانه سرا در آن دست برده است.
وی افزود:اگر بنا باشد یك یك این ملاحظات در كارها لحظا بشود، همه آثار مشكل پیدا می‌كنند. حتی آهنگسازان برجسته ما از مشكلات تلفیق شعر و موسیقی مصون نیستند. ضمن اینكه در اغلب اوقات تهیه‌كننده و كارگردان بر اساس روابطی كه دارند، كار سفارش می‌دهند و پس از باز بینی به روی آنتن می‌رود. خیلی وقت‌ها در دقیقه نود كار آماده می‌شود و اساسا به شورای شعر نمی‌آید كه مورد بررسی قرار گیرد. این تراكم كاری باعث می‌شود خیلی نتوان بر كیفیت اشعار و نوع تلفیق آنها اثر گذاشت.
علی بكان افزود: خیلی از این موسیقی‌هایی كه در اینجا می شنویم اساسا ارزش نقد ندارند حتی آهنگسازان مربوطه هم به این جلسه نیامدند.
در پایان برنامه، منتقدان حاضر دو اثر را به عنوان بهترین كار برگزیدند. جمال الدین منبری موسیقی آغازین شكرانه با صدای دولتمند خال اف را برتر دانست و ساعد باقری موسیقی پایانی همین مجموعه تلویزیونی را به دلیل كلام قوی آن كه با صدای محمد اصفهانی خوانده شده است، برتر عنوان كرد.
منبع : خبرگزاری فارس
