معلولی که قدر عشق به اهلبیت را میدانست
جناب آقای حاج احمدی خادم حرم حضرت معصومه علیهاالسلام که سی سال سن دارد و دو سال است که افتخار خادمی خانم نصیبش شده است.
وی در صحبتهایش به صحنهای که نظارهگرش بوده و برایش خیلی جالب بوده اشاره میکند که:
آقای معلولی از خوانسار به حرم آمده بود که حدود 30 کیلوگرم وزن داشت و روی ویلچر بود و در حال گریه بود .
رفتم جلو با او صحبت کردم و علت گریهاش را جویا شدم. گفت مدتی بود که زیارت حضرت نیامده بودم. گریه میکنم که هم عقده دلم خالی شود و هم حضرت این زیارت را از من نگیرد.
پرسیدم با این شرایط چه احساسی داری؟ گفت تنها احساس و خواستهام اینست که هیچوقت این عشق و علاقه به اهلبیت از من گرفته نشود. و آرزویم فقط همین است.
در این هنگام در گوشهای ایستادم و اشک ریختم و به احساسش غبطه خوردم که ما با سلامتی قدر نمیدانیم و ناشکری میکنیم ولی این آدم با این معلولیت چگونه شاکر است.وی در ادامه صحبتهایش به خاطره دیگری اشاره میکند که:
یه شب در کنار ضریح مطهر مردی را دیدم که از تبریز آمده بود. خیلی زیبا گریه میکرد و اشک میریخت. گفتم آقا حاجت گرفتی یا اومدی که حاجت بگیری؟
گفت: من چندین سال پیش حاجت گرفتهام. چند سال پیش من دچار شرایط خیلی سختی شدم به حرم آمدم و در کنار ضریح ایستادم و به حضرت عرض کردم:
خانم من یه عمر است که با آبرو زندگی کردم و هیچگاه آبروی کسی را هم نریختهام؛ از خودت میخواهم که آبرویم ریخته نشود. همه امیدم به شماست. شما بین من و خدا واسطه شوید که آبرویم ریخته نشود. وقتی از حرم رفتم، همه کارهایم یک به یک اصلاح شد. حالا هر سال به عنوان تشکر خدمت خانم میرسم.
منبع:
سایت تبیان
