معرفی امام صادق علیه السلام از نگاه مالک بن انس

مالک بن انس که در مدینه بود، نسبتا آدم خوش نفسی بوده است. می‏گوید: من می‏رفتم نزد جعفر بن محمد (و کان کثیر التبسم) و خیلی زیاد تبسم‏ داشت، یعنی به اصطلاح خوشرو بود و عبوس نبود، و از آدابش این بود که وقتی اسم پیغمبر را در حضورش می‏بردیم رنگش تغییر می‏کرد (یعنی آنچنان نام پیغمبر به هیجانش می‏آورد که رنگش تغییر می‏کرد.) من زمانی با او آمد و شد داشتم. بعد، از عبادت امام صادق علیه السلام نقل‏ می‏کند که چقدر این مرد عبادت می‏کرد و عابد و متقی بود. آن داستان‏ معروف را همین مالک نقل کرده که می‏گوید در یک سفر با امام با هم به مکه مشرف می‏شدیم، از مدینه خارج شدیم و به مسجد شجره رسیدیم، لباس احرام پوشیده بودیم و می‏خواستیم لبیک بگوییم و رسما محرم شویم. همانطور سواره داشتیم مُحرم‏ می‏شدیم، ما همه لبیک گفتیم، من نگاه کردم دیدم امام می‏خواهد لبیک‏ بگوید اما چنان رنگش متغیر شده و آنچنان می‏لرزد که نزدیک است از روی‏ مرکبش به روی زمین بیفتد، از خوف خدا .

من نزدیک شدم و عرض کردم: یابن رسول الله ! بالاخره بفرمایید، چاره‏ای نیست، باید گفت. به من‏ گفت: من چه بگویم؟! به کی بگویم لبیک؟! اگر در جواب من گفته شد: «لا لبیک» آن وقت من چه کنم؟! این روایتی است که مرحوم آقا شیخ عباس قمی و دیگران در کتاب‎هایشان نقل می‏کنند، و همه نقل کرده‏اند.

راوی این روایت چنانکه گفتیم مالک بن انس امام اهل تسنن است. همین مالک می‏گوید: «ما رأت عین و لا سمعت اذن و لا خطر علی قلب بشر افضل من جعفر بن محمد»؛ چشمی ندیده و گوشی نشنیده و به قلب بشر خطور نکرده‏ مردی با فضیلت‎تر از جعفر بن محمد .

منبع:

کتاب سیری در سیره ائمه اطهار، صص 132-131.