قابل توجه علاقه مندان به حقوق خانواده
ماده 1169 قانون مدنی ایران اصلاح گردید.
اصولا بعد از جدایی زن و شوهر از هم و وقوع طلاق فیمابین آنان ، یكی از مسایل و مشكلات بسیار مهم و اساسی ، موضوع حضانت كودكان می باشد . حضانت عبارت است از تكلیفی قانونی بر عهده پدر یا مادر كودك كه به موجب آن نگهداری و مراقبت از كودك طی دوران مشخص و معینی ، وظیفه یكی از آنان می باشد .تا قبل از اصلاح ماده 1169 قانون مدنی و به موجب ماده قانونی قبلی ، وظیفه نگهداری از كودكان پسر تا سن 2 سال و وظیفه نگهداری از كودكان دختر تا سن 7 سال با مادر و بعد از این سن، وظیفه نگهداری با پدر بود . اما به موجب اصلاحیه قانونی ، از این به بعد هم در مورد حضانت پسران و هم در مورد نگهداری دختران ، مادر تا سن هفت سالگی آنان اولویت دارد و پس از این زمان وظیفه نگهداری با پدر می باشد .
نكته بسیار مهم و قابل توجه دیگر این كه بعد از سن 7 سالگی نیز در صورت وجود اختلاف بین زن وشوهر در خصوص حضانت كودك ، موضوع از طریق دادگاه حل و فصل خواهد شد . به این معنا كه اگر بعد از سن 7 سالگی نیز مادر مدعی عدم صلاحیت و توانایی پدر در حضانت و نگهداری از كودك باشد ، دادگاه با رسیدگی به دلایل و مدارك طرفین نسبت به حل اختلاف اقدام می نماید .
البته با توجه به این كه هدف نهایی قانونگذار ،در نظر گرفتن مصلحت كودك و رعایت صرفه و صلاح او می باشد بنابراین چنانچه در دوران قانونی حضانت - هر چند به موجب تكلیف قانونی ، وظیفه نگهداری از كودك برحسب مورد بر عهده پدر یا مادر باشد - عدم صلاحیت و شایستگی هر كدام از پدر و مادر توسط دیگری اثبات گردد ، در نتیجه رسیدگی دادگاه نسبت به موضوع ، حق حضانت از كسی كه فقدان شایستگی لازم است ، سلب می گردد .