زمین لرزید ، سقف نالید ، دیوار نالید و ...
زمین لرزید ، سقف نالید ، دیوار نالید و مردم خفته در خواب نوشین صبحگاهی را به خواب ابدی فرو برد . بم كهنسال به یك لرزش زمین به
تلی از خاك بدل شد . چهره مردمی كه نخلستان سایه بر آن افكنده بود هم اینك خونرنگ است . پیكره های نازك زنان و كودكان در فشار سنگین خشتها فسرده ، دستانی كه شیرینی به سفره هر ایرانی هدیه كرد اینك در زیر خاك های سرد بی جان شده و گامهایی كه استوار ، از نخل ها بالا می كشید اینك در زیر آوار از رفتن بازمانده است و قلب ملتی اینك در بم می تپد، اشك ملتی برای بم فرو می چكد. كودك بم ، زن و مرد بم اینك داغدار است و بر سینه هر ایرانی هر جا كه باشد داغ بم نشسته است . زمین ، چه بی رحمانه در آغاز فصل سرد ، دل یك ملت را به غمی جانكاه داغ زد. اینك نه كودك بمی كه كودك ایرانی در خاكهای سرد خفته است .
بم استوار در طول تاریخ اینك ناتوان بر زمین نشسته است . این درد را صبوری چون توان بود. این اندوه سنگین را چه كسی می تواند بر این مردم تسلیت گوید ، جز خدای ؟ از خدا بخواهیم كه این اندوه را تسكین دهد و این جراحت را التیام بخشد.
در این راستا موسسه تبیان ضمن عرض تسلیت فاجعه زلزله بم ، همدردی خود را به هموطنان عزیز خصوصاً خانواده های مصیبت زده اعلام می دارد و ضمن كمك رسانی و حمایت های بی شائبه از آن عزیزان ، از شما بینندگان سایت درخواست می گردد در این امر خیر و ملی از هیچ كمكی دریغ نفرمائید .
