چطور در عصر نمایشی، از حجاب با بچهها حرف بزنیم؟
دوره و عصری که در آن زندگی می‌کنیم، نمایشی‌ترین دوران زندگی بشر است. آدم‌ها هر داشته باارزشی دارند را در ویترین می‌گذارند تا بقیه ببینند یا درواقع دیگران حسرت بخورند . در این دوره که همه چیز نمایشی است و مردم حتی قابلیت‌های خوب و مثبت خود را هم باید به نمایش بگذارند، چطور از بچهها بخواهیم پایبندی به اصول حجاب را بخواهیم؟
نویسنده : زهرا شاه رضایی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1403/02/08 ساعت 13:02
اول از همه باید خودتان از زندگی نمایشی فاصله بگیرید. مدام عکس گرفتن و به اشتراک گذاشتن، مدام گوشی موبایل در دست داشتن و پیروی افراطی از مدها، مصداق زندگی نمایشی است. اگر به کودکان این پیام را بدهید تایید و لایک دیگران مهم است، بچهها را وارد بازی زندگی نمایشی می‌کنید و این زیست نمایشی به پوشش‌اش هم سرایت می‌کند.
به جای ویترین بچهها را با اثر واقعی کارها آشنا کنید. مثلا اگر درس می‌خوانید برای موفقیت‌های بیشتر در آینده است نه مثلا دیده شدن بیشتر در مدرسه. البته اینکه بچه‌های و حتی بزرگترها نیاز به تایید دارند، کاملا طبیعی است؛ اما نباید ارزش اول برای هر کاری دیده شدن باشد. خودتان ارزش‌های بچهها را ببینید و قدردانی کنید؛ اما به بچهها کمک کنید اولویت‌ها را گم نکنند.
نکته بعدی مهم در آموزش عملی حجاب، رعایت حریم خصوصی کودک است. شما باید برای کودک حدی از حریم خصوصی را رعایت کنید. مثلا بی‌اجازه به خوراکی یا وسایلش دست نزنید یا بی‌اجازه وارد اتاقش نشوید. اگر نگران آسیب‌های این حریم خصوصی هستید، باید برایش قانون بگذارید نه اینکه مرزها را زیر پا بگذارید. مثلا برای بچهها اگر کامپیوتر می‌خرید، به عنوان کامپیوتر خانواده یا اشتراکی آن را در پذیرایی خانه قرار دهید؛ نه اینکه رایانه شخص برایش بخرید و مدام به اتاقش سر بزنید و درواقع مچ‌گیری کنید.
در مرحله بعد باید یک الگوی رفتاری خوب از یک فرد محجبه یا معتقد به حجاب ارائه دهید. مثلا مادری که چادرنماز به سر دارد، اگر با همان حال دختربچه‌اش را دعوا کند و این کار را بارها تکرار کند، ناخودآگاه تصویری که از یک فرد محجبه نشان می‌دهد، یک فرد بداخلاق و عصبی است. پس باید مراقب باشیم که حجاب بیشتر از اینکه آموزش باشد، تربیت است؛ یعنی فقط گفتن کلامی کفایت نمی‌کند؛ بلکه کودک باید در عمل پدر و مادر، توجه به اصول را ببیند.
