توكل یا راحت طلبی! كدامیك؟
روزى امام علىّ بن ابى طالب، امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیه عبورش به گروهى از مسلمانها افتاد كه در گوشه‌اى از مسجد به عبادت مشغول بودند.
حضرت علىّ علیه السلام نزدیك ایشان رفت و فرمود: شما كه هستید؟ و چه مى‌كنید؟
در پاسخ به حضرت ، اظهار داشتند: ما بر خداوند توكّل كرده ایم و عبادت او مى كنم .
حضرت فرمود: خیر، چنین نیست ؛ بلكه شما سربار (دیگران) مى‌باشید، چنانچه راست مى‌گوئید و توكّل برخداوند متعال دارید، بگوئید كه در چه مرحله اى از توكّل قرار دارید؟
گفتند: اگر چیزى به ما برسد، مى خوریم و قناعت مى كنیم و چنانچه چیزى به ما نرسد، صبر و تحمّل مى‌نمائیم .
سپس امام علىّ علیه السلام خطاب به ایشان كرد و با صراحت فرمود: سگ‌هاى محلّه ما نیز چنین روشى را دارند.
آنان با خون سردى گفتند: پس ما چه كنیم ، شما بفرمائید كه چه رفتارى داشته باشیم ؟
حضرت فرمود: بایستى آنچه را كه ما یعنى ، پیامبر خدا و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام انجام مى‌دهیم ؛ شما مسلمانها نیز چنان كنید.
گفتند: شما چه كارهائى را انجام مى‌دهید، تا ما تبعیّت نمائیم ؟
امام علیه السلام فرمود: ضمن سعى و تلاش و كار و عبادت ، آنچه به ما برسد پس از مصرف ، اضافه آن را بذل و بخشش مى‌كنیم .
و اگر چیزى و درآمدى نیافتیم ، خداوند منّان را؛ در هر حال شكر و سپاس مى‌گوییم.
پیوند به :
نفرین ؛ خاطره‌ای از امیر المومنین
مستدرك الوسائل : ج 11، ص 220
چهل داستان و چهل حدیث از امیر المؤ منین على علیه السلام- عبداللّه صالحى
