موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

بت غم عشق تو تا یار دل زار من است بهتر از خلد برین گوشه بیت الحزن است نه غم حُور و نه اندیشه جنّت دارم از زمانى كه مرا بر سر كویت وطن است

درباره سیره رفتاری به ویژه شجاعت امام حسن علیه السلام گفتنی ها بسیار است اما در این مختصر تنها به مشتی از خروار اشاره می شود:

چهل حديث حسنی - چهل حدیث از امام حسن مجتبی (علیه السلام)

روز هفتم حضرت جبرئيل ـ عليه السّلام ـ از طرف خداوند متعال به پيامبرـ صلي الله عليه و آله ـ و خاندانش، تولد مولود مبارک را تبريک و تهنيت گفتند و پارچه اي ابريشمي از بهشت را به او هديه نمود و فرمود: به امر الهي نام او را شبر بگذاريد که در لسان عرب حسن است و

اى دل خون شده! ايّام عزاى حسن‌ست كز ثَرى تا به ثريّا همه بيت الحزن‌ست پيرهن چاك زنم در غم آن گوهر پاك کز غمش چاك ملك را به فلك پيرهن‌ست

ز آن طشت پر ز اشك خون در مقابلش پيدا بود كه زهر چه كرده است با دلش مظلوم چون على و به مظلوميش گواه آن خانه نبى كه بود در مقابلش

چندان كه ديده در غم آل عبا گريست يا خون دل به دامن ما كرد يا گريست دل، مبتلاى آتش غم گشت تا كه سوخت شد ديده بى فروغ ز اندوه تا گريست

مهرت به کائنات برابر نمی‌شود داغی ز ماتم تو فزونتر نمی‌شود از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود سنگ است هر دلی که مکدر نمی‌شود

لاله‌اى بود كه با داغ جگر سوخته بود آتشى در دل سودا زده افروخته بود شرم دارم كه بگويم تن مسموم تو را خصم با تير به تابوت به هم دوخته بود

طومار جان جنّ و بشر پاره پاره گشت قرآن به چشم اهل نظر، پاره پاره گشت بى پرده چون به شرّ گروهى بشرنما صد پرده از حريم بشر پاره پاره گشت

ای تو با قلبم صمیمی یا حسن تو کریم بن کریمی یا حسن داری از زهرا نشان یا مجتبی مهربانی، دل رحیمی یا حسن

تشنه قطره‌ای از کوثر جام حسنیم همه محتاج عنایات مدام حسنیم به خدا شیعه و مأموم حسن بود حسین ما غلامی ز غلامان غلام حسنیم

پسر فاطمه آن کس که دلم زنده از اوست نه فقط ما که دل فاطمه هم زنده از اوست بوسه بر لعل لب آن که چنین گفت رواست جان به قربان کریمی که کرم زنده از اوست

بیا ای زینب ای روح روانم که زد زهر جفا آتش به جانم بیا ای خواهر غم پرور من تو باشی غمگسار و یاور من

مردي به دروغ مدعي شد كه يك هزار دينار از امام حسن(علیه‌السلام) طلبكار است، اختلاف آنان به دادگاه كشيده شد، شريح قاضي كه قاضي دادگاه بود به امام عرض كرد: شما قسم مي‌خوريد كه بدهكار نمي‌باشيد؟ امام مجتبي(عليه‌السلام) فرمود

خليفه کسي است که مطابق کتاب خدا و سنّت پيامبر(صلی الله علیه و آله) عمل کند،

معاويه ضمن توطئه‌اي خائنانه و با بهره‌گيري از عنصر فاسدي چون دختر اشعث بن قيس(همسر آن حضرت) او را مسموم و به شهادت رسانيد، چهره ‌شيطاني و پيمان شکن، و دورویي و نفاق معاويه که در طول حيات سياسي‌اش فراوان خود را نشان مي‌داد

به خدا سوگند من به جهت نداشتن ياراني، حکومت را به معاويه تسليم کردم وگرنه شب و روز با وي مي‌جنگيدم تا خداوند بين ما و آنها حکم کند

حاز مهمترین صحنه‌هائی که تشخّص سیاسی امام را در جامعه به همراه داشت، شرکت مؤثر او در جنگ با ناکثین بود، امیرالمؤمنین (ع) او را به نمایندگی از طرف خود به کوفه فرستاد تا مردم آن منطقه را از شورش ناکثین بر علیه حکومت حق آگاه ساخته و آنان را برای حضور و شرکت

معاويه نبايد کسي را به عنوان جانشين خود به خلافت تعيين کند و بايد خليفه پس از وي به نظر و رأي مؤمنين تعيين شود