موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

گرچه امام مجتبى عليه السلام از تعدادى ياران پاكباخته و دلاورى برخوردار بود ولى شمار آنها به اندازه اى نبود كه بتوان با انبوه سپاه جرار شام برابرى كنند. از ايـن رو جـنـگـيـدن آنـان نـه تـنـهـا دردى را دوا نـمـى كـرد بـلكـه شـهـادتـشـان زيـان غـيـرقـابـل ..

چـنـدان مـردم را بـه تـبـليغات سوء خود فريفته بود كه برخى از آنان گمان مى كردند پـيامبر صلّى اللّه عليه و آله خويشاوندى جز معاويه و دستيارانش ندارد(4). خـود را كـاتـب وحـى مـحـمـدى جـا زده بـود

او را در آغوش مى گرفت و مى بوييد و مى بوسيد و به او مى گفت:« تو آقا، فرزند آقا، و برادر آقايى.»

بـا مـطـالعـه تـاريخ چند ماهه آغاز حكومت امام مجتبى عليه السلام روشن مى شود كه صلح بـر امـام تـحـمـيـل شـد نه آنكه خود به استقبال آن شتافت. يعنى شرايط داخلى و خارجى كشور پهناور اسلامى آن را ايجاب مى كرد

اگر حسين در ميان آنان بانگ نداده بود كه اى بنى هاشم شما را به خدا كه وصيّت برادرم را پايمال مكنيد او را به سوى بقيع بريد كه خود او گفت: اگر مرا از به خاك سپارى در كنار جدّم بازداشتند، با كسى نستيزيد و مرا در بقيع، دفن كنيد، بنى هاشم زمين ...

در حقيقت اين دو برادر در دو رويه يك رسالت بودند، كه وظيفه و كار هر يک، در جاى، خود و در اوضاع و احوال خاص خود از نظر ايفاى رسالت و تحمل مشكلات، و نيز از نظر فداكارى و از خودگذشتگى معادل و هموزن ديگرى بود

ابـن عـبـاس بـه عـايـشـه گـفـت : روزى سـوار بـر شـتـر شـدى (در جـمـل)، و امـروز سـوار بـر اسـتـر، و اگـر زنـده بـاشـى لابـد روزى هـم بـر فـيـل سـوار خـواهـى شد و فتنه ديگرى بر پا خواهى كرد؟!

چـنانكه گفتيم امام حسن عليه السلام در آغاز قصد جنگ داشت، سپاه تهيه ديد، با ياران صحبت كرد و از آنان درباره جنگ نظر خواست ولى آنان اعلام وفادارى نكردند، برعكس امام حسين عليه السلام كه كوفيان نامه ها نوشتند و امام را دعوت كردند

معاويه بر سر حقّى با من به منازعه برخاست كه از آنِ من بود، امّا به خاطر صلاح امّت و جلوگيرى از خونريزى آن را بدو واگذاردم و شما با من بيعت كرديد كه با كسى كه من آشتى كنم شما نيز آشتى جوييد و من چنين صلاح ديدم كه با معاويه صلح كنم تا آنچه كردم ...

اين آخرين نامه اى بود كه بين امام و معاويه مبادله شد و پس از آن معاويه دانست كه نيرنگهايش اثرى نخواهد داشت و اشتباه كاري هاى سياسى او سودى نخواهد بخشيد، و دانست كه امام آماده جنگ است و ناگزير او هم براى جنگ مهيا شد و به تهيه وسايل نبرد پرداخت

پیامک میلاد امام حسن مجتبی (علیه السلام)

میرزا محمّد شفیع شیرازی متخلص به وصال شیرازی متوفّی سال 1262 هـ. ق در شیراز از بزرگان شعرا و ادبا و عرفای عصر فتحعلی شاه قاجار بود. علاوه بر مراتب علمی، به تمام خطوط هفت گانه (نسخ، نستعلیق، ثلث، رقایم،ریحان،تعلیق،و شكسته) مهارتی به سزا داشته و كتابهای فرا

آعده اى مى گوشند تا بگويند: امام حسن (ع ) به معناى دقيق كلمه عثمانى بود ؛ مى گويند:“احتمالا امام حسن (ع ) در گرايش به عثمان غلو كرده باشد، تا جايى كه روزى چيزى را كه خوش نداشت به پدرش گفت . راويان نقل كرده اند: روزى على (ع ) از كنار پسرش حسن عبور مى كر

صخره تسخیر ناپذیر

ماه ما در نیمه ماه خدا پیدا شده بنگرش ماه خدا روشن ز ماه ما شده گشته در این ماه یك ماه مبارك تابناك زین سبب ماه مبارك ماه بى همتا شده

رمضان آمد و دارم خبرى بهتر از این مژده اى دیگر و لطف دگرى بهتر از این گر چه باشد سپر آتش دوزخ صومش لیك با این همه دارد سپرى بهتر از این

حضرت امام جعفر صادق صلوات اللّه علیه حكایت نموده است: 1 روزى امام حسن مجتبى علیه السلام در جمعى از اقشار مختلف مردم حضور داشت ، كه یكى از افراد آن مجلس گفت : یابن رسول اللّه ! شما كه این قدر قدرت دارید و مى توانید با دعا معاویه را نابود كنید و زمین ع

امام حسن ـ علیه السلام ـ دارای قلبی پاك و رئوف نسبت به دردمندان و تیره بختان جامعه داشتند و با خرابه‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و كم‌درآمد همراه و همنشین می‌شدند و دردِ دلِ آن‌ها را با جان و دل می‌شنیدند و به آن ترتیب اثر می‌دادند، و در این حركت انسان‌د

حسن بن علي (ع) عابدترين و زاهدترين مردم بود. سيره عملي آن حضرت در تمام شئون زندگي مي تواند الگوي عملي قرار گيرد که در اين جا به خلاصه اي از زواياي مختلف آن اشاره مي کنيم:

يكى از موضوعات ساختگى، كه برخى از مورّخان اسلامى، آگاهانه يا نا آگاهانه به نقل آن پرداخته‏اند، موضوع ازدواجها و طلاقهاى متعدد حضرت امام حسن مجتبى‏عليه السلام است. بسيار جاى تأسف است كه اينان بدون بررسى صحّت و يا عدم صحّت اين گونه قضايا، آنها را در كتابهاى