موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

مراد از ارهاص، حوادث خارق العاده و شگفتي است که در آستانه ميلاد انبيا يا پس از آن و پيش از ادعاي نبوت به وقوع مي پيوندد و از نبوتِ آنان در آينده حکايت دارد تا مردم با مشاهده آن امور، آماده شنيدن دعوت انبيا شوند.

پسرم! آمنه دخترى است از خويشان تو و در مكّه مانند او دخترى نيست. ... سوگند به عزّت و جلال خداوند، در مكّه دخترى مثل او نيست، زيرا او با حيا و ادب است. نفسى پاكيزه دارد. عاقل و فهيم و دين ‏باور است

اگر حقیقتا لازم است که مسلمین عالم با یکدیگر اتحاد پیدا بکنند و اگر این اتحاد به حال اسلام و مسلمین مفید است که ظاهرا در نظر عقلا و مصلحان عالم اسلام، جای شکی در این حرف نیست پس باید مطمئن بود که امروز توطئه ی دشمن علیه این وحدت، از همیشه بیشتر است .

كساني كه پيغمبر را مي‌رنجانند از رحمت خاصّ به‌دورند. ساده‌ترين كاري كه مي‌توان با انجام آن از موجب آزار پيامبر صلي الله عليه و آله جلوگيري كرد، اين است كه زائر مواظب خوراك و گفتارش باشد؛

اين داستان تدريجا در روايات توسعه يافته تا آنجا كه ‏گفته‏اند داستان شق صدر در دوران زندگى آنحضرت چهار يا پنج‏ بار اتفاق افتاده، از جمله هنگام بعثت و نیز در داستان معراج، و در اين باره ‏اشعارى نيز از بعضى شعراى عرب نقل كرده‏اند(2) و بلكه برخى از مفسران سور

محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله پا به دنیا می‏گذارد و آفرینش را در عطر پرستشی سبز، یله می‏کند. او آخرین نوید خداوند است، برای انسانی که خود را در بیراهه خود پرستی گم کرده بود. او می‏آید؛ عرشیان، ستاره باران تولدش را به ترانه می‏ایستند و زمینیان، آخرین رسول وحی

آسمان در پوست خود نمی‏گنجد و زمین بی‏قرار، طلوع خورشیدی را به انتظار نشسته که در دل شب‏های تیره و زمستانی مکه، بهار بیافریند. نخل‏ها و نخلستان‏ها، عطر حضورش را پا به پای نسیم به رقص نشسته‏اند و بادها، مژده آمدنش را به بادیه‏ها می‏دهند. آخرین فرستاده است

آمد و «محمد» نامیده شد؛ نامی که پیش از او نبود! تمام پیامبران و فرشتگان او را می‏ستودند و می‏ستایند؛ که «کریم» و کرامتش زبانزد خاص و عام بود؛ چنان که پروردگار بدین وصفش ستود.

ای که آغاز زندگی ات، پایان یکّه تازی شیطان بود و میلاد خجسته ات، کابوس ستمگران! لبخند بزن که جادوی لبخندت، پرده نشینان ملکوت را به ولوله انداخته است. لبخند بزن، رسول خدا، لبخند بزن!

فرمود: خداوند او را به داشتن خلقى بزرگ ستوده است، در همه پيامبرانى كه خداوند برانگيخت نوعى خشونت و گرفتگى وجود داشت، ولى محمّد صلّى اللَّه عليه و آله را با مهر و رأفت آن حضرت به امتش اين بود كه با آنان شوخى مى‏كرد تا مبادا عظمتش چندان در آنان تأثير كند كه

ای آن‏که خدا از نور خویش، تو را آفرید و بر تو سلام داد و جهانی را در رکاب تو گذاشت تا معلوم شود که تاریخ انسان، چون تو نداشته و چون تو نمی‏آورد؛ و ای چراغ رها شده در پرواز! تو، عاشقانه سرود زندگی در گوش خلق زمزمه کردی؛ بر تو درود!

از بام و درِ کعبه به گردون رسد آواز کامشب درِ رحمت به سماوات شده باز بت های حرم در حرم افتاده به سجده ارواح رسل راست هزاران پرِ پرواز

ماه فروماند از جمال محمد سرو نروید باعتدال محمد قدر ملک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمال محمد

لب نگار که باشد رطب حرام بود زمان واجبمان مستحب حرام بود فقیه نیستم اما به تجربه دیدم بدون عشق مناجات شب حرام بود

جهان سرسبز و خرم گشت از میلاد پیغمبر منور قلب عالم گشت از میلاد پیغمبر بده ساقى مى باقى که غرق عشرت و شادى دل اولاد آدم گشت از میلاد پیغمبر

اى به ذکر روى تو، تسبیح گردان ماه و مهر وى به روز و شب جمالت را ثناخوان ماه و مهر با خیالت رو به ذکر یاجمیل آورده اند بیش ازین در آتش حسرت مسوزان ماه و مهر

گاهی که صحبت از لب لعل تو می کنم انگار که تعارف جامی عسل شوم جانم غزال تیر نگاه نجیب توست بی تو چگونه کشته ی تیر اجل شوم

غصه‌اش را محو در چشم سیاهت می‌کند خوش بحال «آمنه» وقتی نگاهت می‌کند

علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه می نویسد: كلمه «صلاة» در اصل به معناى انعطاف بوده و صلاة خدا بر پيغمبر به معناى انعطاف او به وى است، به وسيله رحمتش؛ البته انعطافى مطلق، چون در آيه شريفه‏ صلاة را مقيد به قيدى نكرده است و همچنين صلاة ملائكه بر آن جناب،

یکی از دستورات الهی، صلوات بر محمد و آل محمد است که آیه 56 سوره احزاب و روایات مربوطه، ما را به آن رهنمون می سازند. بنابراین کسی که بر محمد و آل طاهرش صلوات می فرستد به این دستور الهی جامه عمل پوشانده و بنا به وعده قرآن کریم به فوز عظیم نائل خواهد شد.