موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

فرمود: اى اباهاشم ! شكر كدام يك از نعمت هاى خدا را كه به تو عطا فرموده ، مى توانى به جاى آورى ؟ من سكوت كردم و ندانستم چه بگويم . امام عليه السلام خود فرمود: خدا به تو ايمان عطا كرد و به جهت آن بدنت را از آتش دوزخ بازداشت . خدا به تو صحت و عافيت عطا كرد

بلطون گفت : شب هنگام خدمت حضرت امام هادى عليه السلام رسيدم ، فرمود: امروز متوكّل با آن غلامان چه كرد؟ عرض كردم : تمام آنها را به قتل رسانيد. فرمود: ميلى دارى آنها را ببينى ؟ عرض كردم : آرى . فرمود: در پس پرده داخل شو. چون داخل شدم ، ديدم تمام آنها نش

محمد بن صلت گويد: به حضرت هادى عليه السلام نامه نوشتم كه شخصى با من دشمنى مى كند و من به فكر چاره اى افتاده ام كه آن را اجرا كنم . حضرت در جواب نوشتند: احتياج به آن فكر نيست . طولى نكشيد كه آن شخص به بدترين وجهى از دنيا رفت و من از شرّ او خلاص شدم

فاضل پرهيزكار، علامه مجلسى رحمة الله در هنگام شرح اين زيارت چنين مى گويد: اين زيارتى است كه جامع همه زيارت هاى امامان معصوم عليهم السلام در مزارشان ، مى باشد و زيارت كننده مى تواند به وسيله اين زيارت ، تمام امامان عليهم السلام را، چه امام حاضر كه مقابل مر

امام دهم در خانه اى ديده به جهان گشود كه فضاى آن آكنده از معنويت و اخلاص و بندگى خدا بود. محيط زندگى امام هادى عليه السلام از نظر سياسى و فرهنگى از ويژگى خاصى برخوردار بود. دستگاه خلافت عباسى پدر گراميش را تحت فشار گذاشته بود، از اين رو امام هادى عليه الس

همگى به ريسمان خدا چنگ بزنيد و نميريد مگر آنكه مسلمان باشيد. من فرمانبردارى از او را همچون اطاعت از خودم لازم مى دانم و نافرمانى نسبت به او را نافرمانى در برابر خودم مى دانم ، پس بر همين شيوه باقى باشيد كه خداوند به شما پاداش مى دهد و از فضل خود وضع شما ر

آفتاب عزّت از عرش جلال آمد پدید روز عید شادمانى را هلال آمد پدید آفتابِ فضل، تابان گشت از کوه شکوه ظلمت شب هاى هجران را وصال آمد پدید روز، روزِ شادى و وقت نشاط آمد از آنک

به یمن تو گدای اهل بیتم گدای هل اتای اهل بیتم به لطف آستان مستجابت مسلمان دعای اهل بیتم به نام تو پس از عمری غریبی غلام آشنای اهل بیتم

امشب از جام ولایت سر خوشم از دل و جان باده را سر می کشم میکده دارد هوای دیگری در طرب آورده می را ساغری هر طرف آید ندای نوش نوش می رسد از عالم بالا سروش

آفتاب عزّت از عرش جلال آمد پدید روز عید شادمانى را هلال آمد پدید آفتابِ فضل، تابان گشت از کوه شکوه ظلمت شب هاى هجران را وصال آمد پدید

امام هادي(ع) پس از شهادت جانسوز پدر بزرگوارش امام جواد(ع) در بغداد، به مقام منيع امامت نايل شد. در آن زمان، هشت سال و پنج ماه از عمر شريفش گذشته و به همراه مادر ارجمندش در مدينه به سر مي‌برد. از آن هنگام به مدت سيزده سال در مدينه الرّسول(ص) اقامت داشت

امام حسن عسکري (عليه السلام) نقل مي‌نمايند که: روزي به پدرشان امام هادي (عليه السلام) خبر رسيد مردي از فقهاي شيعه ايشان با يکي از ناصبيان (دشمنان اهل بيت(عليهم السلام)) سخن گفته و با برهان خود او را شکست داده تا به آنجا که رسواييش را آشکار ساخته است.

فارس بن حاتم بن ماهويه قزويني در ابتدا از ياران نزديک امام هادي(عليه‌السلام) و نماينده آن حضرت بود؛ اما بعدها هواهاي نفساني و حب رياست و دنياپرستي باعث خروج او از مسير حقيقت شد و به ترويج بدعت و اعتقادات کفر آميز و انحراف مردم از حق پرداخت و عملاً در صفوف

ابوموسي گويد: روزي نزد امام هادي (عليه السلام) رفته و عرض کردم: متوکل به من ستم مي‌کند و اموالي را از من به جرم اين که دوستدار شما هستم، گرفته است. اگر براي شما امکان دارد از او بخواهيد تا دست از اين کارهايش بر عليه من بردارد. امام (عليه السلام) فرمودند:

شعر شهادت امام هادي

يکي از اين زيارات منقول از جانب اهل بيت (عليهم‌السلام) که شايد کمتر مورد توجه قرار گرفته باشد، زيارت اميرالمؤمنين(عليه السلام) در روز غدير است که امام هادي (عليه‌السلام) آن را به ما آموخته‌اند. اين زيارت مفصل که آن را شيخ مفيد نقل مي‌کند، در حقيقت در يک ن

امام هادي عليه السلام در سنّ هشت سالگي پدر خويش را از دست داد و با شهادت امام جواد عليه‌السلام مسئوليت هدايت ديني و اخلاقي شيعه بر دوش وي قرار گرفت، مدّت امامت او 33 سال طول کشيد (از سال 220 تا 254 هجري) و در مدّت عمر خويش با هفت تن از خلفاي بني عباس هم‌ز

در ميان زيارت‌نامه‌هاي مأثور، زيارت‌هايي وجود دارد که به « زيارات جامعه» مشهور است. اين زيارت‌نامه‌ها را بدان سبب «جامعه»خوانده‌اند که متن آن‌ها به گونه‌اي تنظيم و آموزش داده شده است که مي‌توان با خواندن يکي از آن‌ها، هر يک از پيامبران و امامان را از دور

پيامک تسليت شهادت امام هادي(عليه‌السلام)

يکي از امتيازات امام دهم که جلوه‌هاي آن بر اساس مشاهدات اصحاب امام در زندگاني امام وجود دارد، آگاهي کامل از همه زبان‌هاي معاصران خويش است.