مناطق آزاد، راه نجات اقتصاد ایران

تاثیر مناطق آزاد در نجات یک کشور در شرایط بد اقتصادی و بحران های احتمالی به حدی موثر است که "ترزا می" نخست وزیر انگلستان، توسعه مناطق آزاد در این کشور را به عنوان راهکار مقابله با آثار احتمالی "برگ‌زیت" و خروج از اتحادیه اروپا اعلام کرده است.

هم اکنون تعداد ۳۰ میلیون اشتغال پایدار جمهوری خلق چین در مناطق آزاد تحقق یافته و یکی از عوامل توسعه تجارت و صنعت این کشور نیز توجه به این مناطق بوده است.

مناطق آزاد در بستر رقابت های سالم و آزاد اقتصادی رشد و توسعه می یابند؛ برای تحول این مناطق در کشور به شرایطی نیازمندیم که اولین آن ساماندهی و نظارت فعالیت های اقتصادی این مناطق به دور از هرگونه رانت و امتیازات غیرقانونی است.

ثبات مقررات و قوانین را یکی دیگر از شرایط توسعه مناطق آزاد است، در صورت ثبات قوانین و تامین منافع بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی است که شرایط به سمت پویایی مناطق آزاد و در نتیجه رشد اقتصادی کشور فراهم خواهد شد.

مناطق آزاد ارس و ماکو می توانند مشکلات اقتصادی شمالغرب کشور را حل کنند؛ با توجه به تعاملات مرزی مناسب با کشورهای آذربایجان، نخجوان، ارمنستان و حتی ترکیه و گرجستان، حتی در شرایط تحریم هم می توان در فضای مناطق آزاد به تبادلات تجاری و صنعتی با کشورهای همجوار پرداخت.

امروز مشکلات پیش آمده بین امریکا و ترکیه برای ما موهبتی است که نباید به راحتی از کنار آن عبور کرد.

وقتی رئیس جمهوری ترکیه در پاسخ به تهدیدات امریکا، افزایش مراودات با ایران و روسیه و چین را یکی از راهکارهای مقابله با بحران ارزی این کشور می خواند، به اهمیت افزایش تعاملات اقتصادی بین دوطرف بیش از پیش باید پی برد.

هدف اصلی امریکا فشار به کشورهای مستقل منطقه و به زانو درآوردن آنها است، ترکیه به عنوان یکی از اعضای ناتو و هم‌پیمان امریکا به شمار می رفت و بهانه هسته ای نداشت اما باز هم واشنگتن سیاست های این کشور در منطقه را برنتابیده است.

جمهوری اسلامی ایران از امتیازات بزرگی چون راه های امن زمینی، ریلی، هوایی و نیز راه داشتن به آب های آزاد برخوردار است که می تواند نقش بسزایی در افزایش سطح مبادلات تجاری فی مابین ایفا نماید.

اما تنها راه استفاده از ظرفیت های موجود افزایش تعاملات مابین مجلس و دولت و بخش خصوصی است چراکه به نظر می رسد تصویب مداوم برخی قوانین و مقررات و بخشنامه های جدید، به مانعی برای توسعه فعالیت های اقتصادی در مناطقع آزاد تبدیل شده است.

افزایش سطح تعامل و همکاری بین سطوح مختلف تصمیم گیری در کشور را عامل خروج از مشکلات اقتصادی است در نتیجه نباید با تصمیمات جزیره ای و غیرکارشناسی، به جای تسهیل فعالیت های مناطق آزاد برای آنها مشکل تراشی کنیم.
به نظر می رسد مابین برخی قوانین مربوط به نسل اول مناطق آزاد و نسل دوم آن تفاوت هایی وجود دارد! بسیاری از واحدهای صنفی به دلیل مشکلات ناشی از ورود محصولات خارجی خالی شده و کالایی برای عرضه ندارند.

باید فضا را برای انجام فعالیت های اقتصادی فراهم کنیم؛ چرا با ایجاد مانع به کسانی که در جمهوری اسلامی سرمایه گذاری کرده اند اجازه فعالیت های تجاری و سودآوری ندهیم؟!

متاسفانه بخشی از انرژی مناطق آزاد در مسایلی هدر می رود که بتوانند تجارت و اقتصاد در این شرایط را در حالت رونق نگه دارند!

---

منبع: خبرآنلاین