رمزگشایی از فیلم جنجالی محمود احمدینژاد
«معجزه هزاره سوم»، «مردی از جنس مردم»، «پول نفت بر سر سفره مردم»، «مرد بهاری» و.... همه القابی است كه در دهه گذشته هر ایرانی را به یاد محمود احمدینژاد میاندازد. كسی كه این روزها بیش از گذشته مواضع اپوزیسیونی اتخاذ كرده و از هر فرصتی برای حمله به ساختار حاكمیت و افزایش بیاعتمادی مردم نسبت به نظام استفاده میكند.
به گزارش اعتماد، شامگاه پنجشنبه محمود احمدینژاد با انتشار ویدیویی در كنال تلگرامی خود در كمال تعجب از حسن روحانی خواست از سمت ریاستجمهوری كنارهگیری كند.
او در ادامه افزود: «دولت فعلی بر یك سلسله مبانی نادرست و طراحی شده شكل گرفت. من به احترام رای مردم سكوت كردم و اعتقاد داشتم كشور مهمتر از ما است.!»
رییس دولتهای نهم و دهم در ادامه این پیام تصویری مدعی شد: «اعتماد عمومی به كل سیستم به صفر نزدیك شده است.»
هرچند اثبات این ادعا كار بسیار دشواری است اما سوال این است كه آیا منظور احمدینژاد از اعتماد عمومی، اعتماد اطرافیان و انصار او است كه این روزها در زندان بسر میبرند یا عموم جامعه؟ اگر منظور عموم جامعه است، او بهتر از هر كسی میداند كه خودش گام بلندی در راستای كاهش ضریب اعتماد عمومی به مسوولان برداشته است.
احمدینژاد در حالی از كاهش اعتماد عمومی به نظام سخن میگوید كه گویی فسادهای رخ داده در زمان ریاستجمهوری خود را فراموش كرده است.
فسادهای رخ داده در زمان احمدینژاد
پس از روی كار آمدن دولت حسن روحانی گزارشی از وجود تخلفات عظیم در بورسیهها منتشر شد. اندكی بعد وزیر علوم حسن روحانی توسط نمایندگان مجلس كه اكثریت آنان را اصولگرایان تشكیل میدادند، استیضاح شد. وزارت علوم نهایتا در ۲ آبان گزارش بررسی بورسیههای دولت محمود احمدینژاد را منتشر ساخت كه حاكی از صدها مورد تخلف بود. از ۳۷۷۲ بورسیه شده در حد فاصل ساهای ۸۸ تا ۹۲، (دوران دولت احمدینژاد)، بورس ۸۸۹ تن (۸۴۰ تن از كسانی كه از روش تبدیل خارج به داخل بورس شده بودند) به اضافه ۲۳ تن از ایثارگرانی كه شرایط مندرج در بخشنامه صادر شده برای این قشر را نداشتند .
فساد ٤٠٠ میلیون دلاری لوازم هواپیما
یكی دیگر از فسادهای رخ داده در زمان ریاستجمهوری احمدینژاد فساد ۴۰۰ میلیون دلاری در واردات لوازم هواپیما است. ١٥آبان ۱۳۹۳ موید حسینی صدر نماینده خوی در مصاحبهای با روزنامه شرق درباره جزییات این «تخلف» گفت: «مستندات نشان از آن دارد كه فرد بدهكار و متخلف از دوستان نزدیك بابك زنجانی است كه با یكی از مسوولان دولت احمدینژاد نیز روابط حسنهای داشته و از سوی رحیم مشایی سفارش شده است.»
اختلاسهایی با بیشمار صفر
دولت محمود احمدینژاد، مردم با اعداد و رقمهای جدیدی در حوزه اختلاس آشنا شدند حال بماند كه كلمه «اختلاس» نیز در دوران او بیش از هر دولت دیگری شنیده شد. دركنار پرونده معروف سه هزار میلیاردی كه محمود خاوری رییس بانك مركزی دولت احمدینژاد نقش اصلی آن را اجرا و از كشور فرار كرد، پروندههای مالی دیگری نیز وجود دارد. یكی از آن پروندهها، فساد ١٢ هزار میلیارد تومانی بانكی در كشور بود. ١٦آذر ۱۳۹۳ علی طیب نیا وزیر اقتصاد وقت از رویداد یك فساد مالی ۱۲ هزار میلیارد تومانی در شبكه بانكی كشور در دوران دولت احمدینژاد از طریق ضمانتنامههای بانكی جعلی خبر داد و گفت اقدامات قضایی در این باره صورت گرفته است.
یكی دیگر از فسادهای مالی دولت مرد بهاری، فساد ١٣ هزار میلیارد تومانی در منطقه آزاد قشم بود. تیر ۱۳۹٣ شهریار مشیری مدیر منطقه آزاد قشم در دولت حسن روحانی طی مصاحبهای با روزنامه شرق از تخلف ۱۳ هزار میلیارد تومانی در دولت احمدی نژاد خبر داد كه مربوط به فروش زمینهای فرودگاه قشم و بندر درگهان بود. به گفته وی: «۲۰ هزار هكتار از اراضی این فرودگاه را در زمان مدیریت آقای موسوی- از مدیران منصوب منطقه آزاد از سوی حمید بقایی- برای شهركسازی و كاربری مسكونی، با عنوان پروژه شهرك طلایی (Golden City) واگذار میكنند. زمین را قیمت كرده و همان موقع آن را متری ۹۰ هزار تومان میفروشند.
تحقیقات ما نشان داد زمین آن سوی خیابان- مجاور فرودگاه- همان موقع متری ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان فروش میرفته است. تخلف دیگر اینكه بدون آنكه پول بگیرند، زمین را به قیمت ۱۷ میلیارد تومان و با اقساط هفتساله و از دم قسط فروختهاند و هیچ پیشپرداختی در كار نبوده است.» این در حالی است كه شركت خریدار این زمینها به گفته وی در هنگام خرید ثبت نشده بوده و قرارداد صوری بوده است.
سوءمدیریت احمدینژاد دامان فرهنگیان و معلمان زحمتكش را نیز گرفت. فساد ٨هزار میلیارد تومانی صندوق ذخیره فرهنگیان برگ زرینی دیگر در افتخارات دولت محمود احمدینژاد است. محمود صادقی عضو كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در این باره میگوید: «مسوولان صندوق فرهنگیان اعلام كردند در سال ۹۲ هنگامی كه این صندوق را از مسوولان پیشین تحویل گرفتند، این صندوق در بازه زمانی سالهای ۸۶ تا ۹۲ مبلغ ۴۰۰۰ میلیارد تومان دارایی معدومالوصول داشته است.» وی همچنین از اعطای ۳۲۰۰ میلیارد وام معدومالوصول به ۳ نفر در دولت احمدینژاد خبر داد كه خود نشان از فساد گسترده وشبكهای در صندوق ذخیره فرهنگیان دارد.
دكلهای مفقودی
تمامی این فسادهای مالی در كنار عجیبترین پرونده فساد قرن حاضر قرار دارد. اگر روزی گمشدن دكل نفتی شوخی بود، این شوخی در دولت معجزه هزاره سوم رنگ و بوی واقعیت گرفت و به شكلی وافعی یك دكل نفتی در دولت دهم غیب شد.
اصل داستان این بود كه یكی از مهمترین شركتهای زیرمجموعه صندوق بازنشستگی صنعت نفت كه بخشی از احداث تاسیسات فراساحل نفت و گاز ایران را به عهده دارد چندی پیش اقدام به سفارشگذاری برای خرید یك دكل حفاری دریایی از یك شركت خارجی كرده بود.بیژن زنگنه در این راستا عنوان كرده است كه این مساله صحت دارد و وزارت نفت به صورت ویژه، این مساله را پیگیری میكند.
تمامی این موارد تنها مشتی از خروار موضوعی است كه منجر به كاهش ضریب اعتماد عمومی به حاكمیت میشود؛ یعنی «فساد». بهتر نیست وقتی رییس دولتهای نهم و دهم صحبت از كاهش اعتماد به نظام میكند یك سوزن به خودش بزند و یك جوالدوز به دیگران؟
او در حالی از رییسجمهور قانونی كشور كه پشتوانه رای ٢٤ میلیونی دارد، میخواهد كنار برود كه حسن روحانی وارث خزانه خالی و سوءمدیریت او بوده است. رییس دولتهای نهم و دهم در شرایطی خواستار كنارهگیری روحانی از ریاستجمهوری شده است كه تمامی دشمنان خارجی این مرز و بوم كمر به ضربه زدن به نظام بستهاند .
به پشتوانه كدام پیشینه؟
محمود احمدینژاد موج سوار خوبی است از همین رو تلاش دارد تا روغن ریخته را نذر امامزاده كند. در شرایطی كه مردم تحت فشار اقتصادی قرار داشته و اعتراضاتی دارند، او سعی میكند نقش رهبر اپوزیسیون را بازی كرده و با سخنانی پوپولیستی بار دیگر هزینههای گزافی را به نظام تحمیل كند.
در ٢٠ سال گذشته هربار كه مناقشهای در كشور بالا گرفته رد پای احمدینژاد دیده میشود. شاید عده زیادی ندانند كه احمدینژاد در دوران حضور در سمت استانداری اردبیل، برای شكایت از یك روزنامه اصلاحطلب نیز اقدام كرده است.
حمیدرضا ترقی عضو شورای مركزی حزب موتلفه اسلامی پیرامون حوادث تیرماه سال ٧٨ به گفتوگو با خبرگزاری فارس پرداخت. ترقی در پاسخ به سوال خبرگزاری فارس كه از وی سوال میكند چطور روزنامه سلام توقیف شد! پاسخ میدهد: پس از تصویب اصلاحیه در مجلس، غروب همان روز وزارت اطلاعات از روزنامه سلام به خاطر چاپ سند جعلی وزارت اطلاعات و نشر اكاذیب شكایت كرد و لذا دادگاه روزنامه را به علت ارتكاب جرایم مطبوعاتی توقیف كرد.
او در ادامه به بیان ماوقع دادگاه روزنامه سلام و شكایت طرح شده از سوی احمدینژاد، استاندار وقت اردبیل نیز اشاره میكند و میافزاید: اگرچه وزارت اطلاعات به دستور خاتمی پس از واقعه كوی دانشگاه در شب ١٨ تیر شكایت خود را پس گرفت ولی كیفرخواست من از طرف نمایندگان و شكایتی كه آقای احمدینژاد به عنوان استاندار اردبیل از نشر اكاذیب روزنامه سلام داشت برای دادگاه كافی بود و پس از قرائت كیفرخواست، موسوی خوئینیها دفاع ضعیفی كرد و قاضی رأی به محكومیت ایشان وتوقیف روزنامه داد.
احمدینژاد پس از اتفاقات سال ٧٨ و قائله كوی دانشگاه، به شهرداری تهران رسید و از آنجا راهی پاستور شد. اظهارات انتخاباتی او در سال ٨٤ نیز حاشیههایی به همراه داشت. او در گفتوگویی تلویزیونی اظهار كرد: «واقعا مشكل مردم ما الان شكل موی بچههای ما است؟ دولت باید اقتصاد را سامان دهد.»
این سخنان در حالی بود كه كارنامه ٨ ساله دولت احمدینژاد حكایت از كاهش چشمگیر آزادیهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و همچنین اسفبار بودن وضعیت اقتصادی دارد. احمدینژاد خوب میداند كه عدم تحقق وعدههای انتخاباتی یا خلاف وعدهها عمل كردن موجب بدبینی و كاهش اعتماد عمومی به نظام میشود كه او در این راستا از هیچ تلاشی مضایقه نكرد.
و داستان ٨٨
از دیگر مناقشاتی كه احمدینژاد در آن نقش ویژهای داشت، انتخابات ریاستجمهوری سال ٨٨ بود. او موج بدبینی و بیاعتمادی را از مناظرههای تلویزیونی آغازكرد و تا جشن پیروزی خود در میدان ولیعصر تهران ادامه داد. نگاهی گذرا به مناظرههای انتخاباتی سال ٨٨ این ادعا را ثابت میكند كه او از پیشگامان این عرصه است.
احمدینژاد در مناظره با میرحسین موسوی با آوردن اسامی مرحوم آیتالله هاشمیرفسنجانی، ناطق نوری و فرزندان این دو چهره برجسته و منتسب كردن برخی اتهامات بدون ارایه مدرك و ادله كافی گام نخست در بیاعتمادسازی افكار عمومی نسبت به شخصیتهای تاثیرگذار نظام را برداشت. اسامیای كه تا پیش از مناظره از اركان تاثیرگذار نظام بودند اما احمدینژاد به خاطر كسب كرسی ریاست جمهوی و ماندگاری در پاستور تهمتهای ناروایی را به این دوچهره برجسته نسبت داد.
تهمتهایی كه با واكنش ناطق نوری و هاشمیرفسنجانی همراه بود. دفاتر آیتالله هاشمیرفسنجانی و علی اكبر ناطق نوری در دو نامه شدیداللحن تاكید كردند رییس دولت نهم سوگند ریاستجمهوری خود را زیر پا گذاشته است و بسیاری دیگر از افرادی كه به آنها اتهام زده شده بود، خواستار فرصت برابر در تلویزیون جهت پاسخگویی به اظهارات رییس دولت شدند كه هیچگاه این اتفاق رخ نداد.
اما این تنها ضربه احمدینژاد به اعتماد عمومی نبود. پس ازپیروزی او در انتخابات سال ٨٨ كه حاشیههایی به همراه داشت او در جشن پیروزی خود در میدان ولیعصر تهران، معترضان به نتایج انتخابات را «خس و خاشاك» نامید كه بسیاری معتقدند آن سخنرانی جنجالی احمدینژاد آتش اتفاقات پس از انتخابات را شعله ورتر كرد تا جایی كه علی مطهری نایبرییس مجلس شورای اسلامی اعتقاد دارد رفتارهای او در زمان رقابتهای انتخاباتی نقش ویژهای در حوادث پس از انتخابات داشت.
به تمامی این موارد میتوان قهر ١١ روزه و سرپیچی از دستور مقام معظم رهبری برای تغییر معاون اول را به كارنامه محمود احمدینژاد اضافه كرد. اتفاقاتی كه موجب شد حامیان سر سخت او در ٨ سال دوران ریاستجمهوری حتی او را تا در خروجی پاستور همراهی نكرده و از اساس منكر حمایتهای بیچونوچرای خود از معجزه هزاره سوم شوند.
هدف نامحمود محمود
حال و هوای اقدامات امروز احمدینژاد و دوستانش، حال و هوای غریبی است. اتهام زنی به رییس قوه قضاییه، آتش زدن حكم دادگاه در مقابل سفارت انگلیس و درخواست تجمع برای ٢٨ مرداد ٩٧ كه قرین با كودتای ننگین امریكایی ١٣٣٢ است، بخشی از اقدامات محمود و یاران است. او میخواهد شخصیت سیاسی خود را احیا كند و متصور است اگر در نقش اپوزیسیون وارد شود، در این مهم موفق خواهد بود.
احمدینژاد شامگاه پنجشنبه از رییسجمهور قانونی كشور خواست استعفا داده و امور را به متخصصین و دلسوزان كشور واگذار كند. با توجه به شرایط حساسی كه كشور در آن قرار دارد و همچنین توجه به كارنامه ٨ ساله او و همین طور كنشهای او در دوران پساریاستجمهوری به قطعیت نمیتوان او را دلسوز نظام خواند زیرا احمدینژاد درصدد است تا با سوءاستفاده از شرایط فعلی كه بخش عمده آن ناشی از عملكرد ٨ ساله او است، از آب گل آلود ماهی گرفته و خود را احیا كند.
رییس دولتهای نهم و دهم خود را صدای مردم میداند این در حالی است كه او هیچگاه تعریف دقیقی از مردم مورد نظر خود ارایه نكرده و همچنان در اوهام منحصر به فرد خویش قرار دارد. آخرین كنش او درخواست تجمع اعتراضی برای ٢٨ مرداد است.
احمدینژاد در ٢٠ سال گذشته هزینههای زیادی به نظام تحمیل كرده است. حال باید منتظر ماند و به نظاره نشست كه آیا او برای ٢٨ مرداد ٩٧ برنامهای ویژه برای تخریب دولت و تحمیل هزینه نظام دارد یا خیر. به راستی اگر یكی از این اقدامات توسط یك چهره اعتدالی یا اصلاحطلب رخ میداد، جریان مقابل سكوت میكرد؟
معجزه هزاره سوم بهتر از هر كسی میداند كه خودش گام بلندی در راستای كاهش ضریب اعتماد عمومی به مسوولان برداشته است. احمدینژاد در حالی از كاهش اعتماد عمومی به نظام سخن میگوید كه گویی فسادهای رخ داده در زمان ریاستجمهوری خود را فراموش كرده است.