موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

کوچولوهای مهربون، ما اینجا یک مداد داریم که قرار است هر روز یکی از خاطراتی که در دوران تحصیلی دارد را برای شما تعریف کند...

کوچولوهای مهربون، ما اینجا یک مداد داریم که قرار است هر روز یکی از خاطراتی که در دوران تحصیلی دارد را برای شما تعریف کند...

کوچولوهای مهربون، ما اینجا یک مداد داریم که قرار است هر روز یکی از خاطراتی که در دوران تحصیلی دارد را برای شما تعریف کند...

صبح شده بود. ستایش پرده را کنار زد و پنجره را باز کرد. خورشید به او لبخند زد...

دم قرمز عروسکش را بغل کرد و از لانه بیرون پرید. آن وقت مثل هر روز، پنج برادرش مسخره اش کردند و گفتند: « هههههههه! مگر تو دختری که مامان بازی می کنی؟»...

سارا با اسباب بازیهایش بازی می کرد. بازیش که تمام شد، با خوشحالی گفت: « به به! چه خانه قشنگی درست کردم!»...

در یکی از روزها، هنگامی که آقا گرگه در حال غذا خوردن بود، استخوانی در گلوی او گیر کرد...

قلمو و رنگ یک گوشه نشسته بودند. حوصله شان سر رفته بود. رنگ گفت: قلمو چه کار کنیم که خوشحال شویم، سرمان گرم شود و ...همبازی شویم؟

آقا شیره مریض شده بود. خرگوشه از آزار و اذیتش دلخور بود و نمی خواست به دیدنش برود...

وقتی دوستم با من قهر می کنه، دلم می گیره. ناراحت می شم و گریه می کنم...

حلزون به سختی از میان علف های کنار ساحل رودخانه می گذشت. او آرام آرام راه می رفت و از این که مجور بود خانه اش را با خود ببرد، ناراحت بود...

یک مسواک بود کوچولو، بی دندون، صبح تا شب توی جامسواکی می شست تا دندون ها بیایند و او تمیزشان کند...

آن روز معلم، سرِ درسِ علوم، برای بچه ها در مورد بدن انسان صحبت می کرد. پسرهای کلاس برخلاف همیشه که شیطنت می کردند و گاهی اوقات هم باعث می شدند تا خانم معلم ناراحت شود، آرام نشسته بودند و با علاقه به حرف های او گوش می کردند...

استخوان حالش خوب نبود. همه جایش درد می کرد. با خودش می گفت من که دائما د استراحت می کنم از جایم حرکت نمی کنم پس چرا همه ی بدنم درد می کند.

امروز چند تا کتاب جدید به کتابخانه آوردند تا در قفسه های مخصوص خودشان قرار دهند. اما مثل اینکه این کتابها هنوز کتابخانه ندیده بودند.

هوا خیلی گرم بود. آقای هندوانه داشت به سمت خانه می رفت. ناگهان صدای گریه ی یک بچه را شنید. جلو رفت. دید یک بچه از روی دوچرخه اش روی زمین افتاده و دارد گریه می کند. آقای هندوانه دست بچه را گرفت و بلندش کرد اما بچه هنوز گریه می کرد. آقای هندوانه دلش سوخت و

چوپان یک گله بزغاله داشت بزغاله های شیطونی که از در و دیوار بالا می رفتند. چه برسد به شاخه های درخت!

تنبلی می خواست همیشه یک گوشه بخوابد و هیچ کار نکند. همیشه بگوید حوصله ندارم...

تو خونه ی گربه ها هیچی سر جاش نیست. مثلا اگه ناخنگیر لازم باشه معلوم نیست باید تو یخچال دنبالش گشت یا تو جعبه ی داروها یا ...

مگس اول توی کوچه بود. همین طور که با صدای بلند سر و صدا می کرد هر چه دلش می خواست کثیف کاری هم می کرد.