مارمولک شاخ شاخی با چشمان خونی (Phrynosoma)

در حقیقت  استتار، زمانی که این مارمولک مورد تهدید قرار می‌گیرد به عنوان اولین دفاعش شناخته شده اما این تنها حربهٔ دفاعی او نیست و چند ترفند دیگر وجود دارد که باعث استثناء بودنش می‌شود از جمله اینکه می‌ تواند بدنش را به وسیلهٔ باد کردن بزرگ، سفت و پف کرده جلوه دهد و همین امر باعث می‌شود تا شکارچی فکر کند با یک جسم سفت و سخت که مناسب بلعیدن نیست طرف است.
اما ترفند اصلی و متمایز این مارمولک پاشیدن خون از گوشهٔ چشم‌ ها به شکل پاشش سرنگی است، حداقل هشت گونه از این نوع مارمولک شناسایی شده که قادر به انجام این مکانیزم دفاعی هستند که می‌توانند از گوشه‌های چشم خود خون را برای مسافت ۵ فوت (۱/۵ متر) پرتاب کنند.
آن ها این کار را با محدود کردن جریان خون در قسمت ناحیهٔ سر و سپس رهاسازی جریان همراه با پارگی عروق کوچک در اطراف پلک خود انجام می‌ دهند، این امر نه تنها باعث سردرگمی شکارچیان می‌شود بلکه به دلیل اینکه خون برای سگ‌ها و گربه‌ها یک طعم بد در چرخهٔ غذایی است معمولاً از نزدیکی به چنین طعمه و خوردنی‌ هایی اجتناب می‌کنند.
این شیوه هر چند در مورد سگ‌ ها و گربه‌ ها عملکرد خوبی داشته اما به نظر می‌ رسد تاثیری بر روی پرندگان شکاری ندارد، تنها سه گونه از این نوع مارمولک قادر به پاشش از فاصلهٔ نزدیک هستند.

مطالب مرتبط:
مارمولک آرمادیلوی حلقوی
ملخ ها بمب یاب می شوند!
طبیعت، منبع عظیم ایده های علمی

مرکز یادگیری تبیان، تنظیم: زینب شاه مرادی