شلختگی نوجوانی

هشت روش برای كمك به نظم و انضباط نوجوانان

شلختگی و رفتار غیر مسئولانه نوجوانان ، والدین را عصبانی و گاه تا مرز دعوا و جر و بحث با نوجوانان پیش می‌برد، اما عصبانیت چاره كار نیست، مقاله زیر هشت روش برای كمك به نظم و انضباط نوجوانان به شما کاربران عزیز پیشنهاد كرده است، با هم می‌خوانیم :

1-  به‌ آنها كمك نكنید:

شاهد به مخمصه افتادن نوجوانان بودن سخت است؛ اما بدتر از آن كمك به نوجوانانی است كه نمی‌توانند مسئولیت اعمال خود را به عهده بگیرند و گلیم خود را از آب بیرون بكشند و همیشه منتظرند تا پدر و مادر به یاری آنها بشتابند. این كار وقتی كه آنها كوچكتر هستند و پیامدهای كارهایشان جدیت كمتری دارد بسیار آسانتر است.

2-  به تدریج كارها را به خود آنها واگذار كنید:

این گفته كه نقش والدین كم‌كم برای بچه‌ها كمرنگ می‌شود صحیح است. هنگامی كه نوجوان بالغ می‌شود؛ شما نقش خود را از پدر و مادر و مشاور به یك دوست تغییر می‌دهید. انجام این كار به صورت تدریجی بسیار آسانتر است. این كار را از وقتی كه آنها خیلی كوچك هستند شروع كنید و بگذارید در مورد لباس و غیره ی خودشان تصمیم‌گیری كنند. با این روش آنها از سنین كم تصمیم‌گیری را تجربه می‌كنند.

3-  بگذارید نتایج اعمال خود را ببینند و از این راه تجربه كسب كنند:

این كار را در مواقعی كه امكان دارد و البته برای آنها خطرناك نیست انجام دهید. ممكن است برای شما كاملاً واضح باشد كه نوجوان شما نمی‌تواند یك انشاء را 2 ساعته در عصر جمعه تمام كند ؛ اما غر زدن به او  در سراسر هفته برای انجام به موقع این كار ، فقط شما را بداخلاق جلوه می‌دهد. چرا نمی‌گذارید خودش تجربه كند كه تمام شب بیدار ماندن برای انجام دادن تكالیف چقدر بد است.

4- یادآوری به صورت یك كلمه‌ای باشد:

نوجوانان به حواس پرتی و نشنیدن  حرف ها ی (خصوصاً غر زدن ) والدین خود شهرت دارند. گفتن یك كلمه مثلاً: "آشغال‌ها " ، بسیار مؤثرتر از پنج دقیقه سخنرانی در مورد اهمیت مسئولیت‌پذیری یا تكرار كارهای روزمره‌ای كه وقتی شما در سن او بودید انجام می‌دادید است. آنها پس از گفتن اولین كلمه بقیه را نشنیده می‌گیرند؛ بنابر این بهتر است این نكته را درنظر داشته باشید.

5-  برای موارد كم اهمیت به آنها اطمینان كنید و بگذارید رشد كنند:

میل به قابل اعتماد بودن ، جزء طبیعت انسان است. بنابر این به نوجوانان نشان دهید كه به آنها اطمینان دارید و این كار را با دادن فرصت‌هایی به آنها برای اثبات قابل اطمینان بودن آنها انجام دهید. اگر نوجوان شما در گذشته نشان داده كه قابل اطمینان نیست؛ این شانس را مجدداً و با شروع از كارهای كوچك و بعد كارهای مهمتر به او بدهید.

6- شوخ طبعی خود را حفظ كنید و خیلی جدی نباشید:

اگر نوجوان شما فكر می‌كند كه شما خسیس‌ترین والدین دنیا هستید؛ ناراحت نشوید. من همیشه به فرزندانم می‌گفتم كه در مدرسه خسیس‌ها شاگرد اول بودند . این را با طعنه نمی‌گفتم بلكه با لبخند و لحنی گرم بیان می‌كردم. به طوری كه این پیام را القاء می‌كرد كه "من خسیس هستم" ، به هیچ وجه یك توهین نیست.

7-  به آنها مرتب مسئولیت بدهید:

اداره ی یك خانه مستلزم تلاش گروهی خانواده است و فرقی ندارد كه والدین تمام وقت در خانه باشند یا نباشند. با محول كردن كارهای مهمی كه نقش زیادی در رفاه خانواده دارد این احساس را به نوجوان بدهید كه بازیكن مهمی در این تیم است.

8- در مورد هر چیزی جنگ و جدل نكنید:

سنین نوجوانی ، دوران احساساتی عمل كردن است. از هر مسأله ی كوچكی مشكلی جدی نسازید. مسائل واقعاً مهم‌تر را از مسایل دیگر جدا كنید و نگران مسایل كم اهمیت نباشید.

 نویسنده : عبدالرضا امینی