درد تو در درون توست، نمی بینی؟!
اشاره:
جمال السالكین، آیت الله سید احمد تهرانی كربلایی از بزرگان فقه و فلسفه و عرفان است.
از شاگردان وی می‌توان از سید محسن امین عاملی، نویسنده‌ی كتاب اعیان الشیعه و آیت الله حاج میرزا علی‌آقا قاضی را نام برد.
نوشته‌ی زیر بخشی از نامه‌ای است كه آن استاد بزرگ، به یكی از شاگردان خویش نوشته است.
به امید آنكه نفس قدسی آن عارف وارسته بر جان من و شما خواننده‌ی عزیز و كاربر محترم سایت تبیان نشسته و چراغی برای نیل به كمالات باشد.
انشاء الله
* * * *
دستورالعمل آن است که از خود، و خود رأیی دست برداری، جان من به لب آمد از گفتن این که راه نجات و خلاص در استغراق ذکر الهی و تفکر در معرفت نفس و خودشناسی است و ذکر و فکر، خود راهنمای تو خواهد شد.«یا مَن اسمُهُ دَوَاءٌ وَ ذِكرُهُ شِفاءٌ» ای آنكه نامش دوای دردها و یادش شفابخش جانهاست.
«دَوائُكَ فِیكَ وَ لا تبصر، وَ دَائُكَ مِنكَ وَ لاتَشعُر» درد تو در درون توست، نمی بینی؟! و داروی تو هم نزد خود خود تو است، درك نمی‌كنی؟
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
جناب‌عالی در همه چیز اهتمام دارید مگر در همین یك كلمه، پس حالا كه چنین است.
تو و تسبیح و مصلّی و ره زهد و ورع من و میخانه و و ناقوس و ره دیر و كنِشت
پیوند :
نسخه‌ی علامه طباطبایی به جوان 22 ساله
ر.ك: نامه‌های عرفانی؛ علی محمدی
